Ολο και μεγαλύτερος αριθμός γειτονικών κρατών που μέχρι πρότινος ήταν «φορολογικοί παράδεισοι», με συντελεστή φορολογίας ίσο ή μικρότερο του 50% του ελληνικού συντελεστή, συνεργάζεται με το σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη η φοροαποφυγή που επιδίωκε η πλειοψηφία όλων όσοι επέλεγαν να εγκατασταθούν σε αυτές. Ομάδες επαγγελματικών συμφερόντων υπόσχονταν χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης από 10%-15% μέσω SPV – Special Purpose Vehicle και εταιρειών επενδύσεων χαρτοφυλακίου (holding), που συνήθως εδρεύουν στα νησιά Κέιμαν ή στην Κύπρο, όπου ιδρύονται άμεσα, χωρίς μάλιστα να φορολογούνται τα μερίσματα.
Τα σχήματα συνήθως ακολουθούν τη στρατηγική η τιμολόγηση να γίνεται από τη χώρα με τον χαμηλό φορολογικό συντελεστή και όλα τα έξοδα και τα πραγματικά κόστη να καταλογίζονται στη χώρα με τον υψηλό συντελεστή. Κατόπιν η χώρα με τον υψηλό συντελεστή τιμολογεί αρκετά χαμηλότερα τη χώρα με τον χαμηλό συντελεστή κι έτσι τα κέρδη μεταφέρονται και φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των εταιρειών έχουν έδρα κάποιο δικηγορικό ή ελεγκτικό γραφείο και η πραγματική έδρα βρίσκεται στη χώρα με την υψηλή φορολογία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
