Είναι αυτονόητο, όπως επισήμανε και ο Φοίβος Ιωαννίδης, ότι δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη για όσα έπραξε ή όχι ένα μέλος της ευρύτερης οικογένειας στο παρελθόν. Η αντίδραση σύσσωμης της οικογένειας Τσίπρα, με προεξάρχοντα τον Πρωθυπουργό, για τα υπονοούμενα που άφησε ο Κ. Μητσοτάκης για το παρελθόν της κατά την περίοδο της χούντας επανέφερε στο προσκήνιο μια σκοτεινή πράγματι ιστορία.
Είναι γεγονός ότι αυτή η ιστορία αξιοποιήθηκε στο παρελθόν και από διάφορα ακροδεξιά, κυρίως, έντυπα. Ωστόσο οι αναφορές στον ρόλο του Ηρακλή Τσίπρα (θείο του Πρωθυπουργού), κυρίως, προήλθαν σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο, από τη μαρτυρία ενός προσώπου, πέραν οποιασδήποτε ηθικής αμφισβήτησης, το οποίο έζησε προσωπικά τα γεγονότα. Πρόκειται για την εξιστόρηση του Γιάννη Χαλκιαδάκη, εκδότη των «Ρεθεμνιώτικων Νέων» επί δεκαετίες, στον Αντώνη Σανουδάκη, η οποία δόθηκε το μακρινό 1988, όταν το όνομα Τσίπρας δεν υπήρχε καν στο προσκήνιο. Στο βιβλίο που αναφέρεται στη ζωή του και εκδόθηκε βέβαια πολύ αργότερα, το 2011, περιλαμβάνεται και ένα κεφάλαιο για τη δράση της αντιστασιακής οργάνωσης ΔΕΚΑ στην Κρήτη κατά την πρώτη περίοδο της χούντας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
