Τη Τετάρτη 21 Οκτωβρίου ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε στους Νότη Παπαδόπουλο και Γιώργο Παπαχρήστο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για τη στάση του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για τον Αλ. Τσίπρα, τη συμφωνία με τους εταίρους και τα σενάρια ‘αριστερής παρένθεσης’{{{ audio1 }}}
Για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
«Η λύση της χώρας δεν είναι μίζερες μικροκομματικές λύσεις, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος αγκαλιάστηκε με τον κ. Καμμένο στην Πλατεία Συντάγματος, στην ενιαία συγκέντρωση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι οποίοι είναι πλέον ένα ενιαίο μόρφωμα μιας εθνικολαϊκιστικής αντίληψης. Δεν νομίζω ότι λειτουργούν ως δύο διαφορετικά κόμματα. Ο κ. Καμμένος δεν θέτει προγραμματικά ζητήματα και μπορούν να λένε άνετα ότι είναι μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με υπουργό Άμυνας τον κ. Καμμένο και με στήριξη στη Βουλή από ένα κόμμα της απώτατης – για να μην πω άκρας – Δεξιάς. Άρα, ο κ. Τσίπρας έκανε την επιλογή της ακώλυτης, της απεριόριστης προγραμματικής εξουσίας, χωρίς προγραμματικές συμφωνίες και περιπλοκές και χωρίς όμως να δίνει μια αίσθηση εθνικής συνεννόησης και εθνικής συνέγερσης και χωρίς να στέλνει ένα μήνυμα στην κοινωνία και τις παραγωγικές δυνάμεις. Έμεινε σε ένα συμβατικό, αμυντικό πλαίσιο «η κυβέρνησή μου και οι άλλοι».
Για το αν θα συμμετάχουν το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη σε ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα
«Το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, με τη ΔΗΜΑΡ τώρα, όταν ακούει ότι πρέπει να είναι μια ρεζέρβα του ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που υπάρξει οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό πρόβλημα με απώλεια βουλευτών στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ασφαλώς και αντιδρά. Διότι εμείς δεν έχουμε προδιαγεγραμμένη πορεία να είμαστε συμπλήρωμα οποιασδήποτε κυβέρνησης. Ο τόπος είναι πάνω απ’ όλα και γι’ αυτό η λύση, σε περίπτωση που αποτύχει αυτό το σχήμα, είναι να επανέλθουμε στην πρόταση για ένα σχήμα ευρύτατης συνεργασίας. Κοινοβουλευτικά, δεν χρειάζεται να είναι υπουργοί παλιά πολιτικά στελέχη. Μπορούμε να έχουμε μια κυβέρνηση, στην οποία να επιστρατευτούν άνθρωποι από την κοινωνία, με μεγάλες ικανότητες, οι οποίοι να πιστεύουν σε κάτι, με τη στήριξη όλων των ευρωπαϊκών δυνάμεων, διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον μια ευρωπαϊκή δύναμη. Να προχωρήσουμε, αλλάζοντας την ατμόσφαιρα της χώρας. Αλλά δεν μπορεί να είναι διαρκώς το ΠΑΣΟΚ ο αμνός ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου. Και δεν μπορεί να δημιουργείται η αντίληψη ότι κάμπτεται η αντιπολιτευτική μας διάθεση επειδή κάποιοι φλερτάρουν με την ιδέα ότι μπορούμε να συμμετάσχουμε σε μια κυβέρνηση, στην οποία κορμός θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.»
Για τη συμφωνία με τους εταίρους και αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα ψηφίσει μέτρα που την υλοποιούν
«Εμείς, ψηφίσαμε κατ’ αρχάς την ίδια τη συμφωνία Ιουλίου και Αυγούστου, όχι διότι συμφωνούσαμε με το περιεχόμενο ή με όλες τις αντιφάσεις και τις ανακολουθίες και τα λάθη της διαπραγμάτευσης Τσίπρα-Βαρουφάκη, αλλά διότι τη στιγμή εκείνη είχε χάσει την πλειοψηφία η κυβέρνηση, πολλοί βουλευτές της διαφωνούσαν και έπρεπε να σταθεί όρθια η χώρα. Άρα, ψηφίσαμε ένα περιεχόμενο συμφωνίας, με το οποίο δεν συμφωνούσαμε, δεν το θεωρούσαμε αναγκαίο και θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα. Θα έπρεπε να είναι όπως τα είχαμε προδιαγράψει το Δεκέμβρη. Θα μπορούσαμε στις 28 Φεβρουαρίου, αντί να μπούμε στο τρίτο Μνημόνιο, να περάσουμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή, αλλά έγινε η επιδείνωση και συνετελέσθη η βλάβη. Κατόπιν αυτού, έπρεπε να αποτρέψουμε το χειρότερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης για τους εφαρμοστικούς νόμους. Δεν σημαίνει ότι θα σηκώνουμε το βάρος των λαθών, των επιλογών και των ανακολουθιών του κ. Τσίπρα και εν πάση περιπτώσει, επέλεξε να έχει μια κυβέρνηση 155 βουλευτών περιορισμένου φάσματος με τον κ. Καμμένο και οφείλει να έχει την ευθύνη για τη διαχείριση της περιουσίας του.
Χάνουμε αναπτυξιακή προοπτική. Αυτά είναι τα θέματα που πρέπει να συζητάμε και αντί να το κάνουμε, συζητάμε τα θέματα αυτά, τη δημοσιονομική μιζέρια και τις φορολογικές απειλές. Έχουμε υπουργούς, οι οποίοι χαίρονται επειδή κάθε μέρα εκτοξεύουν φορολογικές και ασφαλιστικές απειλές.»
Για το αν πρόκειται να συνομιλήσει με τον κ. Τσίπρα
«Εγώ να καλέσω τον κ. Τσίπρα; Ο κ. Τσίπρας έπρεπε να καλέσει εμένα, αν ήθελε. Είχαμε δύο συνομιλίες. Η πρώτη στο ΥΠΕΞ, πριν τις εκλογές, και μία μετά, την παραμονή της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Του τα είπα όλα αυτά πάρα πολύ καθαρά. Του είπα «γιατί αλλάζεις το πλαίσιο;» και ότι 28 Φεβρουαρίου θα βγούμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή. Βάλε τα θέματά σου, μείωσε τις απαιτήσεις της τρόικας, προσπάθησε να αποσπάσεις κάποιες περαιτέρω παροχές αναπτυξιακού και κοινωνικού χαρακτήρα, αλλά μη χαλάς το χρονοδιάγραμμα και το στρατηγικό στόχο. Αντί γι’ αυτό, θυμάστε πολύ καλά τι περάσαμε. Τώρα, όλα αυτά έχουν ξεχαστεί…»
Για τα σενάρια της «αριστερής παρένθεσης»
«Στην «αριστερή παρένθεση» επένδυσαν ο κ. Λαφαζάνης, η κυρία Κωνσταντοπούλου και η Λαϊκή Ενότητα. Από πού προήλθε το πρόβλημα του κινδύνου – εντός εισαγωγικών – της «αριστερής παρένθεσης»; Από πού προήλθε η αμφισβήτηση του κ. Τσίπρα; Ποιος την αμφισβήτησε; Εμείς την αμφισβητήσαμε; Στηρίξαμε στις δύσκολες ψηφοφορίες του Ιουλίου και του Αυγούστου… Απλώς, ο κ. Τσίπρας είχε αξιοποιήσει τον ριζοσπαστικό της δραχμοφιλίας του κ. Λαφαζάνη και της Λαϊκής Ενότητας, για να εμφανιστεί ως ένα κόμμα, το οποίο είναι αριστερό, ανατρεπτικό και αντισυμβατικό. Κατέλαβε την εξουσία, τους απέβαλε και τους εξόντωσε και τελικά έχει απομείνει στην εξουσία, χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο.»
