Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Οπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, η έξοδος από τα μνημόνια κράτησε μόνο έξι μήνες, από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι τον Ιανουάριο.
Στη δεύτερη μόλις μεταμνημονιακή αξιολόγηση της οικονομίας, ο έλεγχος από τους θεσμούς κόλλησε στον Νόμο Κατσέλη και στην προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς. Ενα ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση θέλησε να κρύψει την αλήθεια.
Κι αυτή δεν είναι άλλη από το ότι οι θεσμοί ζητούσαν από την πρώτη στιγμή να περιοριστούν τα όρια προστασίας για τους «κόκκινους» δανειολήπτες που κάλυπτε «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια μέχρι 250.000 ευρώ και την κύρια κατοικία με αντικειμενική αξία επίσης μέχρι 250.000 ευρώ.
Για την ακρίβεια, οι Ευρωπαίοι (ΕΕ και ΕΚΤ) ζητούσαν τα όρια αυτά να κοπούν στη μέση.
Εκεί παρενέβη ο κυρ-Αλέκος, δηλαδή ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο οποίος ήρθε σε συμφωνία με τους τραπεζίτες και κατέθεσε στους θεσμούς την πρόταση να μείνει ίδιο το ύψος της αντικειμενικής αξίας (250.000 ευρώ), να μειωθεί το όριο χρέους στις 130.000 ευρώ, αλλά να ενταχθούν σε αυτό το νέο πλαίσιο και οι μικροί επιχειρηματίες (κυρίως επαγγελματίες και έμποροι) που είχαν υποθηκεύσει το σπίτι τους, για να μην εκτεθεί πολιτικά η κυβέρνηση τώρα που έρχονται και εκλογές.
Οι Ευρωπαίοι όμως δεν… αγόρασαν τη λύση αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα εισοδήματα που δηλώνουν κυρίως οι ελεύθεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομική τους κατάσταση και πολύ περισσότερο ότι γνωρίζουν ποιοι στα χρόνια της κρίσης έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό ενώ στην Ελλάδα δηλώνουν «πτωχοί».
Πώς να το ξεπεράσει αυτό ο κυρ-Αλέκος όταν πρέπει να τα έχει καλά όχι μόνο με τους Ευρωπαίους, όχι μόνο με τους τραπεζίτες, αλλά και με το πλήθος Συριζαίων της Κουμουνδούρου (κάτι σαν τον Λαφαζάνη), οι οποίοι ζουν ακόμη στην εποχή τού «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Υστερα από όλο αυτό το φιάσκο παρενέβησαν, διαβάζουμε, ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών για να βρεθεί συμβιβαστική λύση με τους Ευρωπαίους, αν όχι στο EuroWorking Group της Δευτέρας, στο Eurogroup του Απριλίου.
Δυστυχώς όμως, τα ψέματα και τα συνθήματα τους κυνηγούν…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
