Ο Αρης και το φανερό φαβορί (Ολυμπιακός)

Και στον δεύτερο αποψινό (18.30 – ΕΡΤ) ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στο Αλεξάνδρειο υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί μεταξύ Αρη – Ολυμπιακού και είναι οι φιλοξενούμενοι. Δεν είναι τόσο το εμφατικό 80-55 που πέτυχαν πριν από μία εβδομάδα στο ίδιο γήπεδο κόντρα στον ίδιο αντίπαλο για το πρωτάθλημα, αλλά η ποιότητα και το βάθος του ρόστερ του Ολυμπιακού που δίνουν στον τεχνικό του Γιάννη Σφαιρόπουλο μια πληθώρα αξιόπιστων λύσεων σε σχέση με αυτές που έχει στη φαρέτρα του ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

Ομως ο κόουτς του Αρη έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στα χέρια του, που φυσικά και θα το χρησιμοποιήσει. Πρόκειται για το φύλλο αγώνα αυτού του πρόσφατου παιχνιδιού μεταξύ των δύο ομάδων και έχει να κάνει καθαρά με την έκταση που πήρε το τελικό σκορ.

«Δεν είμαστε τόσο κακή ομάδα και το σκορ δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική διαφορά των δύο ομάδων» είχε πει την περασμένη Κυριακή ο Δράκος και από τότε άρχισε το ψυχολογικό «ντοπάρισμα» στους παίκτες του, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί τον πληγωμένο εγωισμό τους και αυτοί να βγάλουν έξτρα πάθος και ενέργεια στο παρκέ.

Μάλιστα, η ψυχολογία του Αρη είναι ακόμα πιο χαμηλά μετά την εντός έδρας ήττα από τη Βόννη την Τρίτη για το Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα με ανατροπή των Γερμανών που πέτυχαν την πρώτη τους νίκη. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα του Αρη, ότι δεν μπορεί να κρατήσει εύκολα ρυθμό και χάνει ακόμα πιο εύκολα τις διαφορές.

Από την άλλη πλευρά, ο Ολυμπιακός είναι πολύ πιθανό να παραταχθεί και πάλι με σημαντικές απώλειες, καθώς εκτός από τον σοβαρό τραυματισμό του Τιλί (αναμένεται να επιστρέψει κατά τον Μάρτιο) τελευταία στιγμή θα αποφασιστεί η συμμετοχή των Σπανούλη και Μάντζαρη, που δεν είχαν αγωνιστεί την περασμένη Κυριακή.

Ιδιαίτερα ο Μάντζαρης έπαιξε με ένεση στα τελευταία παιχνίδια της Ευρωλίγκας και ο κόουτς Σφαιρόπουλος δεν θα ήθελε με τίποτα να έχει κάποια υποτροπή. Ο κόσμος θα γεμίσει και πάλι το Αλεξάνδρειο, ένα γήπεδο που κάποτε (όπως και όλη η Θεσσαλονίκη) αποτελούσε τη μητρόπολη του ελληνικού μπάσκετ.

Εξ ου και έχει ο Αρης τέτοιο μπασκετικό κοινό, το οποίο θα πρέπει να κάνει ακόμα υπομονή καθώς δεν μπορεί η ομάδα να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη ξανά κορυφαία.