Η σχέση γονιού – παιδιού που είναι ένα από τα βασικά θέματα του 64ου κινηματογραφικού φεστιβάλ των Κανών, έχει τροφοδοτήσει τους βέλγους αδελφούς Ζαν πιέρ και Λικ Νταρντέν με ιδέες για αρκετέςταινίες, ανάμεσα στις οποίες και το «Παιδί» που τους χάρισε έναν δεύτερο ΧρυσόΦοίνικαστο φεστιβάλ των Κανών του 2005.
Οι Νταρντέν επανέρχονται εντός διαγωνισμού με το «Παιδί με το ποδήλατο» που εστιάζει στην περίπτωση ενός 12χρονου αγοριού ,του Σιρίλτο οποίο αναζητεί τον πατέρα του που τον έχει εγκαταλείψεισε ίδρυμα προστασίας ανηλίκων.
Σκληρό αλλά ουσιαστικό, το φιλμ δεν χαρίζεται σε τίποτε και σε κανέναν και πολύ πιθανόν να κερδίσει κάποιο βραβείο για τις αλήθειες που λέει και τον τρόπο με τον οποίος τις λέει. Οι Βέλγοι σκηνοθέτες,μιλούν χωρίς να κομπίαζουν, άμεσα ,κατευθείαν στην καρδιά.Αγαπούν το είδος του κοινωνικού κινηματογράφου που υπηρετούν και αγαπούν τις ιστορέις με παιδιά και γονείς επειδή «όλοι είμαστε παιδιά κάποιου» όπως λένε Τοπορτρέτο τουατίθασου, οργισμένου παιδιού που τελικά είναι αναγκασμένο να γίνει ένας ήρωας της καθημερινότητας παλεύοντας μόνο εναντίον όλων θυμίζει αρκετά τον Αντουάν Ντουανέλ των «400 χτυπημάτω» του Φρανσουά Τριφό.
Ακόμα και η κομμώτρια (Σεσίλ ντε Φρανς)που αποφασίζει να το πάρει υπό την προστασία της τα Σαββατοκύριακα ,δείχνει ακατάλληλη να επικοινωνήσει μαζί του.
Αποκάλυψη ο μικρός Τομά Ντορέ που πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Σιρίλ, ανήκει ήδη στα φαβορί της διοργάνωσης σε ότι αφορά το βραβείο ανδρικής ερμηνείας.
