Απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων σε δημόσιες υπηρεσίες, χάος στα αεροδρόμια από τις ακυρώσεις πτήσεων και – ακόμη χειρότερα – πτώση της κατανάλωσης και επιστροφή σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Αυτός είναι ο εφιάλτης όχι κάποιας μικρής χώρας του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη, καθώς η Ουάσιγκτον βρίσκεται προ των πυλών της εφαρμογής περικοπών ύψους 85 δισ. δολαρίων για τους επόμενους έξι μήνες και άλλων 1,2 τρισ. δολαρίων ως το 2021.

Ελλείψει συμφωνίας ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους για την επιβολή φόρων στα υψηλότερα εισοδήματα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα θα πρέπει από σήμερα να ανάψει το πράσινο φως για την εφαρμογή ενός θηριώδους προγράμματος οριζόντιας περικοπής δημοσίων δαπανών προκειμένου να αποφευχθεί ο περιώνυμος «δημοσιονομικός γκρεμός».
Η διαβούλευση του Ομπάμα με τους εκπροσώπους των δύο κομμάτων στο Κογκρέσο το απόγευμα της Παρασκευής έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό, δηλαδή την εξεύρεση μιας χρυσής τομής (έστω και την ύστατη στιγμή) ανάμεσα στις αντιθετικές προτάσεις των δύο πλευρών προκειμένου να μην υιοθετηθεί το ολέθριο, όπως το χαρακτηρίζει ο διεθνής Τύπος, πρόγραμμα λιτότητας αλά αμερικανικά.
Και αυτό διότι οι περικοπές σε κάθε τομέα της αμερικανικής οικονομίας (από την Αμυνα μέχρι την Υγεία και την Παιδεία) προδιαγράφονται καταστροφικές όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά και για την Ευρώπη. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του σημερινού κύριου άρθρου της γαλλικής «Le Monde» που κάνει λόγο για «παιχνίδι ανευθυνότητας στην Ουάσιγκτον» ανάμεσα στις δύο πολιτικές δυνάμεις.

Βέβαια, εφόσον επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος συμβιβασμός, το Κογκρέσο θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναστείλει την εφαρμογή αυτών των περικοπών που υπολογίζονται σε 9% για μη αμυντικές δαπάνες (όπως τα προγράμματα έρευνας της NASA ή το εκπαιδευτικό σύστημα) και περίπου 13% για αμυντικούς εξοπλισμούς.

Ωστόσο το πρακτορείο Reuters σημειώνει ότι «πράγματι είναι ελάχιστες οι προσδοκίες εξεύρεσης συμφωνίας» πάνω στη βασική πρόταση των Δημοκρατικών για έκτακτη φορολόγηση των πολύ υψηλών εισοδημάτων προκειμένου το βάρος των περικοπών να μην επιβαρύνει δυσανάλογα τις μεσαίες τάξεις.

Ο Ομπάμα προτείνει ένα μείγμα «στοχευμένων περικοπών» σε δαπάνες που δεν θα πλήξουν την ανάπτυξη και τις κοινωνικές παροχές αλλά και αύξησης φόρων στα υψηλότερα κλιμάκια προκειμένου να χαλιναγωγηθεί η πορεία μεγέθυνσης του χρέους (το οποίο αγγίζει τα 16,6 τρισ. δολάρια) και του δημοσιονομικού ελλείμματος το οποίο αγγίζει το 5% του ΑΕΠ.

Αντίθετα, οι Ρεπουμπλικανοί συνηγορούν υπέρ των περικοπών ακόμη και στο Σύστημα Υγείας (Medicare) καθώς θεωρούν ότι οι κοινωνικές παροχές αποτελούν «αλόγιστη σπατάλη» για έναν πληθυσμό που γερνάει. Ομως η σταδιακή εφαρμογή τέτοιου μεγέθους περικοπών εκτιμάται ότι θα προκαλέσει μαζική φυγή από υπηρεσίες του ομοσπονδιακού κράτους (άνω των 750.000 υπαλλήλων) και σημαντικές δυσλειτουργίες σε τομείς όπως οι συγκοινωνίες.

Οι φόβοι όμως έχουν ήδη φτάσει και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, καθώς η πιθανότητα επιστροφής των ΗΠΑ σε ύφεση θα ναρκοθετούσε τις προσπάθειες των χωρών της ευρωζώνης να ξεπεράσουν τη βαθιά κρίση σε μια περίοδο που η έξοδος από την ύφεση φαντάζει μακρινή ακόμα και για μεγάλες οικονομίες όπως αυτή της Γαλλίας.