Εντονη είναι η ανησυχία που επικρατεί την περίοδο αυτή στην Ευρώπη για τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Και τούτο παρά τις δημόσιες δηλώσεις των ευρωπαίων ηγετών ότι η χώρα μας έχει σημειώσει πρόοδο και ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που επικρατούσε το 2011-12. Η ανησυχία αυτή δεν εντοπίζεται τόσο στο ενδεχόμενο κυβερνητικής αλλαγής, μετά τις θεωρούμενες ως βέβαιες πλέον εκλογές, αλλά στην πολιτική αστάθεια που θα προκαλέσει η προεκλογική περίοδος (ιδίως αν, όπως συνέβη και το 2012, υπάρξει και δεύτερη εκλογική αναμέτρηση), με αποτέλεσμα να παγώσουν για μεγάλο διάστημα οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα και να μην υπάρχουν πλέον άλλα χρονικά περιθώρια για την ελληνική οικονομία, καθώς θα έχει κλείσει η στρόφιγγα πιστωτικής στήριξης.
Αν συμβούν αυτά, τότε το εφιαλτικό σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα επανέλθει, πόσω μάλλον που η ευρωζώνη έχει τώρα θωρακισθεί και η εξοδος μιας χώρας δεν μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις υπόλοιπες. Το γενικότερο κλίμα που έχει δημιουργηθεί αποδίδει άλλωστε με ακρίβεια ο προχθεσινός τίτλος τη γαλλικής «Liberation» «Η Ελλάδα εκ νέου στα πρόθυρα του χάους», ενώ και η γερμανική Βουλή, παρ’ όλο που ενέκρινε τη δίμηνη παράταση του υφιστάμενου προγράμματος στήριξης, εξάρτησε την έγκριση της περιώνυμης γραμμής προληπτικής πίστωσης από την ολοκλήρωση του ελέγχου της τρόικας. Πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν υπάρξουν χρονικά περιθώρια για την ολοκλήρωση αυτή, δεν θα υπάρξει και γραμμή πίστωσης. Δηλαδή λεφτά τέρμα!
Οι Ευρωπαίοι θεωρούν πάντως ότι όποια κυβέρνηση και αν προκύψει τελικά, θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του προγράμματος απλούστατα διότι δεν θα υπάρχει χρόνος για άλλη λύση. Οπότε και ο κ. Τσίπρας θα χάσει την ευκαιρία να υποχρεώσει τους Ευρωπαίους να χορέψουν πεντοζάλη. Φυσικά όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν η σημερινή κυβέρνηση είχε ανταποκριθεί εγκαίρως στις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει και είχε ήδη ολοκληρώσει το πρόγραμμα αντί να κατηγορεί πότε τους Γερμανούς και πότε το ΔΝΤ για σκλήρυνση της στάσης τους. Αλλά εκεί οδηγεί δυστυχώς η αποφυγή πληρωμής του πολιτικού κόστους και η από καταβολής του ελληνικού κράτους τακτική να ρίχνουμε πάντα τις ευθύνες στους ξένους για τα δεινά που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ