Οι «λοχαγοί» του Μπούτα πήραν τη σκυτάλη
Η γενιά των πενηντάρηδων που ηγούνται των αγροτικών κινητοποιήσεων – Ετοιμοι και οι τριαντάρηδες διάδοχοί τους – Οι άκαρπες διαπραγματεύσεις και το μέλλον της… εξέγερσης
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους
Ο θεσσαλικός κάμπος ήταν πάντα εκείνος που παραδοσιακά έδινε τον ρυθμό των αγροτικών κινητοποιήσεων. Εκεί ακούγονταν πρώτα τα τύμπανα του αγώνα, με στρατηγό του Κάμπου τον αγροσυνδικαλιστή του ΚΚΕ Βαγγέλη Μπούτα, που γνώριζε πώς να… χορεύει στο ταψί υπουργεία και κυβερνήσεις. Ηξερε καλά όμως ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να παραδώσει τη σκυτάλη για την καθοδήγηση των μπλόκων στους επόμενους. Και όταν λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να μείνει πίσω στο παρασκήνιο, είχε ήδη φροντίσει να εκπαιδεύσει τους… λοχαγούς του ώστε να είναι έτοιμοι για τις επόμενες μάχες.
Ετσι βγήκε μπροστά η γενιά των 50άρηδων. Και δεν ήταν διόλου έκπληξη για τους αγρότες της Θεσσαλίας όταν είδαν εφέτος το γενικό πρόσταγμα στον αγροτικό ξεσηκωμό να το δίνει ο πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Ρίζος Μαρούδας.
Συνοδοιπόρος
Αλλωστε ήταν ένα από τα… πρωτοπαλίκαρα του Μπούτα. Οπως και ο Κώστας Τζέλλας, συνοδοιπόρος του στην αντίστοιχη ομοσπονδία της Καρδίτσας, αλλά και ο συντοπίτης του Γιάννης Τσιούρτας, αγρότες με ηγετικές ικανότητες, που ο παραγωγικός κόσμος της θεσσαλικής γης τούς ακολουθεί.
Και όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, είναι άξιοι μαθητές του Βαγγέλη Μπούτα. Είκοσι δύο ημέρες στους δρόμους είναι τα τρακτέρ, σε 24 κομβικά σημεία του οδικού δικτύου. Κοντά τους και η νεότερη γενιά των 30άρηδων, που προετοιμάζεται για να πάρει τα ηνία στο μέλλον, όπως ο Αχιλλέας Λιάτος από τα Τρίκαλα και ο Στέλιος Τσικριτσής από τον Τύρναβο, ο οποίος πέτυχε πριν από λίγο καιρό, με σκληρές κινητοποιήσεις, μια ευνοϊκή ρύθμιση για την παραγωγή τσίπουρου.
Στα καθήκοντά του παραμένει ενεργός και μάχιμος και ο «γαλάζιος» αγροσυνδικαλιστής από την Καρδίτσα Σωτήρης Γιαννακός. «Δεξιός, αλλά όχι αδέξιος» συνηθίζει να λέει με χιούμορ στους συνοδοιπόρους του ΚΚΕ, με τους οποίους παλεύει πλάι-πλάι τις τελευταίες δεκαετίες και, όπως λένε, είναι περισσότερα αυτά που τους ενώνουν παρά εκείνα που τους χωρίζουν. Αλλωστε δεν μασάει τα λόγια του. Στην τελευταία συνέλευση των αγροτών δεν δίστασε να επιρρίψει ευθύνες τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση που δεν στηρίζει τον αγώνα.
Πολλά προβλήματα
Η συμμετοχή στα μπλόκα ήταν εφέτος μεγάλη, ύστερα από μια «ήσυχη» διετία, όπου πολλοί μιλούσαν για «φθορά» στο κίνημα. Επειτα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του 2016 (από τις μεγαλύτερες της τελευταίας δεκαετίας), οι οποίες είχαν φέρει σημαντικά «λάφυρα» για τους αγρότες (για αφορολόγητο και ασφαλιστικές εισφορές), υπήρξε, όπως σημειώνει ο κ. Μαρούδας, «μια επίθεση στο οργανωμένο αγροτικό κίνημα προκειμένου να το ανακόψουν». Και η προσπάθεια, σύμφωνα με τον ίδιο, λειτούργησε για καμιά διετία. «Υπάρχουν όμως πολλά προβλήματα και αναγκαστικά θα υπάρξουν και αγωνιστικές ανατάσεις στο κίνημα» επισημαίνει στο «Βήμα» και βρίσκει σύμφωνο και τον κ. Τζέλλα, ο οποίος τονίζει ότι είναι τα προβλήματα που κατεβάζουν τους αγρότες στους δρόμους.
«Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Ενας αγώνας δεν μετριέται με το τι παίρνεις κάθε φορά «στο χέρι». Ασκεί πίεση στην κυβέρνηση, ανακόπτει το κύμα της αντιλαϊκής επίθεσης. Η έκφραση αλληλεγγύης είναι σημαντική, αλλά δεν φτάνει από μόνη της. Χρειάζεται να γίνουν ουσιαστικά βήματα στο δυνάμωμα της κοινής δράσης, πρωτοβουλιών, διεκδίκησης ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα» συνηθίζει να λέει ο κ. Μαρούδας.
Γκάζι και ρελαντί
Οι δύο αγροσυνδικαλιστές του ΚΚΕ ξέρουν καλά πότε πρέπει να πατάνε γκάζι και πότε να πηγαίνουν στο… ρελαντί. Οι πολιτικοί τους αντίπαλοι αναγνωρίζουν ότι είναι αγωνιστές. «Αλλά μετράνε μέχρι εκεί που μπορούν να πάνε. Δεν χαραμίζουν δυνάμεις» αναφέρει πρώην υπουργός για τους νέους «οπλαρχηγούς» του Κάμπου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων απέναντι στην ομάδα του Βαγγέλη Μπούτα. Λειτουργούν σαν… στρατιώτες και αυτό το αναγνωρίζουν οι σύντροφοί τους στους αγώνες, ανεξαρτήτως χρώματος. «Ο Μαρούδας και ο Τζέλλας στον αγώνα είναι σκληροί. Ο Τζέλλας μάλιστα είναι πάντα πρώτος με το τρακτέρ, μπροστά στις πορείες. Ηταν και αντιδήμαρχος στον Δήμο Παλαμά και χαίρει ευρύτερης αναγνώρισης. Είναι αγρότες που τιμούν το επάγγελμα. Δεν είναι του καναπέ» σημειώνουν.
«Η κυβέρνηση στέκεται εχθρικά απέναντί μας»
Οπως φαίνεται, οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, σε διάφορες μορφές, καθώς η συνάντηση που είχε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων με τις πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Οικονομίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Σταύρο Αραχωβίτη και Ολυμπία Τελιγιορίδου, Σωκράτη Φάμελλο, Κατερίνα Παπανάτσιου και Τάσο Πετρόπουλο) οδηγήθηκε σε ναυάγιο. «Η κυβέρνηση στέκεται εχθρικά απέναντί μας» δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας Ρίζος Μαρούδας, ως εκπρόσωπος της Πανελλαδικής, εξερχόμενος της μαραθώνιας συζήτησης που ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Πέμπτης.
Καμία απάντηση δεν δόθηκε στα αιτήματά τους. Ούτε καν για την επιστροφή του φόρου πετρελαίου που τους οφείλεται από το 2016 ή για την παράταση της αναστολής καταβολής τέλους επιτηδεύματος κ.λπ.
«Κόκκινοι» και «γαλάζιοι» μαζί στο μπλόκο της Νίκαιας
Τον παλμό των αγροτικών κινητοποιήσεων έδωσε και εφέτος το μπλόκο της Νίκαιας. Ενα μπλόκο που αποτελούσε ανέκαθεν σημείο αναφοράς του αγώνα της αγροτιάς σε πανελλαδικό επίπεδο. Ωστόσο, όπως αναφέρουν εκείνοι που γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στον Κάμπο, η ανθρωπογεωγραφία εφέτος είναι λίγο διαφορετική. Πάντοτε η Νίκαια ήταν κομματικά πολυσυλλεκτική, αν και τα «κόκκινα» τρακτέρ ανέκαθεν υπερείχαν αριθμητικά.
Εφέτος το «μωσαϊκό» στη Νίκαια περιλαμβάνει και πολύ… μπλε. «Πρώτη φορά ύστερα από χρόνια μετέχουν και πολλοί αγρότες δεξιών πεποιθήσεων. Αλλοι κατέβηκαν με τα τρακτέρ τους από τις Σέρρες, άλλοι από τα Μάλγαρα και από άλλες περιοχές.. Βέβαια, ειδικά στον αγροτικό χώρο, πάντα υπήρχε ένα πολύ ιδιαίτερο στοιχείο για το ΚΚΕ. Είχε συνεργαζόμενους από διάφορες παρατάξεις, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα εργατικά σωματεία του κόμματος. Πάντως οι “κόκκινοι” συνδικαλιστές κυριαρχούν στον Κάμπο» σημειώνει πηγή που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στη Θεσσαλία. Τη δεκαετία του ’90, τότε που οι κινητοποιήσεις μετρούσαν 5.000 τρακτέρ, στην πολυθρύλητη Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή μετείχαν πάνω από 35 αγροτικά στελέχη, οι περισσότεροι από ΠαΣοΚ και ΝΔ, ο Νίκος Παπαδόπουλος από τον τότε Συνασπισμό (σήμερα είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) και μόνο τέσσερα στελέχη του ΚΚΕ – ο Βαγγέλης Μπούτας από την Καρδίτσα, ο Γιάννης Πατάκης από τη Λάρισα, ο Σπύρος Τσιοτινός από τα Τρίκαλα και ο Γιώργος Νταφούλης από τη Λάρισα.
«Οι αγροτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ είχαν πείρα και παράδοση στις αγροτικές κινητοποιήσεις και γι’ αυτό αναγνωρίζονται από τον αγροτικό κόσμο» σημειώνει η ίδια πηγή. Και καταλήγει: «Δεν είναι τυχαίο πως όταν οι Μπούτας και Πατάκης έβαλαν υποψηφιότητα για νομάρχες – ο Μπούτας είχε βγει και βουλευτής –, αν και το ΚΚΕ είχε στην περιοχή γύρω στο 10%, ο Πατάκης πήρε 16% και ο Μπούτας 22%».

