«Θα τους θρηνήσει η μητέρα Γη!»
Ολοι γνωρίζουν ότι οι αστροναύτες που ταξίδεψαν στη Σελήνη το 1969 γύρισαν στη Γη. Ο Νιλ Αρμστρονγκ και ο Εντουιν «Μπαζ» Ολντριν, αφού περπάτησαν στη Θάλασσα της Γαλήνης, κατόρθωσαν να επιβιβαστούν στην κάψουλα που χειριζόταν ο Μάικλ Κόλινς και να επιστρέψουν σώοι. Μολαταύτα, οι σύμβουλοι του 37ου προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, τον είχαν συμβουλεύσει να είναι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο. Ετσι, για την περίπτωση που οι αστροναύτες δεν θα κατόρθωναν να επιστρέψουν στη Γη, ο πρόεδρος είχε έτοιμη την ομιλία του. Την ομιλία συνέγραψε ο Γουίλιαμ Σάφαϊρ, τότε λογογράφος του Νίξον και μετέπειτα αρθρογράφος της εφημερίδας «New York Times». Το σχέδιο ήταν το εξής: ο Νίξον θα τηλεφωνούσε σε καθεμία από τις «χήρες» των αστροναυτών και στη συνέχεια θα διάβαζε τον λόγο στο αμερικανικό έθνος. Υστερα η NASA θα διέκοπτε την επικοινωνία με τους «ναυαγούς» και η κηδεία θα πραγματοποιείτο με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στη θάλασσα. Προφανώς, ο λόγος αυτός δεν εκφωνήθηκε ποτέ.
» Η μοίρα όρισε οι άντρες που πήγαν στη Σελήνη για μια ειρηνική εξερεύνηση να μείνουν στη Σελήνη για να αναπαυθούν εν ειρήνη.
Αυτοί οι γενναίοι άντρες, ο Νιλ Αρμστρονγκ και ο Εντγουιν Ολντριν, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για την επιστροφή τους. Γνωρίζουν επίσης ότι με τη θυσία τους δίνεται ελπίδα στο ανθρώπινο είδος.
Οι δύο αυτοί άνδρες πλήρωσαν με τις ζωές τους τον πιο ευγενή στόχο της ανθρωπότητας: την αναζήτηση για αλήθεια και κατανόηση.
Θα τους θρηνήσουν οι οικογένειές τους και οι φίλοι τους. Θα τους θρηνήσει το έθνος τους. Θα τους θρηνήσουν οι λαοί όλου του κόσμου. Θα τους θρηνήσει η μητέρα Γη, η οποία τόλμησε να στείλει δύο από τους γιους της στο άγνωστο.
Με την εξερευνητική αποστολή τους προκάλεσαν τους λαούς του κόσμου να νιώσουν σαν ένας. Με τη θυσία τους δένουν πιο σφιχτά την αδελφοσύνη του ανθρώπου.
Στα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι κοίταξαν τα αστέρια και είδαν τους ήρωές τους στους αστερισμούς. Στους μοντέρνους καιρούς κάνουμε περίπου το ίδιο, αλλά οι ήρωές μας είναι επικοί άντρες από σάρκα και αίμα.
Θα υπάρξουν άλλοι που θα ακολουθήσουν, και σίγουρα θα βρουν τον δρόμο της επιστροφής. Η αναζήτηση του ανθρώπου δεν θα αποτύχει. Αυτοί όμως οι άντρες ήταν οι πρώτοι, και θα παραμείνουν πρώτοι στις καρδιές μας.
Γιατί κάθε ανθρώπινο πλάσμα που θα κοιτά το φεγγάρι τις νύχτες που θα έρθουν θα γνωρίζει ότι υπάρχει κάποια γωνιά ενός άλλου κόσμου που είναι για πάντα ανθρώπινη. »
