offstage

Σύμφωνα με το λήμμα στο λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας από το Κέντρο Λεξικολογίας, ως ανθρωποφαγία ορίζεται η απάνθρωπη σκληρότητα και θηριωδία. Ως συνώνυμο ορίζεται ο κανιβαλισμός. Αυτά ως προς το θεωρητικό, για την ακρίβεια το ετυμολογικό κομμάτι του όρου. Στην πράξη το τελευταίο διάστημα έχουν δοθεί πολλές ευκαιρίες να κατανοήσουμε πλήρως την έννοια της ανθρωποφαγίας, η οποία εξελίσσεται σε δημοφιλές σπορ στον χώρο των media.

Στην πιο ανούσια και ανώδυνη εκδοχή της η ανθρωποφαγία πρωτοεφαρμόστηκε και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ως και σήμερα από τα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών που φλερτάρουν ή κάνουν μακροβούτι στο κουτσομπολιό. Φωτογραφίες και λεπτομέρειες της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής ανθρώπων γίνονται αντικείμενο σκληρού σχολιασμού και μάλιστα δίχως αντίλογο. Εν αγνοία τους άνθρωποι από όλους τους χώρους βρίσκονται από το πρωί ως το βράδυ με τη μορφή περιεχομένου σε εκπομπές που ανήκουν στην ευρύτερη σφαίρα της υποκουλτούρας, κάτι που δεν σταματά με κανέναν τρόπο. Εσχάτως μάλιστα, πάνελ αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως ώστε να στοχοποιηθούν ανεπιθύμητα πρόσωπα ή έντυπα ή φορείς ή «ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή».

Αυτό όμως που σοκάρει και δείχνει μία βαθύτερη αλλοτρίωση του μιντιακού γίγνεσθαι είναι η ανθρωποφαγία η οποία ενεργοποιείται και εκδηλώνεται στο άκουσμα «ναυαγίου», είτε αυτό αφορά έντυπο είτε κανάλι. Σαν τα κοράκια, δημοσιογράφοι, ανώνυμοι bloggers και κάποια παράσιτα εύχονται απροκάλυπτα την καταστροφή, την ανεργία, το κλείσιμο, το τέλος. Με γελοία επιχειρήματα και χυδαία προσχήματα μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, ακόμη και μέσα από επίσημες ιστοσελίδες και έντυπα, επιχειρηματολογούν υπέρ της καταστροφής. Κάτι τέτοιο δεν χαρακτηρίζεται απλά παράδοξο αλλά και πρωτοφανές. Ολο αυτό άρχισε με την πτώση του lifestyle Τύπου, με τους εκδότες του να θεωρούνται υπεύθυνοι για τα δεινά της κοινωνίας. Κανένα δάκρυ για τους εργαζομένους, μόνο ανάθεμα για τους επικεφαλής. Συνεχίστηκε στα δύσκολα και άγρια χρόνια που έκλεισαν εφημερίδες και «έσκασαν» τηλεοπτικοί σταθμοί, με ανθρώπους να βρίσκονται κυριολεκτικά στον δρόμο και για χρόνια στην αρένα της ανεργίας.

Τις τελευταίες ημέρες η ανθρωποφαγία κορυφώθηκε με το Mega. Είναι σίγουρο ότι όλο αυτό θα συνεχιστεί. Το μίσος και το μένος βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους, οι χαρακτηρισμοί και η απαξίωση κυριαρχούν και πλέον τα media θυμίζουν ζούγκλα.

Δυστυχώς η κρίση αντί να οδηγήσει σε μία επανεκκίνηση με κύριο χαρακτηριστικό τη λογική, οδήγησε σε μονοπάτια παραλογισμού, χυδαιότητας και κανιβαλισμού. Κάποιοι μάλιστα με πρωτοφανή αγριότητα απαιτούν «θάνατο» εδώ και τώρα. Φαινόμενα άκρως επικίνδυνα και βαθιά αντιδημοκρατικά. Φαιδρές συμπεριφορές από ανθρώπους που αποφάσισαν ότι μπορούν να ορίσουν τη μοίρα εργαζομένων, καναλιών και εντύπων κουνώντας απειλητικά το δάχτυλο και απειλώντας θεούς και δαίμονες.

Μπροστά τους οι πανελίστες της συμφοράς μοιάζουν αθώα προβατάκια.