Τα δύο τελευταία της έργα προτού αποσυρθεί παρουσιάζει από τις 30 Ιανουαρίου ως τις 2 Φεβρουαρίου στην Ακαδημία Μουσικής Μπρούκλιν η θρυλική αμερικανίδα χορογράφος Τρίσα Μπράουν. Τα «Ι’m going to toss my arms-If you catch them they’re yours» και «Les Yeux et l’ ame» (σουίτα από την όπερα του Ραμό «Πυγμαλίων» την οποία παλαιότερα σκηνοθέτησε η χορογράφος και παρακολουθήσαμε κι εμείς στην Αθήνα το 2010, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ) παρουσιάζονται από κοινού με προηγούμενες χαρακτηριστικές δημιουργίες της, ενώ οι παραστάσεις πλαισιώνονται από εργαστήρια και ομιλίες για την Μπράουν.
Το «αντίο» της 76χρονης Μπράουν έρχεται έναν χρόνο μετά απ΄αυτό της ομάδας του Μερς Κάνινγκχαμ, μιας ακόμη δυναμικής «φωνής» του σύγχρονου χορού. Οπως υπενθυμίζουν οι Times της Νέας Υόρκης, ο Κάνινγκχαμ και η Μπράουν προέρχονταν αμφότεροι από την Ουάσινγκτον και ήταν φίλοι μεταξύ τους. Η Μπράουν σπούδασε με τον Κάνινγκχαμ, απορρόφησε την επιρροή του αλλά απέρριψε ό,τι δεν της ταίριαζε παρόλο που διατήρησε τον θαυμασμό της για εκείνον. Η ίδια υπήρξε για δεκαετίες εξαιρετική χορεύτρια, ενώ ως χορογράφος επηρεάσε ουκ ολίγους νεότερους.
Ορισμένοι θεωρούν την Τρίσα Μπράουν – η λαμπερή καριέρα της οποίας αποτυπώθηκε σε εντυπωσιακό αριθμό βιβλίων, μελετών, κινηματογραφικών φιλμ και βίντεο- ως την τελευταία «πρωτογενή» δημιουργό. Εστω κι αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, το σίγουρο είναι πως η ίδια ταρακούνησε τα θεμέλια της τέχνης του χορού. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της μετακόμισε στην Νέα Υόρκη και, ως τα μέσα της δεκαετίας του ‘ 60, είψε ήδη καθιερωθεί ως μια από τις σημαντικότερες χορογράφους του φημισμένου Judson Dance Theatre.
Το 1970 ίδρυσε την δική της ομάδα κι έκτοτε δημιούργησε ένα ευρύ ρεπερτόριο, βασισμένο στην αυστηρότητα της δομής και στην ευλυγισία της κίνησης. Η πρώιμη δουλειά της πειραματίστηκε με το ανθρώπινο σώμα σε σχέση με την αρχιτεκτονική και την γεωμετρία καθώς και με την ενσωμάτωση του λόγου στα έργα της. Η Τρίσα Μπράουν συνεργάστηκε με σημαντικούς καλλιτέχνες μέσα απ΄τον χώρο των εικαστικών και της μουσικής δημιουργώντας έργα τα οποία «αναβιώνουν» ή ανακαλύπτουν εκ νέου τον «παραδοσιακό» χώρο της σκηνής.
Εργα της Μπράουν έχουν κατά καιρούς ερμηνεύσει εντυπωσιακά χορευτές όπως ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ και ο Στίβεν Πετρόνιο. Οπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι New York Times με αφορμή το επικείμενο «αντίο» της: «Η Τρίσα Μπράουν πήρε την καθημερινή κίνηση της πεζής ζωής μας και μας την επέστρεψε καινούρια…»
