Μία λέξη αποτυπωμένη σε ένα σκουπιδοντενεκέ στο Γκάζι στάθηκε αφορμή για να ανέβει η παράσταση «Βασανίζομαι». Μετά την επιτυχία της «Απολυμένης», ο Αντώνης Τσιπιανίτης καταπιάνεται με το μότο των καιρών για να διηγηθεί την ιστορία του Φωκίωνα. O ήρωάς του, βγαίνοντας από το καθιερωμένο ραντεβού στο γιατρό και αφού έχει μάθει ότι του απομένουν λίγες μέρες ζωής, κάνει έναν απολογισμό, αναθεωρεί τις σχέσεις του και ανατρέχει στα γεγονότα που τον σημάδεψαν. Βασανισμένος από τη μοναξιά και τα χρέη του -που για να τα καλύψει είχε κολλήσει AIDS για να παίρνει το επίδομα- βγαίνει τα βράδια στην πόλη και μαρκάρει τους τοίχους της Αθήνας με το ρήμα που συνοψίζει την απόγνωσή του.
Η μαύρη κωμωδία που εκτυλίσσεται μέσα από μια εκ βαθέων εξομολόγηση του πρωταγωνιστή, έκανε τον Αντώνη Τσιπιανίτη να αποφορτιστεί και να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα. Με το μοναδικό του χιούμορ, ο δημιουργός της παράστασης καταθέτει ένα κομμάτι του εαυτού του και αφηγείται μια ιστορία που «του βγήκε πιο εύκολα από όσο περίμενε», όντας και ο ίδιος βασανισμένος -κατά κάποιο τρόπο-, αλλά και οι γύρω του.
«Το χιούμορ διασώζει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βλέπω τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου μέσα από αυτό, αλλά κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι δεν φτάνω σε βάθος. Στη ζωή η χαρά και η λύπη, άλλωστε, πάνε χέρι-χέρι», μου λέει. «Σκέψου ότι όταν έκανα την προηγούμενη παράσταση, ήμουν και ο ίδιος πρόσφατα απολυμένος, αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν ‘επιτέλους, θα κάνω μια σωστή δίαιτα’», συνεχίζει, λίγο πριν μου αποκαλύψει ότι δεν είναι από τους ανθρώπους που ψυχοπλακώνονται, αλλά από αυτούς που βλέπουν τα εμπόδια ως προκλήσεις και ως ευκαιρίες. Κάθε φορά που πέφτει, βρίσκει την κρυμμένη δύναμη που έχει μέσα του και κινητοποιείται για να βρει λύσεις. Αυτό ακριβώς το μήνυμα επιδιώκει να περάσει και μέσα από την παράσταση.
Οσο για τον ήρωά του και το βαθμό απόγνωσης που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος, τα βλέπει και αυτά μέσα από το δικό του πρίσμα. «Ακόμα και στην περίπτωση του Φωκίωνα είναι παρήγορο το ότι βρίσκει λεφτά, έστω και μέσα από το επίδομα για το AIDS. Ο ήρωας το κάνει προσπαθώντας να δει την ‘αισιόδοξη’ πλευρά, ότι δεν θα νοσήσει ποτέ δηλαδή, και πως κι αν νοσήσει θα επιβιώσει παίρνοντας το χάπι. Μέσα στην απόγνωσή του δηλαδή, επιλέγει να πιστέψει αυτό που τον βολεύει».
Ο άνθρωπος που αντιλαμβάνεται την καθημερινότητα του Ελληνα ως τεστ και ευκαιρία για νέες διεξόδους, επιμένει ότι το ποτήρι είναι μισογεμάτο και δεν το βάζει κάτω. «Στην Ελλάδα του σήμερα φυσικά και βασανίζομαι. Αλλά σε όλα τα πράγματα προσπαθώ πάντα να ανακαλύπτω ό,τι θετικό έχουν να μου προσφέρουν».
Οι συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Μουσική επιμέλεια: Ιωάννης Παπλωματάς
Σχεδιασμός φωτισμών: Άννα Σωτρίνη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Περικλής Λιανός, Βαγγέλης Λιοδάκης, Ελένη Φίλιππα, Ιωάννα Χαλιαμπάλια, Ιωάννης Παπλωματάς
Έναρξη παραστάσεων: Τετάρτη 13 Ιουνίου
Παραστάσεις: Τετάρτη 13/6, Πέμπτη 14/6, Παρασκευή 15/6, Σάββατο 16/6,
Τετάρτη 20/6, Πέμπτη 21/6, Παρασκευή 22/6, Σάββατο 23/6, Κυριακή 24/6 στις 9.30 μ.μ.
Εισιτήριο: €15 ευρώ και μειωμένο €10
Διάρκεια παράστασης: 80’.
Πολυχώρος Πολιτισμού Vault Theatre Plus, Μελενίκου 26, Βοτανικός (κοντά στη στάση μετρό Κεραμεικός)
Τηλέφωνο επικοινωνίας/ κρατήσεων: 210 3302 348
