Κάιρο: Η πόλη των 100 μιναρέδων

Εικόνες διαφορετικές, εικόνες πολύχρωµες και… πολύβουες. Το Κάιρο δεν σε αφήνει να πλήξεις. Ο ζωοδότης Νείλος και το νησάκι Γκεζίρα · η Σφίγγα, οι Πυραµίδες και το µουσείο µαρτυρούν το άγγιγµα ενός µεγάλου πολιτισµού σε τούτη τη γη· τεµένη και εκκλησίες που η ιστορία τους χάνεται στους αιώνες· πλατείες χρωµάτων και αµφισβήτησης, αγορές και καφέ µε αρώµατα και γεύσεις διαφορετικές…

Ο αιγυπτιώτης, όπως τον έλεγε η οικογένεια, ξάδερφος της γιαγιάς Κλειώς, ο Κυρικόπουλος, έμενε μόνιμα στην Αίγυπτο: πότε Κάιρο, πότε Αλεξάνδρεια, για να επιβλέπει προσωπικώς τα εργοστάσιά του. Ως ζάπλουτος επιχειρηματίας έχαιρε φυσικά μεγάλης εκτίμησης και θαυμασμού, όμως ένα παιδί όπως εγώ θαύμαζε περισσότερο τα γραμματόσημα στα γράμματα που έστελνε στη γιαγιά, τα οποία έπιανα στον αέρα για να εμπλουτίσω το άλμπουμ (που έχω ακόμη) και στη συνέχεια να μοιραστώ τις εντυπώσεις με τα άλλα παιδιά.

Ετσι γνώρισα τις Πυραμίδες που, ώσπου να τις επισκεφθώ για πρώτη φορά πριν από είκοσι και βάλε χρόνια, είχαν πάρει μέσα μου μυθικές διαστάσεις. Κάτι οι ταινίες, κάτι τα μυστηριώδη μεταφυσικά, κάτι οι φιλοσοφίες, έγιναν όλα μια μεγάλη φούσκα που έσκασε πανηγυρικά όταν περιορίστηκα να τις δω μόνο από μακριά, καθώς η νεαρή ξεναγός της εκδρομής αφιέρωσε όλον τον χρόνο της ξενάγησης στο μαγαζί με τους παπύρους, με αποτέλεσμα να βρούμε τον αρχαιολογικό χώρο κλειστό.

Εκείνη απέδρασε από τις διαμαρτυρίες των επίσης νεαρών συνταξιδιωτών μας καβάλα σε μια καμήλα λέγοντας «ε, τι να κάνουμε βρε παιδιά;»(!) και εγώ κατάλαβα ότι δεν πρέπει ποτέ να επιλέγω ταξιδιωτικό γραφείο με γνώμονα το φθηνότερο. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να αποφασίσω και πάλι ένα ταξίδι στην Αίγυπτο.

Αυτή τη φορά, όπως και στις επόμενες επισκέψεις, οι ξεναγήσεις έγιναν από επαγγελματίες όπως έπρεπε και τα πράγματα μπήκαν στην κανονική τους διάσταση. Και έτσι γνώρισα και αγάπησα το Κάιρο, την πόλη του Νείλου με τους εκατό μιναρέδες…

Οι Βυζαντινοί τις νόµιζαν αποθήκες και οι Αραβες τις χρησιµοποιούσαν ως λατοµεία. Στη δυτική όχθη του Νείλου, σε απόσταση 15 χλµ. από το Κάιρο, στην κορυφή του οροπεδίου της ερήµου στην Γκίζα, βρίσκονται οι τρεις Πυραµίδες και η Σφίγγα, ένα από τα Επτά Θαύµατα του κόσµου, που περιβάλλονται από αρκετές µικρότερες πυραµίδες και εκατοντάδες µασταµπάδες και τάφους ευγενών.

Ο Ηρόδοτος γράφει ότι 100.000 εργάτες δούλευαν ασταµάτητα και µετέφεραν τους λίθινους όγκους από τα λατοµεία της Τούρα στο σηµερινό σηµείο, και στη συνέχεια χρειάστηκαν άλλα 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή τους. Οι πυραµίδες είναι τα ταφικά µνηµεία τριών φαραώ της 4ης ∆υναστείας και των συζύγων τους.

Αποτελούσαν το βασικό οικοδόµηµα συγκροτήµατος που περιελάµβανε ένα ιερό, µια µικρή βοηθητική πυραµίδα για λατρευτική λειτουργία και µια λιθόστρωτη οδό που οδηγούσε σε έναν ναό, ο οποίος συνδεόταν µε τον Νείλο µε µια δεξαµενή ή ένα κανάλι.

Η Σφίγγα παρέµεινε θαµµένη στην άµµο ώσπου να την ανακαλύψει το 1853 ο αρχαιολόγος Ογκίστ Μαριέτ, ενώ χρειάστηκαν περισσότερα από 40 χρόνια ώσπου να αποκαλυφθεί το µνηµείο. Λαξεµένη σε έναν µυτερό βράχο που είχε πάνω-κάτω το σχήµα της, έχει µήκος 73 µ. και ύψος 20 µ.

Αρχικά πίστευαν ότι ήταν η αναπαράσταση του βασιλιά Χεφρήνου ως φρουρού και σύµβολο της βασιλείας ταυτόχρονα, µε σώµα λιονταριού και κεφάλι ανθρώπου. Στη συνέχεια, στη διάρκεια του Νέου Βασιλείου, θεώρησαν ότι αναπαριστά τον θεό Ηλιο – Ρα ή τον θεό Χαρούν. Ανάµεσα στα πόδια της Σφίγγας βρίσκεται µια στήλη που εξιστορεί πώς ο φαραώ Τούθµωσις ∆’ είδε ένα όνειρο να καθαρίσει τη Σφίγγα από την άµµο που την κάλυπτε, κάτι που έκανε και κέρδισε δόξα.

Η περιήγηση στις πυραµίδες ξεκινά µε τη διασηµότερη και µεγαλύτερη πυραµίδα του Χέοπος. Κατασκευάστηκε το 2650 π.Χ. και η κάθε πλευρά της είχε µήκος 230 µέτρα και ύψος 147 µέτρα. Σήµερα είναι κατά 10 µ. µικρότερη καθώς αποκόπηκε ο λίθος της κορυφής.

Στην αρχαιότερη πυραµίδα του συγκροτήµατος διακρίνουµε τρία στάδια κατασκευής. Λίγο µικρότερη, αρχικά 143 µ. και σήµερα 136 µ., η επόµενη πυραµίδα του Χεφρίνου ξεχωρίζει από τα υπολείµµατα του ασβεστόλιθου στην κορυφή της που µοιάζουν µε ένα «καπέλο» και µας δείχνουν την επένδυση που είχαν όλες οι πυραµίδες. Πρόκειται για την καλύτερα διατηρηµένη.

Η τελευταία, του Μυκερίνου, είναι η µικρότερη απ’ όλες, µήκους 108 µ. η κάθε πλευρά και ύψους 62 µέτρων, και είναι χτισµένη στα νοτιοδυτικά των άλλων. Σήµερα διατηρεί τους αρχικούς αναβαθµούς από ροζ γρανίτη από το Ασουάν που έντυναν τη βάση της πυραµίδας.

Αν και φαίνονται να είναι πολύ κοντά η µία στην άλλη, η απόσταση µεταξύ των µνηµείων είναι µεγαλούτσικη και βασανιστική αν περπατάτε κάτω από τον καυτό ήλιο, οπότε η περίοδος αυτή είναι η καλύτερη για την επίσκεψή σας.

Καµηλιέρηδες και αµαξάδες θα σας πλησιάσουν και θα διεκδικήσουν την προτίµησή σας. Καλύτερη και πιο ξεκούραστη επιλογή είναι οι ιππήλατες άµαξες για να κάνετε τον γύρο των µνηµείων. Ο δρόµος των Πυραµίδων εγκαινιάστηκε από την αυτοκράτειρα Ευγενία το 1869. Μεγαλοπρεπής, µε ωραίες δενδροστοιχίες, κατακλύστηκε σιγά-σιγά από τις οικοδοµές της Γκίζας που µεταµόρφωσαν την περιοχή σε προάστιο του Καΐρου.

Σηµαντικό σταυροδρόµι αλλά και κέντρο όλων των διεκδικήσεων και των µεγάλων διαδηλώσεων του λαού, η πλατεία που έγινε σύµβολο πριν από οκτώ µήνες, αναδιαµορφώθηκε το 1952 ενώ είναι και µεγάλος συγκοινωνιακός κόµβος όπου τερµατίζουν πολλές λεωφορειακές γραµµές.

Εκεί βρίσκονται και πολλά δηµόσια κτίρια, όπως το Μογκαµάα, το Αµερικανικό Πανεπιστήµιο, η Γεωγραφική Εταιρεία που ιδρύθηκε το 1875 από τον Ισµαήλ και µέρος του συγκροτήµατος αποτελεί το Εθνογραφικό Μουσείο, αλλά και το κτίριο του Κοινοβουλίου, το οποίο κτίστηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1922 µετά τη µονοµερή διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους Εγγλέζους.

Το µικρό νησάκι, έκτασης µόλις 3,5 χλµ. επί 1 χλµ., σχηµατίστηκε τον 14ο αιώνα, αλλά δεν κατοικήθηκε πριν από το 1830, καθώς δεν ενέπνεε σταθερότητα. Μόνον ο Μοχάµεντ Αλι έκτισε εκεί ένα ανάκτορο και έναν καταυλισµό για τη φρουρά του. Το όλο οικοδόµηµα ονοµάστηκε Ζαµαλέκ (πρόχειρη κατασκευή) και συνδεόταν µε τη στεριά µε βάρκα.

Οταν ο Ισµαήλ πήρε την εξουσία, τότε αποφάσισε να το συνδέσει µε την πόλη. Ανύψωσε τις όχθες του ώστε να αποφεύγονται οι πληµµύρες και το 1872 έκτισε τη γέφυρα Κασρ ελ Νιλ που στολίστηκε µε πέτρινα λιοντάρια του γλύπτη Αντρέ Ζακµάρ.

Τότε η Γκεζίρα µεταµορφώθηκε σε µια κοµψή συνοικία του Καΐρου, µε το ανάκτορο να εµπλουτίζεται µε σιντριβάνια, το ένα µαρµάρινο, µε µια τεχνητή λιµνούλα, ιδιωτικό ζωολογικό κήπο που περιελάµβανε και ένα λιοντάρι και έναν ελέφαντα, εκατοντάδες εξωτικά φυτά που δηµιούργησαν ωραίους κήπους, ξύλινα περίπτερα και ένα περίπτερο που ονοµάστηκε «σαλαµλίκ». Σε αυτό φιλοξένησε ο Ιµαήλ Πασάς (1869) την αυτοκράτειρα Ευγενία της Γαλλίας όταν επισκέφθηκε το Κάιρο για τα εγκαίνια της ∆ιώρυγας του Σουέζ.

Από το 1982 το ανάκτορο επωλήθη στην αλυσίδα των πολυτελών ξενοδοχείων «Marriott». Σήµερα το νησί χωρίζεται σε δύο τµήµατα: το νότιο καταπράσινο της Γκεζίρα και το βόρειο κατοικηµένο τµήµα του Ζαµαλέκ. Στην Γκεζίρα, πέρα από τις αρχοντικές επαύλεις, βρίσκεται και ο «Πύργος του Καΐρου», ύψους 187 µέτρων, που καταλήγει στο φαραωνικό άνθος του λωτού και προσφέρει πανοραµική θέα όλης της πόλης.

Το Αιγυπτιακό Μουσείο Καΐρου είναι ένα από τα σηµαντικότερα του κόσµου. Θα χρειαστείτε αρκετό χρόνο για την περιήγησή του, αφού τα εκθέµατα είναι γύρω στις 250.000 (!), χωρίς φυσικά να υπολογίζονται όσα παραµένουν κρυµµένα στις υπόγειες αποθήκες του.

Ο αρχαιολόγος Ογκύστ Μαριέτ έπαιξε σηµαντικό ρόλο στη δηµιουργία του µουσείου το 1857, ενώ το 1902 στεγάστηκε στο σηµερινό κτίριο έργο του γάλλου αρχιτέκτονα Μαρσέλ Ντουρνιόν στην πλατεία Ταχρίρ. Ιστορία 5.000 ετών ξεδιπλώνεται στις αίθουσές του, στις οποίες θα εισέλθετε αφού πρώτα περάσετε από αυστηρούς ελέγχους και αφήσετε τις φωτογραφικές µηχανές σε ειδικά ντουλαπάκια, µια και οι φωτογραφίες επιτρέπονται µόνο στον περίβολο του µουσείου.

Ο τάφος του Τουταγχαµών αποκαλύφθηκε ασύλητος το 1922 από τους Αγγλους Χάουαρντ Κάρ τερ και λόρδο Κάρναβον και τα περίφηµα ευρήµατά του συγκεντρώνουν τους περισσότερους επισκέπτες. Αξίζει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στα νεκρικά πορτρέτα Φαγιούµ. Πρόκειται για ζωγραφισµένες εικόνες επάνω σε ξύλινες πινακίδες των αρχών της χριστιανικής εποχής, που συνήθως τοποθετούνταν ως νεκρικές προσωπίδες και βάφονταν µε φυσικά χρώµατα ανακατεµένα µε κερί σύµφωνα µε ελληνική τεχνοτροπία.

Χρόνου επιτρέποντος, επισκεφθείτε και το Ισλαµικό Μουσείο που θεωρείται από τα µεγαλύτερα στη Μέση Ανατολή και περιλαµβάνει έναν θησαυρό από 102.000 εκθέµατα – κεραµικά, χειρόγραφα, αντικείµενα λατρευτικά κ.ά. – και το Κοπτικό Μουσείο στο παλαιό Κάιρο, όπου θα θαυµάσετε εκθέµατα των πρώτων χριστιανικών χρόνων, τον 1ο – 7ο αιώνα µ.Χ., όπως πολύτιµες εικόνες, χειρόγραφα, υφάσµατα από σπάνιες συλλογές.

Το πρώτο τέµενος που οικοδοµήθηκε στην Αίγυπτο και τέταρτο σε όλο τον κόσµο, το τέµενος του Αµρ Ιµπν αλ Αας, είναι το παλαιότερο της Αιγύπτου, αλλά και όλης της Αφρικής, καθώς κτίστηκε το 642 µ.Χ. από τον Αµρ Ιµπν αλ Αας.

Αληθινό αρχιτεκτονικό µνηµείο, αφού αρκετά κοµµάτια του αντιπροσωπεύουν διαφορετικές χρονολογικά περιόδους, µια και στη διάρκεια όλων των χρόνων έγιναν αρκετές ανακαινίσεις και επεκτάσεις. Κτισµένο βόρεια του βαβυλωνιακού φρουρίου µε κολόνες από κορµό φοινικιάς µε επικάλυψη φύλλων, σήµερα το σχέδιο περιλαµβάνει µια ανοιχτή αυλή που περιβάλλεται από τέσσερις στεγασµένες πλευρές, όπου η µεγαλύτερη ονοµάζεται Κέµπλα και στηρίζεται σε µαρµάρινες κολόνες διαφορετικών στυλ.

Στην αγορά αυτή θα πουλάν τα δυο σου χείλη, όπως λέει το αγαπηµένο τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Το περίφηµο παζάρι Χαν ελ Χαλίλι χρονολογείται από το 1380, και πήρε το όνοµά του από το χάνι που κατασκεύασε ο εµίρης Τζαχάρκς ελ Χαλίλι.

Αµέτρητα µικρά µαγαζάκια-σουκς µε διάφορα είδη σε ζαλίζουν όταν αµάθητος βρεθείς σε κάποιο σοκάκι µαζί µε το πλήθος. Εµποροι διαλαλούν την πραµάτεια που εσείς θα πρέπει να παζαρέψετε µε επιµονή για να πετύχετε κάποια καλή τιµή.

Πρώτα θα αποφασίσετε αν πραγµατικά θέλετε να αγοράσετε το συγκεκριµένο είδος και στη συνέχεια πόσα χρήµατα περίπου θα θέλατε να διαθέσετε για την αγορά του. Επιµένετε στο ποσό που διαθέτετε και υποκριθείτε ότι φεύγετε από το κατάστηµα. Αν σας γυρίσουν πίσω, σηµαίνει ότι προσφέρετε ικανοποιητική τιµή.

Μουσικά όργανα, τάβλι από φίλντισι, κοσµήµατα από ασήµι µε λάπις λάζουλι και τιρκουάζ για το οποίο φηµίζεται η Αίγυπτος, µικροέπιπλα µαρκετερί, πολύ ωραία µπακίρια, διακοσµητικά από αλάβαστρο, µπουκαλάκια για άρωµα από φυσητό γυαλί, αρωµατικά έλαια, αλλά και µπαχαρικά και τσάι ή καφές αρωµατισµένος µε κάρδαµο είναι αγορές που αξίζουν. Αν πάλι σας αρέσει ο ναργιλές, προσέξτε να µη χαθεί η µπίλια όπως θα τον λύσετε, γιατί αλλιώς δεν λειτουργεί.

Η ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Μάρι Γκιργκίς) περιλαμβάνει τα όργανα του μαρτυρίου του αγίου, τις κατακόμβες με τους τάφους των πατριαρχών, ένα νειλόμετρο (όργανο μέτρησης της στάθμης του ποταμού), τη σπηλιά της Παναγίας και το ελληνορθόδοξο νεκροταφείο.

Η εκκλησία ανεγέρθη το 684 από έναν πλούσιο γραφέα, τον Αθανάσιο, και ανασκευάστηκε το 1857. Παρατηρήστε την οροφή με τις νωπογραφίες, τα ξύλινα παράθυρα, τους τοίχους με τις ανάγλυφες τοιχογραφίες και κυρίως το αρχαιότερο τμήμα της αίθουσας των κοπτικών γάμων του 4ου αιώνα.

Από τις αγαπηµένες και ίσως η µοναδική για αρκετούς ντόπιους διασκέδαση είναι το τσάι στα παραδοσιακά καφενεία. Στο πρώτο στενό της αγοράς Χαν ελ Χαλίλι από την πλατεία του τεµένους Αλ Χουσεΐν, το καφέ «Φισάουι» αποτελεί σηµείο αναφοράς για τους καλλιτέχνες και διανοούµενους της πόλης από τις αρχές του περασµένου αιώνα.

Το Καφέ µε τους Καθρέπτες (Fishawy) πήρε το όνοµά του από τους πολλούς καθρέπτες µε τις µεγάλες καφέ κορνίζες που στολίζουν το καφενείο τόσο µέσα όσο και έξω στο µικρό στενάκι. Αγαπηµένο του νοµπελίστα συγγραφέα (1988) Ναγκίµπ Μαχφούζ, αλλά και απλών ανθρώπων που θα συναντήσετε να πίνουν το τσάι τους ή να καπνίζουν µυρωδάτο καπνό µήλου στον ναργιλέ. ∆ιατηρώντας τα ίδια παλιά ξύλινα έπιπλα και τα καφασωτά ξύλινα παράθυρα θα σας µεταφέρει στην ατµόσφαιρα του Καΐρου του περασµένου αιώνα.

Ανάµεσα στα πολυάριθµα τεµένη της πόλης, στο τέµενος Αλ Χουσεΐν, στην πλατεία που αποτελεί και κύρια είσοδο του παζαριού Χαν ελ Χαλίλι, δεν επιτρέπεται η είσοδος στο εσωτερικό του σε µη µουσουλµάνους. Στη θέση του αρχαίου νεκροταφείου των φατιµιδών χαλίφηδων, το τέµενος ξανακτίστηκε εξ ολοκλήρου από τον πασά Ισµαήλ µε 44 κίονες από λευκό µάρµαρο να στηρίζουν τις αψίδες όπου ακουµπά η ξύλινη οροφή του.

Ο Αλ Ιµάµ αλ Χουσεΐν Ιµπν Αλί ήταν εγγονός του Προφήτη και άγιος των σιιτών, ο οποίος σκοτώθηκε στην Καρµπάλα από Οµεϊάδες. Το λείψανό του φυλάσσεται στο µαυσωλείο της ανατολικής πλευράς του τεµένους, κατασκευασµένο στα 1154, που αποτελεί το αρχαιότερο κοµµάτι του τζαµιού και καλύπτεται µε θόλο από χρυσό διάκοσµο. Το ιερό, κατασκευασµένο από ατόφιο ασήµι, είναι διακοσµηµένο µε χρυσές επιγραφές. Στο τέµενος περιλαµβάνεται και συλλογή η οποία περιλαµβάνει σπάνια αντικείµενα που ανήκαν στον Προφήτη.

Μια «πόλη στην πόλη» αποτελούν οι δύο µεγάλες νεκροπόλεις του Καΐρου, στις οποίες ζουν περισσότεροι από 180.000 άνθρωποι. ∆ύο είναι τα µεγάλα συγκροτήµατα: η νεκρόπολη των Μαµελούκων και η νεκρόπολη του ιµάµη Ελ Σαφέι. Απλώνονται σε 1.000 εκτάρια και 12 χλµ. στον άξονα Βορρά – Νότου.

Κάθε τάφος καλύπτει από µερικά ως εκατοντάδες µέτρα, ενώ υπάρχουν και ιδιωτικοί τάφοι. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να κατοικεί κάποιος µαζί µε τους νεκρούς, ούτε βεβαίως τουριστικό αξιοθέατο. Ωστόσο η οικονοµική κατάσταση αρκετών οικογενειών µε δυσκολία τούς επιτρέπει να πληρώνουν το ενοίκιο που ζητούν οι ιδιοκτήτες των οικογενειακών τάφων προκειµένου να στεγαστούν στον ίδιο χώρο. Μια «πόλη µέσα στην πόλη» που κάποιοι ξεναγοί θα σας δείξουν από µακριά ενώ κάποιοι άλλοι θα σας προτείνουν για µια διαφορετική ιδιωτική ξενάγηση.

Για να επισκεφθείτε την Αίγυπτο χρειάζεστε βίζα, την οποία για την καλύτερη εξυπηρέτησή σας αναλαμβάνει να εκδώσει το ταξιδιωτικό γραφείο και εσείς την παραλαμβάνετε από τον αντιπρόσωπο της εταιρείας κατά την άφιξή σας στο αεροδρόμιο του Καΐρου.

Η Egypt Air, θα σας μεταφέρει από την Αθήνα στο Κάιρο σε 2 ώρες και 15 λεπτά.

Μέσα στην πόλη η καλύτερη επιλογή είναι να μετακινείστε με ταξί, το οποίο είναι πολύ φθηνό αλλά θα παζαρέψετε την τιμή εκ των προτέρων.

Με το που θα φτάσετε στο αεροδρόμιο, φροντίστε να ανταλλάξετε ευρώ με αιγυπτιακές λίρες, καθώς οι τράπεζες του αεροδρομίου δίνουν την καλύτερη τιμή, και κρατήστε την απόδειξη για την περίπτωση που θα σας περισσέψουν χρήματα. Βεβαίως τα ευρώ – ακόμη και τα κέρματα – γίνονται παντού δεκτά, όμως καλύτερα να συναλλάσσεστε στο τοπικό νόμισμα.

Τα περισσότερα τουριστικά γραφεία δίνουν καλές προσφορές στα πολυτελή ξενοδοχεία του Καΐρου, από τα οποία πιο προνομιούχα είναι εκείνα με θέα στον Νείλο.

Στο κέντρο του Καΐρου εξαιρετικά είναι το «Four Seasons Hotel» (1089 Corniche El Nil) με θέα στον Νείλο και στην Ακρόπολη και το «Ramses Hilton» (1115 Corniche El Nile) με καταπληκτική θέα του ποταμού από τον 36 ορόφων ουρανοξύστη.

Το ξενοδοχείο «Cairo Marriott Hotel & Omar Khayyam Casino» (16, Saraya) βρίσκεται στο νησί Γκεζίρα, με θέα στον Νείλο, και περιλαμβάνει το ανάκτορο που έκτισε ο Ισμαήλ Πασάς (1869) για να διανυκτερεύσει η αυτοκράτειρα Ευγενία της Γαλλίας όταν επισκέφθηκε το Κάιρο για τα εγκαίνια της Διώρυγας του Σουέζ.

Επίσης πολυτελές, στη σκιά των Πυραμίδων από τις οποίες απέχει μόλις 700 μέτρα, το «Mena House Oberoi» κτίστηκε αρχικά ως κυνηγετικό περίπτερο το 1869 στην περιοχή της Γκίζας και διαθέτει καταπράσινο κήπο 40 εκταρίων και γήπεδο γκολφ.

Οι τουρίστες επιλέγουν τα εστιατόρια των ξενοδοχείων, μια και το φαγητό θεωρείται περισσότερο ασφαλές. Σίγουρα όμως θα δοκιμάσετε τους ντόπιους μεζέδες: χούμους, πουρές μελιτζάνας με ταχίνι (μπαμπαγανούς) και πουρές καυτερής πιπεριάς που θα συνδυάσετε με ζεστή αραβική πίτα και στη συνέχεια νόστιμο κεμπάπ.

Βεβαίως για τους ντόπιους η ημέρα αρχίζει με μια ζεστή σούπα μολοχία από μολόχα με κομμάτια κοτόπουλου που θα δείτε να προσφέρουν πολλά υπαίθρια μαγέρικα ή με μια φουλόπιτα από φούλια (κουκιά), αλλά και με πεντανόστιμα φαλάφελ που τηγανίζονται επιτόπου για να φαγωθούν ζεστά.

Αν σας αρέσει να δοκιμάζετε τοπικές γεύσεις, μην παραλείψετε το περιστέρι «χαμάμα» γεμιστό με πλιγούρι και το κούσαρι που είναι μείγμα μακαρονιών και πικάντικης σάλτσας ντομάτας.

Οσοι αγαπούν τα γλυκά, θα λατρέψουν τα σιροπιαστά που μοσχοβολούν βούτυρο, όπως ο μπακλαβάς, η κουνάφα που μοιάζει με το κανταΐφι αλλά έχει γέμιση τυριού, και η «μπασμπούσα», με σιμιγδάλι, που μοιάζει με χαλβά, αλλά και τις διάφορες τάρτες και τους σιροπιαστούς λουκουμάδες.

Ολα ταιριάζουν ωραία με τσάι ή καφέ αρωματισμένο με κάρδαμο που πάει και με το κάπνισμα του ναργιλέ. Πιείτε επίσης λεμονάδα από γλυκολέμονα, καρκαντέ (ρόφημα από ιβίσκο), γιανσούν από γλυκάνισο, ερφά από κανέλα, σαλέπι, ασάμπ (χυμό από ζαχαροκάλαμο) και με το φαγητό ντόπια μπίρα Στέλα. Οι Αιγύπτιοι λατρεύουν τα παγωτά και το ζαχαροπλαστείο «El Abt» είναι το διασημότερο στο Κάιρο, όχι μόνο για τα γλυκά, αλλά και για τα παγωτά του.

Συνδυάζοντας διασκέδαση και φαγητό, αποφασίστε μια μικρή κρουαζιέρα στον Νείλο μετά φαγητού ή ποτού στα πλοιάρια τα οποία προσφέρουν και κάποιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τοπικούς χορούς και τραγούδια.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ