Την στιγμή που η ΕΕ δοκιμάζεται από την μεγαλύτερη κρίση συνοχής στην ιστορία της λόγω του μεταναστευτικού, η Γερμανία, η Γαλλία, η Αυστρία και οι χώρες του Βίζεγκραντ επιδιώκουν ημίμετρα για να κερδίσουν χρόνο ώστε να καλύψουν το χαμένο κενό του προγραμματισμού τους για την στρατηγική που πρέπει να διαμορφώσουν στο μεταναστευτικό.
Τα εν λόγω ημίμετρα αναφέρονται στην πρόσφατη μεθόδευση της Γερμανίας με την Ελλάδα και την Ισπανία, πλην της Ιταλίας προς το παρόν και τις μυστικές συνεννοήσεις του Βερολίνου με χώρες των Βαλκανίων εκτός της ΕΕ να λειτουργήσουν κέντρα διαχείρισης επαναπροώθησης μεταναστευτικών ροών, δηλαδή από τις χώρες-προορισμούς στις χώρες πρώτης εισόδου και ενδιάμεσων σταθμών.
Η εν λόγω μεθόδευση είναι μεν σε συμφωνία με την Συνθήκη του Δουβλίνου η οποία όμως είναι ξεπερασμένη από τις εξελίξεις και χρήζει μεταβολής και επικαιροποίησης.
Ο συγκεκριμένος τακτικισμός των χωρών-προορισμών της ΕΕ είναι επιπόλαιος, καθώς τα οφέλη μίας τέτοιας μεθόδευσης είναι εφήμερα, λιγότερα και μικρότερα από τις ζημίες που προκαλεί σε βάθος χρόνου. Αφενός η συμφωνία στέλλει αποτρεπτικό μήνυμα προς τους επίδοξους μετανάστες και πρόσφυγες, αφετέρου οδηγεί σε περιπέτειες την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, καθώς αναμένεται να «στοιβάξει» σε αυτές τις χώρες ένα ετερόκλητο πλήθος μεταναστών σε δομές χαμηλής ποιότητας ή και ανύπαρκτες με ορατό τον κίνδυνο κοινωνικής πόλωσης. Και αυτά σε χώρες με έντονο οικονομικό πρόβλημα και χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα. Τα συστατικά της κοινωνικής αποσταθεροποίησης είναι έτοιμα.
Το κυριότερο όμως μειονέκτημα αυτής της μεθόδευσης είναι ότι η επαναπροώθηση μεταναστών στην Ελλάδα θα φέρει την χώρα μας σε απελπιστική κατάσταση και μεταξύ δύο ταυτόχρονων ροών από Ανατολή σε Δύση και τούμπαλιν.
Η Αθήνα αντί να ενισχύει και να βελτιώνει τις κατάλληλες μεταναστευτικές δομές και να είναι προετοιμασμένη ενόψει των δύσκολων ημερών, προβαίνει ελαφρά τη καρδία σε παραχωρήσεις και συμφωνίες με αμφίβολα κίνητρα και χωρίς στρατηγική.
Η επιλεκτική φορολογική απόπειρα-τρικ προσεταιρισμού μέρους της τοπικής κοινωνίας ελληνικών νησιών από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να δεχθούν τετελεσμένα στην μετατροπή της Ελλάδας σε Αποθήκη Ψυχών αναμένεται να πέσει στο κενό, καθώς οι θιγόμενοι είναι περισσότεροι των όποιων προσωρινά ευνοουμένων. Οι προεκλογικές «Αποθήκες Ψυχών» αντί να αποδυναμώνονται ενισχύονται.
*Ο Δρ. Ευάγγελος Βενέτης είναι Ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Σταύρος Νιάρχος, Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ, Βανκούβερ