Ηταν 16 Οκτωβρίου του 2003 όταν ο τότε προπονητής της Λίβερπουλ, ο Γάλλος Ζεράρ Ουγέ, εμπιστευόταν για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο των Κόκκινων στον Στίβεν Τζέραρντ. Ο διεθνής άγγλος μέσος το φόρεσε στον αγώνα για το Κύπελλο UEFA απέναντι στην Ολίμπια Λιουμπλιάνα και έκτοτε δεν το έβγαλε ξανά από το μπράτσο του όποτε ήταν διαθέσιμος! «Πριν από έντεκα χρόνια έγινα αρχηγός της ομάδας που υποστήριζα από παιδί και αυτή θα είναι πάντα η πιο περήφανη στιγμή στην καριέρα μου» έγραψε την περασμένη εβδομάδα (την ημέρα των αρχηγικών γενεθλίων του) στο Instagram ο 34χρονος πλέον Τζέραρντ, ένας από τους ελάχιστους ποδοσφαιριστές που έγραψαν (ή εξακολουθούν να γράφουν) ιστορία ως αρχηγοί μίας και μόνο ομάδας. Αλλωστε, όπως τονίζει, «δεν θα ήθελα να φορέσω ποτέ τη φανέλα άλλου συλλόγου, μου είναι αδύνατο να φανταστώ κάτι τέτοιο».
Ο εμβληματικός «κάπτεν» της Λίβερπουλ ανήκει σε μια σπάνια παρέα εν ενεργεία σπουδαίων ποδοσφαιριστών που παρέμειναν πιστοί σε έναν και μόνο σύλλογο. Ακόμη λιγότεροι είναι εκείνοι που στη μεγαλύτερη διάρκεια αυτής της διαφορετικής από τις συνηθισμένες καριέρας διετέλεσαν και αρχηγοί!
Ως επικεφαλής αυτής της παρέας λόγω ηλικίας και παλαιότητας στον ίδιο σύλλογο θα μπορούσε να αναγνωριστεί ο 38χρονος Φραντσέσκο Τότι, ο οποίος διανύει το 25ο έτος παρουσίας του στη Ρόμα. Ο «Βασιλιάς των Τζιαλορόσι», όπως τον αποκαλούν οι Τιφόζι της ομάδας, φλέρταρε κάμποσες φορές με τη φυγή του, όταν κατά το παρελθόν είχαν ασχοληθεί με την περίπτωσή του ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπάγερν Μονάχου, η Γιουβέντους και η Μίλαν.
Ουδέποτε ωστόσο παραστράτησε, αν και «υπήρχαν στιγμές και άνθρωποι που με έκαναν να το σκεφτώ. Στο τέλος μετρούσε πάντοτε η αγάπη. Δεν θα ήμουν προδότης για το σύγχρονο ποδόσφαιρο, θα αισθανόμουν όμως έτσι μέσα μου αν άφηνα τη Ρόμα» είχε παραδεχθεί παλαιότερα, συγκεκριμένα μετά την αποτυχημένη για τη Ρεάλ Μαδρίτης απόπειρα «αρπαγής» του το καλοκαίρι του 2003.
Τις φανέλες των ομάδων που τον πολιόρκησαν ο Τότι θα τις φοράει μόνο όταν θα θέλει να παινευτεί για την τεράστια και φημισμένη συλλογή του, η οποία περιλαμβάνει και εμφανίσεις σπουδαίων αθλητών άλλων σπορ, όπως αυτές του σουπερστάρ των Λος Αντζελες Λέικερς Κόμπι Μπράιαντ ή των υπερηρώων του ιρλανδικού ράγκμπι Μπράιαν Ο’ Ντίσκολ και Ντένις Χίκι. Ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας η περίπτωση να παίξει ποδόσφαιρο σε άλλη ομάδα καθώς «τα παιδιά μου –και ιδιαίτερα ο γιος μου ο Κριστιάν –δεν θα μου το συγχωρήσουν».
Κάπως έτσι φανταζόταν την ολοκλήρωση της καριέρας του και ο σπουδαίος Ικερ Κασίγιας. Φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης και αφού θα πλησιάζει τα 40 χρόνια του, όπως δηλαδή συμβαίνει με τον 41χρονο βραζιλιάνο γκολκίπερ Ροτζέριο Σένι ο οποίος αγωνίζεται ανελλιπώς από το 1989 στη Σάο Πάολο. Ωστόσο για τον τερματοφύλακα της Ρεάλ το όνειρο αρχίζει να ξεθωριάζει καθώς συνεχώς προκύπτουν δημοσιεύματα που τον στέλνουν στην Αγγλία για λογαριασμό της Αρσεναλ. Η αμφισβήτηση τον έχει κουράσει και η σχέση του με τους Μερένχες βρίσκεται σε οριακό σημείο. Την ίδια ώρα στην Μπαρτσελόνα συμβαίνει το εξής εντυπωσιακό: η ομάδα θα έχει αυτή τη στιγμή τέσσερις αρχηγούς οι οποίοι θα εναλλάσσουν μεταξύ τους το περιβραχιόνιο κατά τη διάρκεια της σεζόν! Κανείς από τους τέσσερις –ούτε ο αρχαιότερος Τσάβι ούτε οι Αντρές Ινιέστα (που εφέτος θα έχει προτεραιότητα καθώς ο προαναφερθείς δεν θα είναι συχνά βασικός), Λιονέλ Μέσι, Σέρχιο Μπουσκέτς – δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε άλλη ομάδα και ασφαλώς έχουν ξεπεταχτεί από την περίφημη Μασία. Οπως και ο μέχρι πρότινος κάτοχος του περιβραχιονίου Κάρλες Πουγιόλ, ο οποίος σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 36 ετών.
Ενεργός αρχηγός που έχει αγωνιστεί σε έναν και μόνο σύλλογο είναι και ο Σεμπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, ο οποίος όμως προήχθη σε κάπτεν στην Εθνική Γερμανίας, καθώς στην Μπάγερν Μονάχου η προτεραιότητα δίδεται ακόμα στον Φίλιπ Λαμ. Ο σπουδαίος οπισθοφύλακας αποφάσισε σε ηλικία 30 ετών να αποχωρήσει από τη Νασιοναλμανσάφτ, έχοντας βέβαια σηκώσει το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Βραζιλία.


Δόξες του παρελθόντος
Από τον Μπερναμπέου στον Μανωλά

Ανατρέχοντας κανείς στο παρελθόν προς αναζήτηση ποδοσφαιριστών οι οποίοι υπήρξαν αρχηγοί έχοντας αγωνιστεί σε έναν και μόνο σύλλογο, συναντά φιγούρες θρυλικές, όπως ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου που έδωσε το όνομά του στην επιβλητική έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Τζιασίντο Φακέτι (Ιντερ), ο Σάντρο Ματσόλα (Ιντερ), ο Ούβε Ζέλερ του Αμβούργου (με το πέρασμα ενός αγώνα από την Κορκ Σέλτικ της Ιρλανδίας το οποίο… συγχωρείται!) και ο Μπέρτι Φογκτς της Γκλάντμπαχ. Στους μεταγενέστερους μεταξύ άλλων εντοπίζονται και οι Τζουζέπε Μπέργκομι (Ιντερ), Φράνκο Μπαρέζι και Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν), Ράιαν Γκιγκς και Γκάρι Νέβιλ (Μ. Γιουνάιτεντ), Τόνι Ανταμς (Αρσεναλ), Λέντλεϊ Κινγκ (Τότεναμ), Μπουλέντ Κορκμάζ (Γαλατάσαραϊ).
Λίγοι αλλά εξόχως σημαντικοί ήταν και οι έλληνες ποδοσφαιριστές που ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία. Πιο πρόσφατη περίπτωση όλων ήταν αυτή του Γιάννη Γκούμα (Παναθηναϊκός), ενώ στο κλειστό αυτό κλαμπ ανήκουν οι Κώστας Ιωσηφίδης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Κούδας (ΠΑΟΚ), Στέλιος Μανωλάς (ΑΕΚ), Σταύρος Σαράφης (ΠΑΟΚ), Γιάννης Βαλαώρας (Λάρισα) και Δανιήλ Παπαδόπουλος (αν και φόρεσε το περιβραχιόνιο μόλις σε δύο αγώνες του Ηρακλή). Από την Κύπρο ξεχωρίζει η περίπτωση του σούπερ σκόρερ του παρελθόντος Σωτήρη Καϊάφα (Ομόνοια).

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ