• Μια ταινία του Μπρουνό Ντιμόν δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση γιατί ο σκληρός ρεαλισμός του γάλλου σκηνοθέτη («Φλάνδρα», «29 φοίνικες») τσακίζει κόκαλα. Αυτό συμβαίνει και στην ηπιότερη (ίσως και καλύτερη) των ταινιών του, την «Καμίλ Κλοντέλ 1915» (Γαλλία, 2013), στην οποία η Ζιλιέτ Μπινός υποδύεται τη γλύπτρια Καμίλ Κλοντέλ την εποχή που βρισκόταν έγκλειστη σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Στο μεγαλύτερο μέρος της η ταινία είναι μια συνεπέστατη, χωρίς παραχωρήσεις καταγραφή των συνθηκών ζωής της στο ίδρυμα, με την Κλοντέλ διαρκώς σε πρώτο πλάνο να αντιστέκεται στο «σύστημα» ενώ παράλληλα βίωνε την προδοσία του αδελφού της, Πολ Κλοντέλ.
Αθήνα: ODEON ΕΜΠΑΣΣΥ – ΝΙΡΒΑΝΑ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ
  • Η επικαιρότητα της ταινίας «Ο θρύλος του Michael Kohlaas» (Γαλλία / Γερμανία, 2013) του Αρνό Ντε Παγέρ είναι εμφανής παρότι η ταινία αναφέρεται σε περασμένους αιώνες και αλλοτινές εποχές. Ο ήρωας του τίτλου (ο δανός ηθοποιός Μαντς Μίκελσεν) είναι ένας εύπορος έμπορος αλόγων στη Σεβέν του 16ου αιώνα, ο οποίος πέφτει θύμα αδικίας της εξουσίας και αποφασίζει να αντισταθεί οργανώνοντας έναν προσωπικό στρατό. Πόσο έτοιμος όμως για φωτιά και όλεθρο είναι πραγματικά; Το φιλμ δεν μιλά μόνο για την αντίσταση αλλά και για το πόσο δύσκολο είναι να γίνει κανείς ουσιαστικός ηγέτης. Στηρίζεται στις σελίδες του Χάινριχ Φον Κλάιστ και πριν από λίγο καιρό απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο τελευταίο φεστιβάλ Γαλλοφωνίας της Αθήνας.
Αθήνα: ΙΝΤΕΑΛ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΑΒΑΝΑ – ΧΟΛΑΡΓΟΣ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – GAZARTE – CINERAMA – ΙΛΙΟΝ


Θεσσαλονίκη: ΟΛΥΜΠΙΟΝ
  • Στην περιπέτεια «Ο μόνος επιζών» («Lone survivor», ΗΠΑ, 2013) του Πίτερ Μπεργκ, παρακολουθούμε την προσπάθεια μιας ομάδας αμερικανών πολεμιστών (ανάμεσά τους οι Μαρκ Γουόλμπεργκ, Μπεν Φόστερ) να αντισταθεί σε ολόκληρο στρατό από Ταλιμπάν. Αυτός ο θορυβώδης και απίστευτα πομπώδης θρίαμβος του Καλού Αμερικανού Στρατιώτη είναι τόσο προπαγανδιστικά γυρισμένος που δεν ξέρεις αν θα πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις.
Αθήνα: ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – ODEON ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – ΝΑΝΑ – ΑΙΓΛΗ


Θεσσαλονίκη: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
  • Παρά τον τίτλο της ταινίας «Χαρά» (2012), το συναίσθημα του τίτλου αφορά μόνον την κεντρική ηρωίδα που υποδύεται η εξαιρετική Αμαλία Μουτούση. Σε μια στιγμή αδυναμίας (ή δύναμης –όπως το πάρει κανείς) η ηρωίδα αποφασίζει να απαγάγει ένα βρέφος από την κούνια του και να το κάνει δικό της. Γιατί; Η απάντηση δεν είναι εύκολη υπόθεση, όπως εύκολη δεν είναι γενικότερα η δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του Ηλία Γιαννακάκη, ένα σύνθετο πλέγμα κινηματογραφοφιλίας, ψυχανάλυσης και «ντοκουμέντου» με άξονα έναν προβληματικό αλλά άκρως ενδιαφέροντα άνθρωπο.
Αθήνα: ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
  • Η ευχάριστη νότα της εβδομάδας βρίσκεται σε ένα κινούμενο σχέδιο, το «Rio 2» (ΗΠΑ, 2014) του Κάρλος Σαλντάνα, όπου οι παπαγάλοι και τα υπόλοιπα πουλιά του Ρίο Ντε Τζανέιρο της πρώτης ταινίας λαμβάνουν μέρος σε μια επιχείρηση σωτηρίας της ζούγκλας του Αμαζονίου. Γελάσαμε αρκετά αλλά αυτή τη φορά η έκπληξη της πρώτης ταινίας δεν μπόρεσε να αντικατασταθεί με κάτι άλλο. Επίσης, είδαμε την ταινία μεταγλωττισμένη και αυτό από μόνο του είναι μείον.
Αθήνα: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE


Θεσσαλονίκη: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS


ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • Με την εξαντλητική διάρκεια των επτά ωρών και κάτι, το «Χίτλερ, Μια ταινία από τη Γερμανία» (Γερμανία, 1977) του Χανς Γιούργκεν Ζίμπερμπεργκ είναι αδύνατον να ενταχθεί σε «θεματική» κατηγορία και αξίζει να ειδωθεί ως κάτι πέραν της κινηματογραφικής ταινίας. Είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία που διεισδύει ουσιαστικά στο φαινόμενο του ναζισμού αλλά χωρίς να ξεχνά ποτέ ότι πρόκειται για έργο Τέχνης. Ενας ευφάνταστος συνδυασμός ντοκυμαντέρ, θεάτρου, φωτογραφικού slide show, ηχητικού υλικού αρχείου, video art, κουκλοθεάτρου και ανάγνωσης δοκιμών, μοιρασμένος σε τέσσερα «κεφάλαια» που θυμίζουν όνειρα.
Αθήνα: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ
  • Στο «Senso» (Ιταλία, 1954, 125′) του Λουκίνο Βισκόντι ο έρωτας ενός αυστριακού αξιωματικού (Φάρλεϊ Γκρέιντζερ) και μιας ιταλίδας κόμισσας (Αλίντα Βάλι) στη Βενετία του 19ου αιώνα εκλαμβάνεται ως προδοσία από τους συμπολίτες της τελευταίας και έχει άδικο τέλος. Ενα κομψοτέχνημα που παρά το λούσο της πανάκριβης παραγωγής στην ψυχή του περιλαμβάνει ψήγματα από τη νεορεαλιστική περίοδο του σκηνοθέτη.
Αθήνα: ΑΣΤΥ

HeliosPlus