Τζέσι Ντέιβις: Ενα λιοντάρι της Νέας Ορλεάνης στο Half Note

Γεννήθηκε στο λίκνο της τζαζ, όπως πολλοί (και δικαίως) αποκαλούν τη Νέα Ορλεάνη, και το πρώτο του σαξόφωνο του το δώρισε όταν ήταν ακόμη παιδάκι ο αδελφός του, γνωστός οργανοπαίκτης (tuba). Μέσα από την παράδοση και την παιδεία της οικογένειας του Eλις Μαρσάλις (του ανθρώπου που ανέδειξε τους τζαζ θρύλους Γουίντον και Μπράνφορντ Μαρσάλις) ο Τζέσι Ντέιβις, σήμερα, ανήκει στους μεγάλους alto σαξοφωνίστες της σύγχρονης τζαζ σκηνής. Για την ακρίβεια, με τις επιρροές που άσκησαν πάνω του ο Τσάρλι –Μπερντ –Πάρκερ, ο Σόνι Στιτ, ο Τζόνι Χέτζες και ο Κάνονμπολ Αντρελεϊ, ο Ντέιβις βρίσκεται σήμερα ανάμεσα στους μεγάλους alto σαξοφωνίστες της τζαζ.

Μέχρι σήμερα ωστόσο δεν είχε κάνει ποτέ εμφάνιση στη χώρα μας. Από την Παρασκευή ωστόσο 26 ως και τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου ο Ελις και το συγκρότημά του (Μάρτιν Ζένκερ – μπάσο, Μίντσαν Κιμ – ντραμς, Πολ Κέρμπι- πιάνο) αναμένεται να μαγέψουν τον μουσικό χώρο Half Note στο Μετς.

To έμφυτο ταλέντο του Ντέιβις, το οποίο φάνηκε ενώ ήταν ακόμη παιδί, ήταν που ώθησε τον Ελις Μαρσάλις να εστιάσει στην περίπτωσή του στο Κέντρο Δημιουργικών Τεχνών της Νέας Ορλεάνης (New Orleans Center of the Creative Arts). Στη μουσική διαγράφηκε το μέλλον του Ντέιβις, οπότε πήρε πλήρη υποτροφία για το North-Eastern Illinois University. Αναπόφευκτα, η Νέα Υόρκη όφειλε να γίνει ο τελικός προορισμός του.

Από τα χρόνια των σπουδών του ακόμη ο Ντέιβις ξεχώριζε. Δεν έλειψαν οι βραβεύσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς και φεστιβάλ, αλλά και οι από πολύ νωρίς συνεργασίες με σχήματα όπως του Τζακ Μακ Νταφ, του Τσίκο Χάμλιτον, του Τζέι Μακ Σέιν, του Μπένι Γκόλσον και πολλών ακόμη μεγάλων ερμηνευτών της τζαζ.

Το 1993 υπήρξε μια σημαδιακή χρονιά για τον Ντέιβις. Εκανε την πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία του ως αρχηγός του δικού του κουαρτέτου, δεν πέρασε απαρατήρητος από καμία συναυλία και θεσπίστηκε bandleader. Γεγονός που δεν τον απέτρεψε από το να συνεργάζεται με εκλεκτούς συνεργάτες, όπως ο Φιλ Γουντς, ο Τσαρλς Μακ Φέρσον και ο Γκάρι Μπαρτζ. Μάλιστα, το 1996, η συνεργασία του με τον τρομπετίστα Nίκολας Πέιτον, επίσης από τη Νέα Ορλεάνη, είχε ως αποτέλεσμα το «Gumbo nouveau» που έχει γράψει το δικό του κεφάλαιο στην Ιστορία της σύγχρονης τζαζ. Ενδεχομένως οι σκληροπυρηνικοί σινεφίλ να τον θυμούνται και από μια όμορφη τζαζ ταινία της δεκαετίας του 1990, το «Kansas City», ένας φόρος τιμής του σπουδαίου σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ολτμαν προς τη συγκεκριμένη μουσική.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Ντέιβις έχει πια κατακτήσει μια θέση ανάμεσα στα «νέα λιοντάρια» της Νέας Ορλεάνης και στους σπουδαιότερους bopper σαξοφωνίστες τής μετά-Cannonball εποχής. Εχει γραφεί για το παίξιμό του ότι «έχει έναν ξεχωριστό προσωπικό ήχο, στον οποίο ενυπάρχει το blues με το bebop feeling σε βαθμό υπερθετικό».