Περνάνε οι μήνες, τα χρόνια και ο καιρός. Και η απλή παρατήρηση βεβαιώνει ότι εμείς εξακολουθούμε να στεκόμαστε αμήχανοι και αδρανείς στη μεθόριο των πραγμάτων, χωρίς κάτι ουσιαστικό να κάνουμε για να αφήσουμε πίσω μας μια κατάσταση, που όλα δείχνουν ότι ούτε η ίδια δεν αντέχει τον παλαιό εαυτό της.
Το κυβερνητικό διαχειριστικό άγχος των προβλημάτων της εποχής, με την πανδημία να σκιάζει ως υπαρκτή ανάγκη αλλά και ως υπερβολή τη γενική εικόνα, χρωματίζει αυτές τις πολιτικές ημέρες στο μέσο του καλοκαιριού. Χρωματίζει και εξαντλεί την κυβερνητική πνοή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
