Τζαζ, καλοκαίρι και Ελλάδα

Δεν μιλάμε για ονόματα της «οκάς». Εκτός από τους δύο προαναφερθέντες έχουμε να κάνουμε με μια σπουδαία κυρία της τζαζ, την Κασσάνδρα Γουίλσον. Αλλά και την εκρηκτική Τσάινα Μόουζες, καθώς επίσης την πολιτογραφημένη Ελληνίδα Μαντλέν Περού.

Για την Νταϊάνα Κραλ έγραψα και προσφάτως, δεν χρειάζονται άλλωστε και ιδιαίτερες συστάσεις. Μουσικός αφοσιωμένη στο έργο της, εξαιρετική τραγουδίστρια, άκρως ιδιαίτερη πιανίστρια και ταλαντούχα συνθέτρια η οποία κυριολεκτικά έχει σαρώσει τις λίστες των επιτυχιών με τα όχι και τόσο «εύκολα» άλμπουμ της. Αυτή τη φορά θα παρουσιάσει εκτός από ερμηνείες σε κλασικά νούμερα της τζαζ και το νέο άλμπουμ της «Glad Rag Doll».

Ο Στέφαν Μίκους είναι ακόμη μία ιδιαίτερη περίπτωση στον χώρο του πειραματισμού. Δεν τον λες τζαζ ακριβώς γιατί απουσιάζει η δυναμική του είδους, αλλά ούτε και new age γιατί μπορεί το υπερβατικό στοιχείο να καθοδηγεί τις συνθέσεις του, όμως η μουσική του δεν απευθύνεται σε χαλαρωτικά σετ γυμναστηρίου ή γιόγκας και απαιτεί από τον ακροατή γνώση. Επίσης δεν τοποθετείται με ευκρίνεια στον χώρο της World Music γιατί ο αυτοσχεδιασμός είναι στοιχείο που αγαπά. Ο γερμανός μουσικός και συνθέτης έχει επηρεαστεί από τη μελέτη παραδοσιακών οργάνων και μουσικών ακουσμάτων από την Ιαπωνία, την Ινδία, τη Νότια Αμερική, καθώς και άλλες χώρες ανά τον κόσμο. Παίζει πολλές φορές με όργανα ιδιότυπα σε κάθε κομμάτι του, από διάφορα υλικά, τραγουδά συνήθως σε δικής του επινόησης γλώσσα και συχνά χρησιμοποιεί διαφορετικές ηχογραφήσεις ενός μοναδικού οργάνου προκειμένου να δημιουργήσει ασυνήθιστους συνδυασμούς ήχων.

Με μια διαρκή παρουσία 20 χρόνων πίσω του, εφέτος το Sani Festival αφιερώνει το πρόγραμμα του πάντα ενδιαφέροντος Jazz on the Hill σε σπουδαίες γυναικείες φωνές μέσω της θεματικής «Female Jazz Vocalists». Στη σκηνή θα ανεβούν κορυφαίες καλλιτέχνιδες του διεθνούς τζαζ στερεώματος. Η Τσάινα Μόουζες, η μοναδική Κασσάνδρα Γουίλσον και η Mαντλέν Περού. Στις 20 Ιουλίου τη σκυτάλη θα πάρει η βελγίδα σεφαραδίτικης καταγωγής συνθέτρια world music Μύριαμ Αλτερ.

H Τσάινα Μόουζες δεν είχε περιθώριο επιλογών στη ζωή της. Γεννήθηκε μέσα σε καλλιτεχνικό περιβάλλον. Πατέρας της ο σκηνοθέτης Γκίλμπερτ Μόουζες και μητέρα της η ντίβα της τζαζ Ντι Ντι Μπριτζγουότερ. Εκτοξεύθηκε στην κορυφή μέσα από τρία άλμπουμ: «China» (1997), «Οn Tourne en Rond» (2000) και «Good Lovin» (2004). Μια συνεργασία με την τραγουδίστρια Καμίλ στο Café de la Danse στο Παρίσι υπήρξε η αφορμή για τη γνωριμία της με τον γάλλο πιανίστα Ραφαέλ Λεμονιέ, του οποίου το πάθος για την τζαζ την οδήγησε στην κορυφή της νεοϋορκέζικης σκηνής με σπουδαίες συνεργασίες. Μαζί δημιούργησαν την παράσταση «Gardenias For Dinah», ένα αφιέρωμα στο είδωλό τους, την Ντάινα Ουάσιγκτον, καθώς και το άλμπουμ «This One is for Dinah» το 2009.

Η Κασσάνδρα Γουίλσον είναι επίσης γόνος καλλιτεχνικής οικογένειας. Γεννημένη στο Τζάκσον του Μισισιπή ήλθε στο προσκήνιο στη Νέα Ορλεάνη, συνεργαζόμενη με την Ελις Μαρσάλις. Καταξιώθηκε όμως στη Νέα Υόρκη, όπου ύστερα από μια συνεργασία ως κεντρική τραγουδίστρια στην μπάντα του Στιβ Κόλμαν, «M-Base Collective», άρχισε να ηχογραφεί μόνη της, ως τραγουδίστρια, συνθέτρια και παραγωγός μαζί. Το τεράστιο ταλέντο της φάνηκε από την αρχή και ιδιαίτερα μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ «Travelling Miles», ένα αριστούργημα αφιερωμένο στον Μάιλς Ντέιβις, αλλά και των πιο πρόσφατων «Ojah» και «Silver Pony». Το ενδιαφέρον με τη Γουίλσον –πέρα από τον εξαιρετικό και χαρακτηριστικό ρυθμό που δίνει σε κάθε τραγούδι –είναι η διάθεση εξερεύνησης που διαθέτει και το ταλέντο να συγκεντρώνει κάτω από το δικό της πρίσμα ετερόκλητα πολλές φορές προς την τζαζ είδη, όπως η κάντρι, τα μπλουζ και η φολκ. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες εν ζωή τραγουδίστριες της τζαζ.

Η Μαντλέν Περού ναι μεν είναι γεννημένη στις ΗΠΑ αλλά ξεκίνησε την καριέρα της νεαρότατη στο Παρίσι, ως μέλος της μπάντας δρόμου Riverboat Shufflers. Στα δεκάξι της χρόνια εντάχθηκε στη The Lost Wandering Blues and Jazz Band, με την οποία έκανε περιοδεία στην Ευρώπη. Το 1996 έκανε εντύπωση με το άλμπουμ «Dreamland», στο οποίο συμμετείχαν κορυφαίοι μουσικοί της νεοϋορκέζικης τζαζ σκηνής. Το 2004 κυκλοφόρησε το «Careless Love» με το οποίο γνώρισε αποδοχή τόσο από τους κριτικούς όσο και από το κοινό, το οποίο έδειξε να συμφωνεί με τη γενικότερη αντίληψη ότι το τραγούδι της μοιάζει με εκείνο της Μπίλι Χόλιντεϊ. Ακολούθησαν το 2009 το «Bare Bones», μια συλλογή από δικά της τραγούδια, και το 2011 το «Standing on the Rooftop». Το πρόσφατο «The Blue Room» που ηχογράφησε με τον σταθερό συνεργάτη της και παραγωγό Λάρι Κλάιν κινείται στον γνώριμο ήχο της με τη γλυκιά φωνή της πολλές φορές να μοιάζει σαν να τραγουδά παιδικά νανουρίσματα.

Τέλος, η σεφαραδίτικης καταγωγής, από εβραϊκή οικογένεια της Θεσσαλονίκης, Μύριαμ Αλτερ επισκέπτεται τη χώρα μας για πρώτη φορά στη σκηνή του Sani Festival. Οι σπουδές Ψυχολογίας και η καριέρα στη διαφήμιση που ακολούθησε δεν κατόρθωσαν να σβήσουν το πάθος για τη μουσική. Ετσι, στα 36 της χρόνια αποφάσισε να αφιερωθεί σ’ αυτό που πραγματικά αγαπούσε, και το 1997 παρουσίασε το πρώτο της άλμπουμ «Alter Ego». Ακολούθησε το «If», όπου εξέλιξε το προσωπικό της ιδίωμα: τάνγκο, κλασική, οριεντάλ και τζαζ σε ένα.

πότε & πού:

• Η Νταϊάνα Κραλ εμφανίζεται την 1η Ιουλίου στο Ηρώδειο.

• Η συναυλία του Στέφαν Μίκους θα πραγματοποιηθεί στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας το Σάββατο 6 Ιουλίου.

• Η Τσάινα Μόουζες με τον Ραφαέλ Λεμονιέ στις 12 Ιουλίου στον Λόφο της Σάνης στη Χαλκιδική.

Στον ίδιο χώρο η Κασσάνδρα Γουίλσον εμφανίζεται στις 13 Ιουλίου. Ακολουθεί η Μαντλέν Περού στις 14 Ιουλίου και τέλος στις 20 Ιουλίου η Μύριαμ Αλτερ