Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κόμμα, το Λαϊκό, μετακόμισε σύσσωμο στην Αθήνα.
Παρόντες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο υποψήφιος πρόεδρος της Επιτροπής, ο υποψήφιος πρωθυπουργός της Ισπανίας, ευρωβουλευτές, στελέχη κ.λπ.
Ηλθαν στην Αθήνα γιατί δεν έβρισκαν αλλού ξενοδοχείο; Προφανώς όχι. Ηλθαν να στηρίξουν τον Μητσοτάκη επειδή ελπίζουν ότι θα κερδίσει τις εκλογές.
Κάθε πολιτική οικογένεια στην Ευρώπη κάνει το ίδιο.
Και τον στήριξαν πλουσιοπάροχα. Με καλά λόγια, με φιλοφρονήσεις, αλλά και με υποσχέσεις. Ο Βέμπερ μάλιστα είπε πως αν βγει ο Μητσοτάκης θα μπορούσαν να ξαναδούν το θέμα των πλεονασμάτων.
Λογικό κι αυτό. Κάθε νέα κυβέρνηση έχει μεγαλύτερα περιθώρια διαπραγμάτευσης, ιδίως όταν πολιτικά ανήκει στο ευρωπαϊκό mainstream.
Ακόμη κι ο Τσίπρας το 2015 είχε μεγαλύτερα περιθώρια διαπραγμάτευσης από τον Σαμαρά – άλλο τώρα που τα σπατάλησε με τις ασυναρτησίες του Βαρουφάκη.
Τίποτα από αυτά δεν εκπλήσσει. Είναι περίπου ευρωπαϊκός κανόνας.
Αυτοί που έπεσαν από τα σύννεφα είναι οι φίλοι της κυβέρνησης. Που ενοχλήθηκαν για τη στήριξη στον Μητσοτάκη (εύλογο…) και διαμαρτυρήθηκαν για την προεκλογική αβάντα που του έκαναν οι ευρωπαίοι ομοϊδεάτες του (παράλογο…).
Αλλά έως εδώ τα πράγματα είναι κάπως κανονικά.
Παρανοϊκή αντιθέτως είναι η προσδοκία τους πως ο Μητσοτάκης θα τεθεί σε κάποιου είδους καραντίνα από τους ομοϊδεάτες του επειδή διαφωνεί με τις Πρέσπες.
Σαν να προσδοκούσαν δηλαδή ότι θα τον τιμωρήσουν για απείθεια ή ότι θα υποστεί τα αστροπελέκια των Βρυξελλών επειδή δεν τους έκανε το χατίρι.
Ακόμη κι ο ανόητος Παπαδημούλης περιφέρεται κατακεραυνώνοντας τον… Βέμπερ επειδή δεν έβαλε τον Μητσοτάκη στη θέση του για τα Σκόπια και κράτησε μια διπλωματική στάση.
Προφανώς μέσα στην έλλειψη στοιχειώδους νοημοσύνης που τους χαρακτηρίζει προσπερνούν δύο σημαντικά πράγματα.
Πρώτον, ότι ο Μητσοτάκης είναι φαβορί για επόμενος πρωθυπουργός και κανείς (ιδίως ομοϊδεάτης του) δεν θα μπει στον κόπο να τον κακοκαρδίσει για να αβαντάρει τον Τσίπρα.
Ολοι πάνε με τον (πιθανό) νικητή.
Δεύτερον, ότι η χρησιμότητα του Τσίπρα ολοκληρώθηκε προχθές Παρασκευή με την κύρωση του πρωτοκόλλου εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Εφεξής «ψόφησε η κατσίκα μας, πάει η κολεγιά μας».
Τα σημειώνω αυτά για την ακρίβεια των πραγμάτων. Αλλά και για να μην εκτίθενται οι φίλοι της κυβέρνησης πέφτοντας κάθε φορά από τα σύννεφα.