Θυμάμαι ακόμη τον Τζέρι Μακ Γκόβερν, επικεφαλής σχεδιασμού της Land Rover, να λέει για την πρώτη γενιά του Evoque, πίσω στο 2010, ότι ήθελε με αυτό να αλλάξει τον κόσμο των SUVs. Να προσδώσει χαρακτήρα σε μια πολυσυλλεκτική κατηγορία με πολλά «άχρωμα», δίχως κανένα αισθητικό στίγμα, μοντέλα που έκρυβαν την αδυναμία τους πίσω από τα ισχυρά σήματα στη μάσκα τους. Σχεδόν μία δεκαετία μετά, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τα κατάφερε δημιουργώντας ένα αυτοκίνητο που άνετα μπορεί να βρει τη δική του θέση στα σπουδαιότερα μουσεία μοντέρνας τέχνης.
Με αυτό το κεκτημένο και με το διαχρονικό πλεονέκτημα των Βρετανών στα συστήματα τετρακίνησης που εξασφαλίζουν κορυφαίες off-road δυνατότητες, η δεύτερη γενιά του Evoque εξελίχθηκε «τόσο-όσο», προσεγγίζοντας στις λεπτομέρειες το μεγαλύτερο Velar χάρη στην οριζόντια γραμμή που διατρέχει την πόρτα του χώρου αποσκευών, το σχήμα των φωτιστικών σωμάτων και τις pop-up εξωτερικές λαβές των θυρών. Ωστόσο το μεγαλύτερο asset του Evoque είναι το αθλητικό σχήμα του που κυρίως οφείλεται στο γεωμετρικά ιδιαίτερο τελείωμα της οροφής του και που δεν αφαιρεί τίποτε από τη luxury υπόστασή του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
