«Αυτή δεν είναι μια πένθιμη, είναι μια σκληρή έκθεση», είπε ο Γιάννης Κουνέλλης στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε την Τετάρτη 4 Απριλίου με αφορμή την παρουσίαση του νέου του έργου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ο καλλιτέχνης με έργα του να βρίσκονται σήμερα σε μεγάλες συλλογές και μουσεία ανά τον κόσμο και με καταλυτική συνεισφορά στο διεθνές κίνημα της Arte Povera αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να δημιουργήσει ένα έργο εν μέσω της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα. Ο καλλιτέχνης που όσο περνούν τα χρόνια τον απασχολεί ολοένα και περισσότερο ο άνθρωπος έστησε στη νεοκλασική πτέρυγα του Μεγάρου Σταθάτου «ένα ανθρωπολογικό μουσείο», κατά τον ιστορικό, κριτικό τέχνης και καλλιτεχνικό διευθυντή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ντένη Ζαχαρόπουλο.
Χρησιμοποιώντας εφημερίδες, κάρβουνο, σακιά από λινάτσα, παλιά παπούτσια και γυαλιά, τα γνωστά και μη εξαιρετέα παλτά, χώμα και σίδερο ως πρώτες ύλες (ταπεινά υλικά που βρήκε σε παλιατζίδικα και αγορές της Αθήνας ως γνήσιος εκφραστής του κινήματος της Arte Povera), ο Κουνέλλης απλώνει τις συνθέσεις του στους χώρους του κτιρίου και μιλάει για ιστορίες απλών, καθημερινών, μεροκαματιάρηδων ανθρώπων που νιώθουν «το καράβι να βουλιάζει». Οδοιπορώντας κανείς στην έκθεση θυμάται το λόγο του καλλιτέχνη: «Πιστεύω στους ανθρώπους και τους αγαπώ πολύ. Είναι ο μόνος ορίζοντάς μου…»
Ο πολιτικοποιημένος λόγος του ακριβοθώρητου και ολιγόλογου Γιάννη Κουνέλλη ήχησε δια στόματος του ίδιου στη συνέντευξη Τύπου. «Δεν είμαι καθόλου τυχερός», σχολίασε όταν ρωτήθηκε πως νιώθει που ζει στην Ιταλία και είναι Ελληνας – δύο χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Για τον καλλιτέχνη ωστόσο το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικής αλλά πολιτικής φύσεως διότι η χώρα έχει «τεχνική» (όχι εκλεγμένη από τον λαό) κυβέρνηση. Οσον αφορά στο νέο του έργο για το οποίο εργάστηκε περίπου δύο χρόνια, ο Γιάννης Κουνέλλης ανέφερε ότι αντιμετώπισε με σεβασμό το χώρο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης («Εναν χώρο τόσο δεμένο με την Ιστορία»), ενώ αυτό που τον απασχολεί μέσα απ’ αυτή την έκθεση είναι «το γλωσσικό πρόβλημα», όπως σημείωσε ο ίδιος. Τι εννοούσε; «Τον τρόπο που θα «διαβαστεί» το έργο του από τον επισκέπτη της έκθεσης», μας διευκρίνισε η υπεύθυνη του προγράμματος Σύγχρονη Τέχνη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Αφροδίτη Γκόνου.
Κατά τον Ντένη Ζαχαρόπουλο, ο 76χρονος Γιάννης Κουνέλλης μπορεί να εγκαταστάθηκε στη Ρώμη το 1956 αλλά είναι βαθύτατα Ελληνας. «Εδώ, στο Μουσείο που ο άνθρωπος γέννησε έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς, τον Κυκλαδικό πολιτισμό, ο Γιάννης Κουνέλλης θέτει το ερώτημα: «Τι είναι ο άνθρωπος;». Το έργο του Γιάννη Κουνέλη έρχεται να σταθεί όρθιο μέσα στις αίθουσες ενός ιστορικού μεγάρου που χτίστηκε μαζί με το όνειρο της αστικής κοινωνίας στην Ελλάδα να γίνει η Αθήνα μια άξια πρωτεύουσα. Και μπορεί όλο αυτό το «βάρος» μιας τραγικής καθημερινότητας του απλού ανθρώπου να κινδυνεύει να συνθλίψει τον επισκέπτη, το μήνυμα, όμως, ότι ο άνθρωπος θα δώσει και πάλι τη λύση ανατέλλει μέσα από την πρώτη μεγάλη ανατομική έκθεση του καλλιτέχνη στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια που μας είχε λείψει.».
INFO
5 Απριλίου – 30 Σεπτεμβρίου 2012
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Μέγαρο Σταθάτου
Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου 1
www.cycladic.gr
