Γιώργος Χατζηπαύλου: Φοβάμαι ότι θα τελειώσει η κρίση και δεν θα μας το πουν

Την προσεχή Παρασκευή 15 νέοι καλλιτέχνες θα α ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα εμφανιστούν στη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης για να υποστηρίξουν τη UNICEF και το έργο που επιτελεί. Ως επί το πλείστον συμμετέχουν stand up κωμικοί με τα καλύτερά τους στιγμιότυπα, για να προσφέρουν γέλιο σε μια εποχή που το χρειαζόμαστε ενδεχομένως περισσότερο από καθετί άλλο. Η παρουσίαση και η σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης «Stand up for U!» είναι του Γιώργου Χατζηπαύλου. Επειτα από δεκαετή απασχόληση ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρείες, στις αρχές του 2001 αφήνει την «καλή» του δουλειά και αρχίζει να ασχολείται με τη stand up comedy, έναν κύκλο έκφρασης τον οποίο, όπως σημειώνει, θεωρεί ένα από τα πιο δυνατά είδη κωμωδίας.

Η παράσταση

«Η αφορμή ήταν να γίνει πράξη η φράση «το γέλιο δίνει ζωή». Η σκέψη ότι το μέλλον πάντα ξεκινά από τα παιδιά και ότι δυστυχώς το χαμόγελο δεν είναι κοινός τόπος για όλα τα παιδιά του κόσμου οδήγησε στην υλοποίηση αυτής της εκδήλωσης με την υποστήριξη της UNICEF και την πολύτιμη συνεργασία του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Πρόκειται για μια βραδιά που διοργανώθηκε χάρη στη διάθεση και στην ενέργεια μιας ομάδας καταπληκτικών καλλιτεχνών αλλά και συντελεστών που βοήθησαν να στηθεί και να προωθηθεί αφιλοκερδώς το εγχείρημα. Επιπλέον είναι η μεγαλύτερη παράσταση stand up comedy που έχει γίνει ως τώρα στην Ελλάδα και είναι χαρά που η αφορμή να συμβεί αυτό ήταν ένας τόσο σπουδαίος λόγος και σκοπός. Αλλωστε στόχος όλων είναι να γίνεται σε ετήσια βάση».

«Το πιο δυνατό είδος κωμωδίας, ο τρόπος να επικοινωνώ με τον κόσμο και ο λόγος που πλέον δεν μπορώ να κάνω τίποτε χωρίς να ψάχνω ταυτόχρονα να εντοπίσω πιθανό υλικό προς επεξεργασία για να γράψω κάποιο κείμενο. Είναι μια ιδιαίτερη φόρμα κωμωδίας αρκετά παρεξηγημένη στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια όμως βρίσκει τον δρόμο του σε μεγαλύτερα ακροατήρια, δεδομένου ότι και ο κόσμος αρχίζει να το αναζητεί σταδιακά και πολύ σύντομα πιστεύω θα φτάσουμε σε ένα σημείο, όπως σε όλα τα είδη τέχνης, να ξεχωρίζει το καλό από το κακό stand up comedy».

«Βασικό μέσο μετακίνησης στην Ελλάδα, και μάλιστα οικολογικό».

«Η πιο αξιόπιστη ένδειξη ότι όλα πάνε ή μπορούν να πάνε καλά. Από την παράσταση ως τη ζωή».

«Ενας υπέροχος τρόπος να αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και τους ανθρώπους. Ιδιαίτερα εκείνους που δεν έχουν χιούμορ».

«Μια δύσκολη κατάσταση που όμως έλυσε το πρόβλημα «τι θα λέμε στα εγγόνια μας». Οι παππούδες μας έλεγαν ότι στην Κατοχή δεν είχαν λεφτά να πάρουν ψωμί. Εμείς στα εγγόνια μας θα λέμε ότι στην κρίση δεν είχαμε λεφτά για καινούργιο iPhone. Ηταν δύσκολα χρόνια…».

«Να μπορώ να ακούω τον παιδικό μου εαυτό και να τον συμβουλεύομαι κάπου-κάπου. Εχει έναν απλό τρόπο να ερμηνεύει τα πάντα, που είναι πάντοτε χρήσιμος σε έναν ενήλικο. Θεωρώ ότι είναι σφάλμα μας που αφήνουμε τον αυθορμητισμό και τη χαρά που ως παιδιά έχουμε για τα πάντα γύρω μας να αντικαθίσταται εξ ολοκλήρου από την καχυποψία».

«Μέσα από το γράψιμο. Δεν θυμάμαι τι με ώθησε να το κάνω την πρώτη φορά που έγραψα αλλά έκτοτε αισθάνομαι ότι για μένα είναι τόσο φυσική διαδικασία όσο και η αναπνοή. Και τόσο ζωτικής φύσεως. Είναι η αγαπημένη μου δημιουργική ενασχόληση. Ηταν πάντα και ελπίζω να παραμείνει».

«Μια διαδικασία που περιλαμβάνει, πριν βγω στη σκηνή, την ερώτηση «γιατί υποβάλλω τον εαυτό μου σε αυτό το βασανιστήριο;», κατά τη διάρκεια τη γνώση ότι «είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο» και μετά το τέλος την απορία «γιατί οι κωμικοί δεν κάνουν stage diving»».

«Οτι θα τελειώσει η κρίση και δεν θα μας το πουν! Δεδομένου ότι πολλοί έχουν βολευτεί με το να μας πιέζουν για τόσα και τόσα αποκομίζοντας οφέλη, από φόβο πως αυτό θα αλλάξει ξαφνικά θα αποσιωπήσουν το φινάλε της κρίσης και θα ζήσουμε ό,τι και ο πολεμιστής που έμεινε στα βουνά κρυμμένος για δεκαετίες ολόκληρες γιατί δεν έτυχε να συναντήσει κάποιον να τον ενημερώσει πως ο πόλεμος τελείωσε».

«Να μεταθέτω την ευτυχία ή ό,τι ευχάριστο και καλό σε μιαν αόριστη στιγμή στο μέλλον ή να την εξαρτώ αποκλειστικά από άλλους ανθρώπους».

«Οτι μια μέρα θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε».

«Οταν γνωρίζω ανθρώπους που οι φόβοι τους είναι μεγαλύτεροι από τις επιθυμίες τους».

«Είναι η πεποίθηση ότι κάθε βήμα που μοιάζει μετέωρο τελικά δεν είναι είναι. Ειδικά στην κωμωδία το ένστικτο είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της δουλειάς και πρέπει να είναι παρόν σε κάθε δημιουργικό στάδιο».

«Η κωμωδία δεν τα πάει καλά μαζί της, γιατί συνήθως η εξουσία δεν έχει χιούμορ. Το έμαθα όταν κάποιες Απόκριες ρώτησα έναν αστυνόμο αν είναι σε υπηρεσία ή πηγαίνει σε πάρτι μασκέ».

«Είναι ένα όχημα που μπορεί να σε πάει γρήγορα και με ασφάλεια στον προορισμό σου αλλά πρέπει να μάθεις να το οδηγείς σωστά. Και αυτό θέλει πολύ χρόνο και κόπο».

«Είναι μια λέξη την οποίαόσο μεγαλώνω λέω όλο και πιο δύσκολα, αλλά όταν τη λέω είναι με απόλυτη σιγουριά».

«Για εκείνους που τα χρεώνουν όλα στην τύχη και στις συνωμοσίες. Δεν είναι ατυχία αν δεν έχεις κάνει ούτε ένα βήμα και απλώς περιμένεις. Στο «Τραγούδι του ανοιχτού δρόμου» υπάρχει ένας στίχος που λέει «η καλή τύχη είμαι εγώ». Αυτό είναι ισορροπία και για το άτομο αλλά και για τον κόσμο».