Σε δύο μήνες και κάτι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε δύο σημαντικότατες εκλογικές αναμετρήσεις σε εξίσου σοβαρά επίπεδα πολιτικής δραστηριότητας. Είναι φανερό ότι τα κόμματα και οι πολίτες δεν έχουν συναίσθηση της σοβαρότητας, αφού το αποτέλεσμα τους θα διαμορφώσει την πολιτική μας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και στην τοπική αυτοδιοίκηση για την επόμενη κρίσιμη πενταετία. Το ενδιαφέρον περιορίζεται στο επίπεδο του παραπολιτικού, ενώ το αποτέλεσμα θα κρίνει τις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Στην περίπτωση των Ευρωεκλογών αλλά και των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης τα κόμματα χειρίζονται εντελώς λανθασμένα την πολιτική τους. Στις Ευρωεκλογές, η εφαρμογή της Ευρωλίστας είναι μια θετική εξέλιξη για την ενδυνάμωση της δημοκρατικής διάστασης των Ευρωεκλογών, αλλά και την τόνωση του ενδιαφέροντος του κόσμου για το θεσμό της Ευρωβουλής που μέχρι σήμερα ήταν παντελώς αδιάφορος.
Τα κόμματα όμως χειρίζονται λανθασμένα αυτή τη θετική εξέλιξη. Πρώτα απʼ όλα το κάθε κόμμα πρέπει να στείλει στην Ευρωβουλή άτομα που να έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην Ελληνική κοινωνία και να μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας μας στο χάος που λέγεται Ευρωβουλή. Τα 42 άτομα της λίστας θα πρέπει να προέρχονται από όλη τη χώρα, τουλάχιστον 2-3 από κάθε περιφέρεια, ώστε να υπάρχει κίνητρο στους πολίτες για να ψηφίσουν τους ανθρώπους που προέρχονται από την περιοχή τους και να αναγκαστούν να προσέλθουν στις κάλπες.
Είναι καιρός οι άνθρωποι που ζητούν την ψήφο μας στο Ευρωκοινοβούλιο να διατυπώσουν τις θέσεις τους αλλά και τις προθέσεις τους σχετικά με την πορεία μας στην Ευρώπη. Μέχρι σήμερα η λίστα καθιστούσε τον Ευρωβουλευτή έναν θεσμό που η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν γνώριζε το όνομα του. Σήμερα, δίνεται η μεγάλη δυνατότητα ο Ευρωβουλευτής να γίνει ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής πολιτικής σκηνής, μεταφέροντας προβλήματα στην Ευρωβουλή και διεκδικώντας δικαιώματα και πλεονεκτήματα που κανείς μέχρι σήμερα δεν διεκδίκησε.
Στο άλλο πεδίο αυτό της τοπικής αυτοδιοίκησης η κατάσταση σε ότι αφορά τα κόμματα είναι απελπιστική. Τα κόμματα όφειλαν να χειραφετήσουν τις υποψηφιότητες και να μην εμπλέκονται σε καμία περίπτωση με χρίσματα και στηρίξεις. Η όλη διαδικασία υποστηρίξεων θα έχει κακή εξέλιξη όχι μόνο για το ΠαΣοΚ και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και για το ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή. Είναι κανόνας ότι σε περιόδους πλήρους αμφισβήτησης των κομματικών ταγών, οι πολίτες επιλέγουν πρόσωπα και όχι χρίσματα, ειδικά σε ότι αφορά τις τοπικές κοινωνίες και το μέλλον τους.
Το μεγάλο πρόβλημα στις προσεχείς εκλογές είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος και σοβαρού πολιτικού λόγου σε όλα τα επίπεδα. Στελέχη δεν υπάρχουν, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν προχωρούν για ιδιοτελείς λόγους και για προσωπικό συμφέρον αυτοπροβολής και εξουσίας. Γι΄ αυτό το λόγο οι πολίτες απαξίωσαν τους θεσμούς και δεν έχουν εμπιστοσύνη στα πρόσωπα.