Υπάρχουν στιγμές, θα ΄λεγε κανείς, που η δοκιμασία της χώρας αποτυπώνεται στο πρόσωπο του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου. Από την ανεμελιά της ορθοπεταλιάς με το mount bike του, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το δίωρο κολύμπι «πεταλούδα» στη Λίνδο της Ρόδου, το περασμένο φθινόπωρο όταν ήταν έτοιμος να αναλάβει τα ηνία της χώρας, την τετράωρη κωπηλασία με το κίτρινο κανό στην Ερμιόνη ως εκτόνωση από τη συνεχή επίθεση που δεχόταν η χώρα από τα spreads και τους κερδοσκόπους, το κολύμπι κρόουλ πριν από λίγες ημέρες στο Καστελόριζο αμέσως μετά την εξαγγελία για την προσφυγή στον μηχανισμό της τρόικας, ο κ. Παπανδρέου εμφανίστηκε την Κυριακή το πρωί στην τηλεόραση με επιχείλιο έρπητα.

Ο επιχείλιος έρπης εκδηλώνεται από έντονο στρες, κούραση ή στενοχώρια, αναφέρουν οι ειδικοί, πονάει πολύ, αλλά ο κ. Παπανδρέου δεν τού έδωσε σημασία. Ούτε άκουσε τις συμβουλές ορισμένων συνεργατών του να το «μακιγιάρει, ώστε να μη φαίνεται» προτού μεταδοθεί τηλεοπτικώς η κρίσιμη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της περασμένης Κυριακής. Είναι αλήθεια ότι, όπως βεβαιώνουν οι συνεργάτες του, το τελευταίο διάστημα ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται υπό συνεχή πίεση: «Μέσα σε έξι μήνες έχουν ασπρίσει τα μαλλιά του, δεν κοιμάται καλά όσο θα ΄πρεπελόγω εντατικής εργασίας, το βράδυ τα φώτα στο Μαξίμου μένουν αναμμένα ως τις πρωινές ώρες, φαίνεται στενοχωρημένος και κακόκεφος» τονίζουν. Και προσθέτουν ότι είναι προβληματισμένος, άγχεται με πολλά ζητήματα και συνεχώς στρέφει την προσοχή του σε πολύωρες συσκέψεις, άτυπα συμβούλια και τηλεφωνικές επικοινωνίες με ξένους ηγέτες. Αλλά, όπως επισημαίνουν, «δείχνει αξιοθαύμαστη αντοχή». Την περασμένη Παρασκευή ο κ. Παπανδρέου εμφανίσθηκε στο Μαξίμου με έρπητα στα χείλη: «Πρέπει να πονούσε αλλά δεν το έδειξε» έλεγαν οι συνεργάτες του. Δεν είπε σε κανέναν τίποτε, ούτε παραπονέθηκε, αλλά μια- δυο φορές στο μεσοδιάστημα των συσκέψεων οι συνεργάτες του τον είδαν να κάνει χρήση θεραπευτικής αλοιφής. Ηταν η πιο κρίσιμη ημέρα για τη χώρα, αφού οι διαπραγματεύσεις για τον μηχανισμό στήριξης βρίσκονταν στο τελευταίο και πιο οδυνηρό για τους Ελληνες στάδιο.