Φεστιβάλ Βενετίας: Ολα για τον Μέσι

Πριν από λίγο καιρό ο αργεντινός ποδοσφαιριστής Λιονέλ Μέσι παραλίγο να γινόταν πρωταθλητής κόσμου ως captain της ομάδας του, της Εθνικής Αργεντινής. Δεν τα κατάφερε, η Γερμανία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, κανείς όμως δεν μετακίνησε το στέμμα του σπουδαιότερου εν ενεργεία ποδοσφαιριστή από το κεφάλι του Λ. Μέσι.

Παραμένει ο ποδοσφαιριστής που «παίζει βαθιά, παίζει πλατιά, παίζει όπου του αρέσει, γιατί παίζει όπως οι θεοί», όπως αναφέρει για αυτόν ο Σεζάρ Λουίς Μενότι, ένας από τους αρκετούς θρύλους που μιλούν για τον Μέσι στο ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας του Αλεξ ντε λα Ιγκλέσιας το οποίο φέρει ως τίτλο του το επώνυμο του προσώπου που πραγματεύεται. Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε προσφάτως στο Φεστιβάλ Βενετίας στο τμήμα Μέρες Βενετίας (Venice Days).

Τι είναι αυτό που έφερε όλον τον πλανήτη στο σημείο να παραμιλά βλέποντας τον Μέσι να παίζει και να υποστηρίζει ότι είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μια απλή σύνοψη των επιτυχιών του.

Αντιθέτως, η ταινία θέλει να σκαλίσει βαθιά στην περίπτωσή του και να βρει πού οφείλονται αυτές οι επιτυχίες, πώς χτίστηκε μία από τις πιο καταπληκτικές καριέρες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η τύχη σε αυτά τα πράγματα δεν παίζει ρόλο. Τίποτε δεν συμβαίνει τυχαία και καθετί που συμβαίνει οφείλεται στο ότι κάποιος το προκάλεσε.

Αυτός ήταν ο στόχος των δημιουργών της ταινίας: να βρουν τις απαντήσεις στο φαινόμενο Μέσι μέσα από τη γνώμη σπουδαίων ποδοσφαιριστών που έχουν πια αποσυρθεί –από τον Χόρχε Βαλνάνο ως τον Γιόχαν Κρόιφ -, πρώην και νυν συμπαικτών του στην Μπαρτσελόνα (Αντρές Ινέστα, Χαβιέρ Μασεράνο, Χοσέ Μανουέλ Πίντο), παιδικούς φίλους, προπονητές, δασκάλους, δημοσιογράφους και συγγραφείς βιβλίων για αυτόν.

Το «Messi» δεν είναι αμιγώς ντοκιμαντέρ. Πολλές από τις σκηνές που αφορούν το παρελθόν του ποδοσφαιριστή έχουν κινηματογραφηθεί με ηθοποιούς στον ρόλο του Μέσι.

Ο Μασεράνο με τον οποίο ο Μέσι έπαιξε στην Εθνική Αργεντινής εφέτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας έκανε μια γενναιόδωρη κατάθεση ψυχής μέσα από την οποία απογειώνει τον Μέσι. «Πόσο όμορφο θα ήταν πραγματικά να μπορούσε κανείς να γίνει Μέσι για μόνο πέντε λεπτά, απλώς και μόνο για να νιώσει τι σημαίνει Μέσι».

Ο Χόρχε Βαλντάνο δούλεψε μαζί με τον Αλεξ ντε λα Ινγκλέσιας στη συγγραφή του σεναρίου και ο στόχος ήταν η ιστορία ενός ποδοσφαιριστή που πολύ απλά (και από πολύ νωρίς) δεν άφηνε κανέναν αδιάφορο. Σύμφωνα με μαρτυρίες συμμαθητών του, ζητούσαν από τη δασκάλα μια δεύτερη μπάλα για να παίξουν επειδή με τον Μέσι μία δεν ήταν ποτέ αρκετή –κολλημένη διαρκώς επάνω στα πόδια του.

Η μεγάλη ατάκα της ταινίας όμως προέρχεται από τον Γιόχαν Κρόιφ και τη λέει όταν στο ντοκιμαντέρ τίθεται το αναπόφευκτο ερώτημα «Λιονέλ Μέσι ή Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα;». «Δόξα τω Θεώ που υπάρχει ο Μέσι» λέει ο Ολλανδός που κάποτε θεωρούνταν ο Μέσι της δικής του γενιάς. «Για φαντάσου, αν δεν υπήρχε, θα μιλούσαμε ακόμη για τον Μαραντόνα, κάτι που θα ήταν γελοίο. Και λέγοντας αυτό δεν κάνω συγκρίσεις. Λέω όμως ότι θα πρέπει απλώς να χαιρόμαστε που ο Μέσι υπάρχει».