Ηταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 όταν μια μυστική επίσκεψη στην Αθήνα ενός κορυφαίου προσώπου της τότε Σοβιετικής Ενωσης άνοιγε νέα εποχή στις σχέσεις της Ελλάδας με την άλλη υπερδύναμη. Ενα μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, στενός συνεργάτης του τότε σοβιετικού ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ο Κωνσταντίν Τσερνιένκο, ήλθε στην Αθήνα και «διαπραγματεύθηκε» μιαν επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού (ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής) στη Μόσχα…


Οι συζητήσεις του σοβιετικού αξιωματούχου (που αργότερα, με τον θάνατο του Μπρέζνιεφ και του διαδόχου του Γιούρι Αντρόποφ, θα γινόταν και αυτός ηγέτης της ΕΣΣΔ ως τον θάνατό του ένα χρόνο μετά και την ανάδειξη του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ) πήγαν καλά. Η επίσκεψη οργανώθηκε και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας το φθινόπωρο του 1979 πήγε στη σοβιετική πρωτεύουσα.


Τριάντα χρόνια αργότερα, η κίνηση αυτή του Κ. Καραμανλή μπορεί σήμερα να φαίνεται συνηθισμένη, τότε όμως, με τον Ψυχρό Πόλεμο στην κορύφωσή του, ήταν μια τολμηρή πολιτική πράξη. Βεβαίως είχαν ενημερωθεί οι Σύμμαχοι. Και, ακόμη, η Αθήνα είχε φροντίσει να μην ενοχληθούν ούτε οι Κινέζοι – σχεδόν μόλις επέστρεψε από τη Μόσχα ο Κ. Καραμανλής ξεκίνησε άλλο μεγάλο ταξίδι, προς ανατολάς: προτού τελειώσει το 1979, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας περνούσε τα τείχη της Απαγορευμένης Πόλης στο Πεκίνο.


Σήμερα οι ελληνορρωσικές συναντήσεις κορυφής είναι σύνηθες φαινόμενο. Τρεις φορές έχει πάει ο σημερινός έλληνας πρωθυπουργός στο Κρεμλίνο και άλλες τόσες μάς έχει έλθει ο πρόεδρος Πούτιν.


Ασφαλώς οι επαφές αυτές έχουν το πολιτικό ενδιαφέρον τους. Αλλά καθώς είναι βέβαιον ότι ούτε η Ελλάδα θα παύσει να ανήκει στο ΝΑΤΟ ούτε οι Ρώσοι πρόκειται να διαρρήξουν τη φιλία τους με το κράτος των Σκοπίων, οι συζητήσεις Καραμανλή – Πούτιν περιορίζονται στα αυτονόητα όρια της διπλωματίας.


Το σημαντικό ερώτημα είναι άλλο: αν πλάι στις «πολιτικές συνομιλίες» υπάρχουν συμφωνίες οικονομικές τόσο αξιόλογες για την Ελλάδα ώστε να αξίζει ο κόπος. Η πολυδιαφημιζόμενη τελευταία συμφωνία για τον αγωγό αερίου μοιάζει να ενδιαφέρει σχεδόν αποκλειστικά τον κ. Πούτιν και τον κ. Μπερλουσκόνι! Πουθενά δεν έγινε λόγος για οφέλη που θα έχει η Ελλάδα (λ.χ. προμήθεια αερίου σε άλλες, φθηνότερες τιμές κλπ.).


Χρειάζεται ενημέρωση και αξιολογική παρουσίαση των συμφωνιών με τη Μόσχα. Διότι θα αρχίσουν να φαίνονται σκιές – αν οι Ρώσοι μάς θέλουν μόνον ως πελάτες!