Το έξυπνο δίκτυο

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Ποιότητα ζωής στο Διαδίκτυο
O Μιχάλης Βαφόπουλος εργάζεται πάνω στην πλατφόρμα web 3.0, δηλαδή αναζητεί ό,τι πιο προχωρημένο σήμερα στο Διαδίκτυο. Το Διαδίκτυο είναι μια καλπάζουσα υποδομή με σημαντική επιρροή στη ζωή μας. Είναι όμως εξίσου ώριμη και σταθερή όπως δείχνει; Εχει εξαντλήσει τις δυνατότητές της; Ο Μ. Βαφόπουλος σχολιάζει: «Την τελευταία πενταετία το Διαδίκτυο εισήλθε σε φάση ωρίμανσης με αναταράξεις σε οικονομικό, κοινωνικό και τεχνολογικό επίπεδο. Οι ισχυροί παίκτες (Google, Facebook κ.ά.) βάλλουν κατά της οικουμενικής και ισότιμης πρόσβασης και της ιδιωτικότητας, ενώ στον αντίποδα, το κίνημα της ανοικτής πρόσβασης και των Διασυνδεδεμένων Δεδομένων εργάζεται για την ενδυνάμωση του χρήστη με νέες δυνατότητες συμμετοχής. Η τεχνολογική υποδομή είναι σε φάση μετάβασης (π.χ. ΙΡv6, ΗΤΜL5) με απρόβλεπτη κατάληξη. Διεθνώς η πιο σημαντική πρόκληση είναι να κατανοήσουμε και να υπερασπιστούμε τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του Διαδικτύου στην ατομική συμπεριφορά και τη συλλογική δράση. Στην Ελλάδα, αφού συνδυάσαμε την καφετέρια με το Facebook, βρισκόμαστε απέναντι στην πρόκληση να ταιριάξουμε το Διαδίκτυο στο θρανίο του μαθητή και του δασκάλου και να εντάξουμε τις πόλεις μας στο ψηφιακό γίγνεσθαι. Και πού ξέρεις, ίσως μας βοηθήσει σε ένα άλμα προς τα εμπρός…».

Σήμερα, τονίζει ο Μ. Βαφόπουλος, «το Διαδίκτυο είναι μια υποδομή καθημερινής χρήσης και υψηλής ανάγκης για πάνω από δισεκατομμύρια ανθρώπους. Το στοίχημα είναι να κατανοήσουμε και να επιλέξουμε ποια ζωή θέλουμε με το Διαδίκτυο. Να αναζητήσουμε νέες αξίες, την ισότιμη πρόσβαση στην πληροφορία και σε πόρους επεξεργασίας της, το πώς δηλαδή θα μεταφέρουμε τις βασικές ανθρώπινες αξίες μαζί με την εξέλιξη του Διαδικτύου».

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
γενικός χειρουργός ΜD,ΡhD,FACS
Ρομπότ στο χειρουργείο

Τ ον Σεπτέμβριο του 2006 μια νεαρή γυναίκα που έπασχε από χολοκυστίτιδα ήταν η πρώτη ασθενής που υποβλήθηκε σε ρομποτικά υποβοηθούμενη χολοκυστεκτομή στην Ελλάδα στο Ιατρικό Κέντρο. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε το πρώτο βήμα της ελληνικής χειρουργικής στην πύλη για τη χειρουργική του μέλλοντος, τη ρομποτική χειρουργική.

Η ρομποτική χειρουργική ξεπέρασε κατά πολύ τις αρχικές προσδοκίες με δεκάδες ενδείξεις σήμερα στις περισσότερες χειρουργικές ειδικότητες, όπως στις ακόλουθες: ουρολογία, γενική χειρουργική, καρδιοχειρουργική, θωρακοχειρουργική, αγγειοχειρουργική, γυναικολογία, παιδοχειρουργική και στην ωτορινολαρυγγολογία. Από τους πρωτεργάτες της ρομποτικής χειρουργικής είναι ο κ. Κ. Κωνσταντινίδης.

Ο κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, απόφοιτος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική. Το 1988 εξελέγη λέκτορας και το 1989 επίκουρος καθηγητής Χειρουργικής στο Οhio State University σε ηλικία μόλις 32 ετών. Εργάστηκε ως διευθυντής στην κλινική του Riverside Μethodist όπου πραγματοποίησε μεγάλη σειρά επεμβάσεων. Συνολικά, παρέμεινε στις ΗΠΑ για 12 έτη. Είναι διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης. Το 1991 επέστρεψε στην Αθήνα έπειτα από πρόσκληση του προέδρου του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών για να ιδρύσει και να διευθύνει το τμήμα Λαπαροσκοπικής χειρουργικής και χειρουργικής λέιζερ. Η ομάδα του κ. Κ. Κωνσταντινίδη χρησιμοποιεί το ρομποτικό σύστημα DaVinciSiΗD για επεμβάσεις που αφορούν πάρα πολλές περιπτώσεις. «Το μέλλον της τεχνολογίας αυτής είναι πολλά υποσχόμενο,καθώς μόλις τώρα ξεκινάει η δεύτερη δεκαετία εμπειρίας» δηλώνει ο δρ Κ. Κωνσταντινίδης, διευθυντής Χειρουργικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών. «Καθώς αναπτύσσονται οι ασύρματες τεχνολογίες επικοινωνιών, οι τηλερομποτικές επεμβάσεις θα μπορούν σύντομα να γίνουν μεταξύ κτιρίων, πόλεων ή ακόμα και χωρών με αποτέλεσμα την παροχή υψηλής ποιότητας ιατρικών υπηρεσιών σε λιγότερο αναπτυγμένες ή σε απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου». Περισσότερη τεχνολογία αιχμής αναμένεται να προστεθεί στα τρέχοντα ρομποτικά συστήματα που θα περιλαμβάνουν την απτική ανάδραση (αίσθηση αφής).

Συστήματα διεγχειρητικής πλοήγησης με χρήση computergraphics (επαυξημένη πραγματικότητα), αυτόνομα μικρορομποτικά συστήματα στο εσωτερικό της κοιλιάς να υποβοηθούν την επέμβαση, μέθοδοι ανοσοφθορισμού με ειδική ρομποτική κάμερα που «βλέπει» όλους τους κρυμμένους λεμφαδένες γύρω από το όργανο-στόχο και άλλα πολλά έχουν ήδη παρουσιαστεί ως οπλοστάσιο του χειρουργού του μέλλοντος.

«Η ρομποτική άνοιξε την πύλη προς το μέλλον της χειρουργικής διότι αποτελεί την πλέον γρήγορα αναπτυσσόμενη τεχνολογία. Με τις υποσχέσεις αυτές από το μέλλον, η παραδοσιακή χειρουργική αίθουσα όπως την ξέραμεσύντομα θα ανήκει στο παρελθόν.Ηδη στις επόμενες εβδομάδες θα ξεκινήσει η εφαρμογή ρομποτικής χειρουργικής μέσω μιας μόνο μικροτομής» συμπληρώνει ο δρ Κωνσταντινίδης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΥΡΣΟΓΛΟΥ
Βιομηχανικός σχεδιαστής
Ζωή σε «νεκρά» αντικείμενα

Τ ο στούντιο του Κ. Χούρσογλου δημιουργήθηκε το 2002 και ασχολήθηκε με διάφορα πεδία του design. Από τον Σεπτέμβριο του 2007 έχει εγκατασταθεί στη Γενεύη, διατηρώντας δορυφορικό γραφείο στην Αθήνα. Βραβευμένος σε πολλές διεθνείς εκθέσεις, ασχολείται με το βιομηχανικό design, τη διοργάνωση εκθέσεων, γραφιστικές εφαρμογές κ.ά.

Ο ίδιος μας λέει πως θέλει ό,τι σχεδιάζει «να απαντά σε πραγματικά προβλήματα, ανάγκες, επιθυμίες των συνανθρώπων μας που τα επιλέγουν, χρησιμοποιούν ή συναντούν. Αυτή την εποχή με βασανίζει το ερώτημα ποιος είναι ο πόλος του σχεδιασμού και ποιο το μέλλον του σε μια κοινωνία που παρακμάζει. Το ερώτημα αυτό είναι πολύ βαθιά ριζωμένο στην ιστορία του σχεδιασμού και την καταναλωτική κοινωνία που φτιάξαμε, ο υλικός ή άυλος σχεδιασμός έχει ως βασικό στόχο στο να δίνει λύσεις στα προβλήματα και να εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου. Η οικονομική έξαρση των τελευταίων δεκαετιών μετέβαλε τον σχεδιασμό και το σχεδιασμένο προϊόν σε σύμβολο εξουσίας και θέσης. Κατά συνέπεια τα αντικείμενα δεν έλυναν προβλήματα παρά δημιουργούσαν περισσότερα, συνήθως αθέατα από τον καταναλωτή, και η μοναδική ανάγκη που κάλυπταν ήταν αυτή τις κοινωνικής αποδοχής, ταυτότητας και καταξίωσης».

Ετσι ο Κ. Χούρσογλου αναζητεί σχεδιασμούς οικο-λογικούς με βάρος στο… λογικούς. «Αν κάτι είναι σχεδιασμένο με λογική τότε είναι σίγουρο πως καλύπτει και το κομμάτι που έχει να κάνει με το περιβάλλον» συμπληρώνει ο ίδιος.

Παράλληλα με τις εμπορικές απαιτήσεις εδώ και δύο χρόνια έχει ξεκινήσει να σχεδιάζει μια σειρά αντικειμένων ως προσωπική ενασχόληση. Στόχος αυτού του προσωπικού project, όπως τονίζει, είναι να δώσει μια δεύτερη ζωή σε «νεκρά» αντικείμενα που μαζεύει από τον δρόμο, από φίλους που δεν τα θέλουν πια ή όπου αλλού τα βρει. Για παράδειγμα αυτή την περίοδο σχεδιάζει μια σειρά από φωτιστικά που ως κεντρικό στοιχείο τους έχουν τον καθοδικό σωλήνα από τηλεοράσεις και οθόνες Η/Υ. Με τη διάδοση των οθονών Ρlasma και ΤFΤ υπάρχουν πάρα πολλές διαθέσιμες συμβατικές οθόνες που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ανακυκλωθούν.