Προσωπικά είμαι μόνος, δεσμεύομαι μόνο από τις αγωνίες του κόσμου του ΠαΣοΚ και της ευρύτερης δημοκρατικής Αριστεράς, δεν ανήκω σε κανένα «σύστημα» και δεν επέστρεψα στην πολιτική για να υποτάσσομαι στη στρατοπεδική λογική. Ακολουθώ σε αυτή την πρώτη φάση μια αυτόνομη γραμμή θετικής, ενεργητικής παρέμβασης, υποβάλλοντας στα ηγετικά πρόσωπα του κόμματος που θα διεκδικήσουν το τιμόνι του ΠαΣοΚ τα εξής κρίσιμα ερωτήματα – προϋποθέσεις:
Πρώτον: Επανίδρυση του ΠαΣοΚ και ανασυγκρότησή του – ιδεολογική, προγραμματική, κινηματική, οργανωτική, ηθική. «Νέος Καπιταλισμός – Νέα Αριστερά!»
Δεύτερον: «Εκλεξιμότητα», δηλαδή ποιος μπορεί να πολεμήσει τη δεξιά πολιτική πιο αποτελεσματικά, να κερδίσει εκλογές και να κυβερνήσει διαφορετικά.
Τρίτον: Ανανέωση της κοινωνικής εκπροσώπησης και προγραμματικής πολυσυλλεκτικότητας του ΠαΣοΚ.
Τέταρτον: Διαφύλαξη της ενότητας του κόμματος σε μια νικηφόρα προοπτική κι όχι σε αμυντική περιχαράκωση και συρρίκνωση.
Πέμπτον: Υπέρβαση παθολογιών του πολιτικού συστήματος στις οποίες σε έναν βαθμό εμπλέκεται και το κόμμα μας.
Εκτον: Απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων του κοινωνικού ΠαΣοΚ και συντεταγμένη ανανέωση του πολιτικού του προσωπικού.
Δηλαδή ήρεμα, συντροφικά και ενωτικά πρέπει οι υποψήφιοι πρόεδροι να ανοίξουν την πολιτική και ιδεολογική τους ατζέντα, δίχως δραματοποιήσεις και δαιμονολογίες, όπως γίνεται σε όλα τα σοβαρά σοσιαλιστικά και αριστερά κόμματα της Ευρώπης.
Καθένας μας, βουλευτής, μέλος και φίλος του ΠαΣοΚ πρέπει να ακούσει τις απαντήσεις των υποψηφίων προέδρων, να τις αξιολογήσει, να συνεκτιμήσει τα «συν» και τα «πλην», να τους «βαθμολογήσει» με τα δικά του κριτήρια και να αποφασίσει ελεύθερα και ανεξάρτητα.
