Λίγες ώρες απομένουν για να αφήσουμε το 2025 και να μπούμε στο 2026. Κάνοντας λοιπόν μια βουτιά πίσω στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, και συγκεκριμένα στην παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1985, ας δούμε ποια μουσικά ρεβεγιόν επιλέξαμε, πριν από ακριβώς 40 χρόνια.
Το Ιστορικό Αρχείο των εφημερίδων «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ», μέσα από ρεπορτάζ του περιοδικού «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», μας μεταφέρει στην τελευταία νύχτα του 1985.

«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 31 Δεκεμβρίου 1985, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Ελαφρύ λαϊκό
Είναι Τρίτη, 31 Δεκεμβρίου του 1985 και πολύ από τους φίλους του ελαφρού λαϊκού τραγουδιού, έχουν κάνει κράτηση για τον «ΖΥΓΟ», στην Πλάκα, για να απολαύσουν την Χαρούλα Αλεξίου να ερμηνεύει, μεταξύ άλλων τραγουδιών, και τη μεγάλη επιτυχία της «Bήμα βήμα» των Χριστόφορου Μπαλαμπανίδη και Χρήστου Νικολόπουλου, που είχε κυκλοφορήσει μόλις έναν χρόνο πριν.
«Για καθαρά λαϊκή διασκέδαση» πάντα στα τέλη του 1985, όπως γράφει ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης «θα πρέπει να κινηθείτε για να το βρείτε με ορμητήριο το Γαλάτσι. (…) Το Γαλάτσι με τα πέριξ (Πατησίων, Αχαρνών) και ένα μέρος (το μεγαλύτερο) της λεωφόρου Συγγρού, προσφέρουν την καθαρά λαϊκή ψυχαγωγία»
Λαϊκά
»Στην περιοχή Γαλατσίου και στα πέριξ, οικογενειακή ταβέρνα, λαϊκό γλέντι, προσιτές τιμές και κόσμος άφθονος. Ρεπερτόριο γνωστό. Λαϊκά τραγούδια, σμυρνέικα. Το “Δεν θέλω τη συμπόνοια κανενός” σχεδόν μόνιμο».
Τραγούδι που έγραψαν ο Στράτος Ατταλίδης και ο Άκης Πάνου και που στα μέσα της δεκαετίας του ’80 «έζησε» τη δεύτερη του δόξα με το λαϊκό συγκρότημα «Τα Παιδιά από την Πάτρα».
Από τις συστάσεις για λαϊκή διασκέδαση δεν θα μπορούσε ωωωωνα λείπει και η Γλυκερία.
«Βασίλισσα της περιοχής η Γλυκερία και πάλι στο γνωστό στέκι της, την “Όμορφη Νύχτα”, λέει τις επιτυχίες της και τα σμυρνέικα , στα οποία είναι άφθαστη».
Μπουζούκια
Βέβαια, όταν μιλάμε για λαϊκή διασκέδαση, πιο βαριά, και για δεκαετία του ’80, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την αναφορά μας στα μπουζούκια και φυσικά στο σπάσιμο πιάτων. Έτσι, στη δυτική πλευρά της Λεωφόρου Συγγρού όπου «τα λαϊκά κέντρα διασκεδάζουν μαζικά το κοινό, που θέλει να ραίνει τους τραγουδιστές με γαρδένιες, να σπάσει σωρούς από άχρηστα πιάτα και να διασκεδάσει “έξω καρδιά” (…)
»Ξεχωρίζει το “Πλαίη Μπόυ”. Εκεί ο Δημήτρης Κοντολάζος, η Άντζελα Δημητρίου, ο Άγγελος Διονυσίου κι ένας θαυμάσιος τραγουδιστής, ο Λεωνίδας Βελής, εγγυώνται τα προαναφερθέντα».
Μαρινέλα – Μοσχολιού
«Στην παραλία κυριαρχεί η Μαρινέλλα (…) Ακούραστη, σκορπάει το κέφι της και την πείρα της, κάνει παρλάτες, νουμεράκια, τραγουδάει τραγούδια όλων των είδων και σκίζει στη Μαλάμω του Κραουνάκη σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Είναι πράγματι απολαυστική»
Την τελευταία νύχτα του 1985, η έτερη μεγάλη κυρία του ελληνικού ρεπορτορίου, τη Βίκυ Μοσχολιού, στο «Στορκ» με τον Σταμάτη Κόκοτα, την Χριστιάνα, τον Πασχάλη και έναν από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της ελληνικής δεκαετίας του ’80, τον Στάθη Ψάλτη.
Μιούζικ χώλ
Ιδιαιτέρως δημοφιλή είναι και τα «Mιούζικ Χωλ», και ο αδιαμφισβήτητος «ηγέτης» αυτού του είδους θεάματος ο Γιώργος Μαρίνος.
«Όταν εμφανίζεται στην πίστα», γράφει ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, «θαυμάζω το κουράγιο του, το κέφι του και την αντοχή του, για κάτι που αυτός εφεύρε και που θα εκλείψει όταν ο Μαρίνος το εγκαταλείψει και στραφεί κάπου αλλού.

«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 31 Δεκεμβρίου 1985, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
»Είναι ο “ανάδελφος” έλληνας σόουμαν, μια και δεν υπάρχει τίποτα πριν από αυτόν κι ούτε φαίνεται διάδοχος στον ορίζοντα»
Εναλλακτικά
Ένα εναλλακτικό ρεβεγιόν θα μπορούσατε να απολαύσετε στο «Αχ Μαρία» στα Εξάρχεια, με τους Πάνο Χατζηκουτσέλη, Γιάννη Ζουγανέλη, Ισιδώρα Σιδέρη, Αλίκη Παπαχελά και Γιάννη Κούτρα, και στο «Άλσος» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Σάκη Μπουλά και ανάμεσα σε άλλους τον παλαιστή Σουγκλάκο, ενώ αν επισκεπτόσασταν το “Κύτταρο” της οδού Ηπείρου και Αχαρνών θα βλέπατε τον «Τζίμη Πανούση να σέρνει το δικό του κοινό, στο δικό του κέφι».
Ντισκοτέκ
Η δεκαετία του ’80 βέβαια έφερε και στην Ελλάδα φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα της ντίσκο με τις ντισκοτέκ να αποτελούν έναν ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό για το τελευταίο πάρτι του 1985 και το πρώτο του 1986.
Καλή χρονιά!









