Ο Γιώργος Παππάς (1903-1982) είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη. Αστός. Ηταν δικηγόρος. Είχε ασκήσει μάλιστα το δικηγορικό επάγγελμα στη Γαλλία και στη Μαδαγασκάρη. Ισως γι’ αυτό ένα από τα προσωνύμιά του ήταν Μαδαγασκαρινός. Τα άλλα παρατσούκλια του ήταν Φράγκος, Καθολικός και Κατάσκοπος. Την άνοιξη του 1941 ο Παππάς πρωτοστάτησε στην ίδρυση της αντιστασιακής οργάνωσης Εθνική Δράση, που έδρασε κυρίως στην Αθήνα και στη Μέση Ανατολή. Η οργάνωση ανήκε στον φιλοβασιλικό χώρο και εκπροσωπούσε τη μη εαμική αθηναϊκή αντίσταση. Μάλιστα στη Μέση Ανατολή ήταν αντιπρόσωπος αυτού του χώρου, αλλά το αποτύπωμά της έμεινε ισχνό και δεν κατόρθωσε να παίξει ρόλο στις εξελίξεις.
Μπορεί η οργάνωση να μην πρωταγωνίστησε, αλλά ο πρωτεργάτης της Γιώργος Παππάς κατέγραψε τη μαρτυρία του. Ετσι το ημερολόγιό του αποτελεί σημαντική πηγή για την εμπειρία του στρατιώτη στον πόλεμο ’40-’41, για την Κατοχή, τη Μέση Ανατολή, τα Δεκεμβριανά αλλά και άλλα ενδιαφέροντα θέματα, όπως για την οργάνωση Χ ή τον Γρίβα. Το «Ημερολόγιον Πολέμου-Κατοχής-Απελευθερώσεως 1940-1944» που μόλις κυκλοφόρησε (Πατάκης), σε επιμέλεια του Παντελή Παππά, ανιψιού του Γιώργου, και με εισαγωγή του καθηγητή Ευάνθη Χατζηβασιλείου, μας δίνει την ευκαιρία για μια άλλη ματιά στην περίοδο αυτή.
Κάθε ημερολόγιο μπορεί να διαβαστεί διαφορετικά από τον καθένα, κυρίως ανάλογα με το τι ψάχνει να βρεί σε αυτό. Προσωπικά αναζητώ τη μαρτυρία της καθημερινότητας – αυτής της μεγάλης αγνοημένης κάθε ιστορίας. Και το «Ημερολόγιον» του Παππά είναι πολύ πλούσιο με καθημερινές ιστορίες. Να για παράδειγμα τι βρίσκω στην εγγραφή της Δευτέρας του Πάσχα, 6 Απριλίου 1942. «Πιάσανε τους διευθυντάς του Αγροτικού της οδού Πανεπιστημίου γιατί πουλούσανε αβγοτάραχο 9.200 την οκά. Πιάσανε έναν Ντρέκο στο Παγκράτι που είχε 313 ζωντανά αρνιά. Πού τα έκρυβε; Ο Σαρρής και ο Κόμνας στην Κοκκινιά πουλούσανε ψόφιο άλογο. Πιάσανε και έναν Οικονομόπουλο στο Παγκράτι που ετοιμαζόντανε να ψήση μια γάτα για έναν συγγενή του που ήταν άρρωστος». Κρατώ πολλά τέτοια. Οπως και κάποιες προσφωνήσεις: φωτογενικός φελλός, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ή Beau Georges, o Γεώργιος Παπανδρέου.