Η υποστελέχωση και οι ελλείψεις φαρμάκων και αναλωσίμων γίνονται σήμερα αντιληπτές περισσότερο από ποτέ στα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας. Η κίνηση των περιστατικών έχει αυξηθεί αισθητά σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της περιοχής και δη του Κιλκίς λόγω των μεγάλων ροών προσφύγων και μεταναστών.
Ως την περασμένη Τετάρτη στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου του Κιλκίς νοσηλεύονταν 14 προσφυγόπουλα από τη Συρία, κυρίως με ιογενή πνευμονία και άλλα αναπνευστικά προβλήματα. Μαζί τους ήταν και 20 συνοδοί.
«Από τις 18 κλίνες που έχει η κλινική ήταν κατειλημμένες οι 14. Η κίνηση είναι γενικότερα πολύ αυξημένη τόσο στην Παιδιατρική όσο και στη Μαιευτική Κλινική, οι οποίες συγκεντρώνουν τον κύριο όγκο των περιστατικών. Ωστόσο η κατάσταση ήταν λίγο καλύτερη από την προηγούμενη εβδομάδα. Επειδή προ δεκαημέρου τα περιστατικά ήταν πολλά και οι κλίνες δεν επαρκούσαν, νοσηλεύονταν και δύο παιδιά σε κάθε κρεβάτι» σχολιάζει ο κ. Αχιλλέας Καλεμκερίδης, πρόεδρος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ και μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων του Νοσοκομείου του Κιλκίς. Οπως λέει, τις τελευταίες ημέρες ορισμένα παιδιά μεταφέρονται σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Στη δε Μαιευτική Κλινική νοσηλεύονται οκτώ γυναίκες από τη Συρία με δέκα συνοδούς και πέντε νεογνά.
Τουλάχιστον τέσσερα προσφυγόπουλα έχει δει τις τελευταίες ημέρες να νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γεώργιος Γεννηματάς» η ακτινολόγος και πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης κυρία Δάφνη Κατσίμπα. «Τα παιδιά πιθανόν είναι περισσότερα. Δεν έχουμε ακριβή εικόνα του αριθμού που έχει νοσηλευθεί σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Εγώ έχω δει τουλάχιστον τέσσερα στο “Γεννηματάς” το τελευταίο χρονικό διάστημα» προσθέτει. Σημειώνει ωστόσο ότι ακόμη τα Τμήματα Εξωτερικών Ιατρείων των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης δεν έχουν επιβαρυνθεί ιδιαίτερα από τους πρόσφυγες.
Φεύγουν χωρίς φάρμακα
Μετά τη νοσηλεία τους σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο οι πρόσφυγες αναχωρούν και μαζί με το εξιτήριο παίρνουν και ένα συνταγολόγιο, το οποίο όμως δεν γνωρίζουν τι να κάνουν… «Από το “Γεννηματάς” παίρνουν μαζί τους φάρμακα, πάνες και ό,τι άλλο τους είναι απαραίτητο. Αυτό δεν συμβαίνει σε όλα τα νοσοκομεία, όπως για παράδειγμα σε αυτό του Κιλκίς λόγω των ελλείψεων αναλωσίμων υλικών και φαρμάκων» δηλώνει η κυρία Κατσίμπα.
Μάλιστα αναφέρει συγκεκριμένο περιστατικό που εξήλθε του Νοσοκομείου του Κιλκίς χωρίς φάρμακα, αλλά μόνο με ένα συνταγολόγιο. «Πήγε στον καταυλισμό με το συνταγολόγιο στο χέρι, χωρίς να ξέρει αν και από πού μπορεί να προμηθευτεί τα φάρμακα που του είχε γράψει ο γιατρός. Δυστυχώς καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει συντονισμός. Ο,τι γίνεται προχωρεί με τη δουλειά των εθελοντών και των μη κυβερνητικών οργανώσεων» σχολιάζει. Μπορεί άλλωστε να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί αν, για λόγους ανωτέρας βίας, αποφασίσουν να αποχωρήσουν οι ΜΚΟ από τους καταυλισμούς της Ειδομένης· ένα «τσουνάμι» περιστατικών θα κατευθυνθεί προς τα νοσηλευτικά ιδρύματα της περιοχής επιτείνοντας τα υπάρχοντα προβλήματα.
Ελλείψεις από το πρώτο τρίμηνο
Σύμφωνα με τους γιατρούς του Νοσοκομείου του Κιλκίς, οι ελλείψεις υλικών που συνεχώς πολλαπλασιάζονται λόγω της υποχρηματοδότησης εμφανίζονται πλέον από την αρχή του έτους και όχι το τελευταίο τρίμηνο, όπως παλαιότερα. Οπως αναφέρουν, το 2011 ο προϋπολογισμός του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς ήταν 9,9 εκατ. ευρώ. Με σταδιακές μειώσεις έφθασε το 2015 στα 4,9 εκατ. ευρώ. Ενώ λοιπόν ο προϋπολογισμός συνεχώς περικόπτεται, η ζήτηση των υπηρεσιών υγείας διαρκώς αυξάνεται.
Σημειώνουν μάλιστα ότι επειδή δεν καλύπτονταν οι ανάγκες σε φάρμακα για τους ασθενείς, με απόφαση του ΔΣ του νοσοκομείου το φαρμακείο χρησιμοποίησε 5.153 φαρμακευτικά σκευάσματα κατά την τριετία 2012-14 από το Κοινωνικό Φαρμακείο του Κιλκίς.
Επίσης τονίζουν ότι παρατηρείται σοβαρή περιοδική έλλειψη αντιδραστηρίων και αναλωσίμων υλικών στο Μικροβιολογικό Εργαστήριο και στην Αιμοδοσία, που προκαλεί δυσλειτουργία στην ορθή αντιμετώπιση των προσερχόμενων ασθενών τόσο στα προγραμματισμένα ραντεβού όσο και στα επείγοντα. Υπάρχουν ελλείψεις συστημάτων επισκληριδίου αναισθησίας, αντλιών συνεχούς επισκληριδίου αναλγησίας και κεντρικών φλεβικών καθετήρων στο Αναισθησιολογικό Τμήμα, καθώς και απολυμαντικών, ραμμάτων και συρραπτικών στο χειρουργείο.
Ελλείψεις απλώς αναλώσιμων υλικών, όπως είναι ο χαρτοβάμβακας, παρατηρούνται σε όλα τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με την κυρία Κατσίμπα, «πριν από περίπου δύο εβδομάδες γιατροί του Ιπποκρατείου βγήκαν έξω και αγόρασαν βαμβάκι διότι δεν υπήρχε στο νοσοκομείο».
Νοσηλεύοντας πρόσφυγες
Φυγή, εντάσεις, αδυναμία επικοινωνίας και ιοί
Εκτός από την αυξημένη κίνηση, ιδίως στο Νοσοκομείο του Κιλκίς, και τις ελλείψεις προσωπικού, αναλώσιμων υλικών και φαρμάκων, οι γιατροί και γενικότερα οι εργαζόμενοι στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις.
«Παρατηρείται μια τάση φυγής πριν από την ολοκλήρωση της ανάρρωσής τους από το νοσοκομείο, ακόμη και λάθρα. Ο φόβος του αγνώστου τούς οδηγεί πολλές φορές να μην αποχωρίζονται τους συνοδούς τους, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στη νοσηλεία των ασθενών και στη φιλοξενία των συνοδών τους» αναφέρουν οι γιατροί του Νοσοκομείου του Κιλκίς.
«Κάποιοι θέλουν να μείνουν στο νοσοκομείο και μετά την ολοκλήρωση της νοσηλείας τους και άλλοι θέλουν να φύγουν για την Ειδομένη, χωρίς αυτό να επιτρέπεται λόγω της κατάστασης της υγείας τους. Τις προάλλες δύο οικογένειες, τα παιδιά των οποίων νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, δεν ήθελαν να φύγουν από το “Γεννηματάς”, έμειναν και τα παιδιά ξανακόλλησαν τον ιό. Ετσι η νοσηλεία τους παρατάθηκε. Στις περιπτώσεις αυτές προσπαθούμε να βρούμε κάποιους χώρους φιλοξενίας» αναφέρει η κυρία Κατσίμπα.
Νοσηλεύοντας πρόσφυγες
Φυγή, εντάσεις, αδυναμία επικοινωνίας και ιοί
Εκτός από την αυξημένη κίνηση, ιδίως στο Νοσοκομείο του Κιλκίς, και τις ελλείψεις προσωπικού, αναλώσιμων υλικών και φαρμάκων, οι γιατροί και γενικότερα οι εργαζόμενοι στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις.
«Παρατηρείται μια τάση φυγής πριν από την ολοκλήρωση της ανάρρωσής τους από το νοσοκομείο, ακόμη και λάθρα. Ο φόβος του αγνώστου τούς οδηγεί πολλές φορές να μην αποχωρίζονται τους συνοδούς τους, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στη νοσηλεία των ασθενών και στη φιλοξενία των συνοδών τους» αναφέρουν οι γιατροί του Νοσοκομείου του Κιλκίς.
Επίσης αναφέρονται στις τεράστιες φυλετικές διαφορές των προσφύγων και των μεταναστών που συχνά τους οδηγούν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ τους με τραγικά αποτελέσματα. Η δε επικοινωνία του προσωπικού του νοσοκομείου μαζί τους είναι τις περισσότερες φορές αδύνατη και γίνεται αφού πάρουν αριθμούς κινητών τηλεφώνων που έχουν αναρτηθεί από εθελοντές μεταφραστές.
«Κάποιοι θέλουν να μείνουν στο νοσοκομείο και μετά την ολοκλήρωση της νοσηλείας τους και άλλοι θέλουν να φύγουν για την Ειδομένη, χωρίς αυτό να επιτρέπεται λόγω της κατάστασης της υγείας τους. Τις προάλλες δύο οικογένειες, τα παιδιά των οποίων νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, δεν ήθελαν να φύγουν από το “Γεννηματάς”, έμειναν και τα παιδιά ξανακόλλησαν τον ιό. Ετσι η νοσηλεία τους παρατάθηκε. Στις περιπτώσεις αυτές προσπαθούμε να βρούμε κάποιους χώρους φιλοξενίας» αναφέρει η κυρία Κατσίμπα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
