Oι διώξεις κατά των σωφρονιστικών υπαλλήλων των φυλακών Νιγρίτας, αποδεικνύουν δυστυχώς ότι κάποιοι υπάλληλοι όχι απλώς έχουν παρερμηνεύσει το ρόλο τους, αλλά παραβιάζουν και προσβάλλουν βάναυσα κάθε έννοια κράτους δικαίου.
Ο απάνθρωπος ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου του αλβανού κρατουμένου, ως αντίποινα για τη δολοφονία του συναδέλφου τους, όχι μόνο παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές εποχές, αλλά καταλύει κάθε έννοια δικαιοσύνης και δημοκρατίας.
Σε μια ευνομούμενη χώρα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι η Ελλάδα, κάθε πολίτης ακόμα κι αν έχει εγκληματήσει μπορεί και πρέπει να απολαμβάνει τα αγαθά ενός κράτους δικαίου, που του διασφαλίζουν το δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη. Είναι επιεικώς απαράδεκτο φύλακες εν ονόματι της οργής τους για το φόνο ενός συναδέλφου τους, να τον βασανίζουν και να τον ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου.
Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες δουλειάς των σωφρονιστικών υπαλλήλων, έχουν υποχρέωση να σέβονται το νόμο και τους συνανθρώπους τους, ότι κι αν έχουν κάνει. Οι εποχές που οι φυλακές ήταν κάτεργα, από τα οποία δύσκολα έβγαινε κανείς ζωντανός, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Κανείς και πολύ περισσότερο αυτός που έχει οριστεί ως προστάτης του νόμου, δεν δικαιούται να τον παίρνει στα χέρια του και να αυτοορίζεται ως αυτόκλητος τιμωρός.
Αρκετές φορές έχει δυσφημιστεί και κατηγορηθεί η χώρα μας για τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις φυλακές και την αντιμετώπιση ιδιαίτερα των κρατούμενων αλλοδαπών. Τα φαινόμενα αυτά πρέπει να τελειώνουν οριστικά.
Η έρευνα για τις συνθήκες θανάτου του αλβανού κρατούμενου πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος και να αποδοθούν οι ευθύνες σε αυτούς που ανήκουν. Η Δικαιοσύνη οφείλει να επιτελέσει το ρόλο της, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα προς όλους, ότι δεν υπάρχουν πολίτες α’ και β’ κατηγορίας και ότι οι πάντες μπορούν να απολαμβάνουν τα δικαιώματα που παρέχει ένα κράτος δικαίου
ΤΟ ΒΗΜΑ
