Oποτε επανέρχομαι στο θέμα των συνωμοσιών σε αυτή τη στήλη, πολλοί μου γράφουν υποδεικνύοντας με αγανάκτηση ότι οι συνωμοσίες υπάρχουν πραγματικά. Φυσικά και υπάρχουν. Κάθε πραξικόπημα στην Ιστορία υπήρξε αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας. Οι άνθρωποι συνωμοτούν όταν προσπαθούν να εξαγοράσουν εταιρείες αγοράζοντας σταδιακά μετοχές ή όταν βάζουν βόμβες στον υπόγειο. Συνωμοσίες υπήρξαν πάντοτε, κάποιες αποτυχημένες και απαρατήρητες, άλλες επιτυχημένες, αλλά σε γενικές γραμμές περιγεγραμμένες εντός ορίων από την άποψη των στόχων και της αποτελεσματικότητάς τους. Το σύνδρομο της συνωμοσίας όμως αφορά την έννοια μιας οικουμενικής συνωμοσίας (σε ορισμένες θεολογίες η διάσταση είναι μάλιστα κοσμική) βάσει της οποίας όλα ή σχεδόν όλα τα ιστορικά γεγονότα ελέγχονται από μία και μόνο μυστηριώδη δύναμη, η οποία ενεργεί στο σκοτάδι.
Είναι κρίμα το ότι κανείς σχεδόν στην Ιταλία δεν πρόσεξε τη μετάφραση του βιβλίου του Ντάνιελ Πάιπς «Conspiracy: Ηow the Ρaranoid Style Flourishes and Where Ιt Comes From» («Συνωμοσία: πώς η παράνοια ανθεί και από πού προέρχεται»). Η κεφαλίδα του βιβλίου περιλαμβάνει μια ρήση του πρίγκιπα Κλέμενς φον Μέτερνιχ της Αυστρίας, ο οποίος φέρεται να είπε πληροφορούμενος τον θάνατο ενός ρώσου πρεσβευτή: «Ποιο ήταν άραγε το κίνητρό του;».
Εν ολίγοις, το σύνδρομο της συνωμοσίας αντικαθιστά το στοιχείο του τυχαίου παράγοντα, ο οποίος έχει συχνά αποτελέσει κινητήριο δύναμη γεγονότων και συμπτώσεων της Ιστορίας, με ένα κακόβουλο, κρυφό σχέδιο.
Εχω αρκετά καθαρό μυαλό ώστε να υποπτεύομαι ότι, κάποιες φορές, ίσως και εγώ παρουσιάζω δείγματα παράνοιας, υπό την έννοια ότι το δικό μου σύνδρομο είναι ότι βλέπω παντού σύνδρομα συνωμοσίας. Μια γρήγορη ματιά όμως στο Διαδίκτυο είναι αρκετή για να με καθησυχάσει. Οι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας αποτελούν ένα μεγάλο πλήθος, και μερικές φορές φθάνουν σε υψηλά επίπεδα αθέλητου χιούμορ.
Τις προάλλες έπεσα σε έναν γαλλόφωνο δικτυακό τόπο, τον «Le Μonde Μalade des Jesuites» («Ο Αρρωστος Κόσμος των Ιησουιτών») του Ζοέλ Λαμπρυγέρ. Οπως υποδεικνύει ο τίτλος, προσφέρει μια μεγάλου εύρους επισκόπηση όλων των γεγονότων που έχουν προκληθεί από μια οικουμενική συνωμοσία την οποία έχουν εξυφάνει οι Ιησουίτες.
Τα έργα που γράφτηκαν τον 19ο αιώνα από Ιησουίτες ως αντίδραση στη Γαλλική Επανάσταση, από τα σχοινοτενή κείμενα του Πατρός Μπαρυέλ έως το περιοδικό «Civita Cattolica» και τα μυθιστορήματα του Πατρός Μπρεσιάνι, αποτελούν μερικές από τις βασικές πηγές έμπνευσης για τη θεωρία μιας ιουδαιο-μασονικής συνωμοσίας. Είναι λοιπόν δίκαιο το ότι οι Ιησουίτες πληρώθηκαν με το ίδιο νόμισμα από τους Φιλελεύθερους, τους Ελευθεροτέκτονες και τις αντικληρικές οργανώσεις, οι οποίοι συνέλαβαν τη θεωρία μιας ιησουιτικής συνωμοσίας.
Η θεωρία αυτή δεν αντλεί την έμπνευσή της τόσο από διάσημα αντι-ιησουιτικά φυλλάδια και βιβλία όπως οι «Επαρχιακές επιστολές» του Μπλεζ Πασκάλ, το «Ιl Gesuita Μoderno» («Ο σύγχρονος Ιησουίτης») του Βιντσέντσο Τζομπέρτι ή τα κείμενα του Ζυλ Μισελέ και του Εντγκάρ Κινέ, όσο από τα μυθιστορήματα του Ευγένιου Συ «Ο περιπλανώμενος Εβραίος» και «Τα μυστήρια του Λαού».
Τα «μυστικά» που αποκαλύπτονται στον «Μonde Μalade» δεν είναι, επομένως, τίποτε το καινούργιο, αν εξαιρέσουμε τον πυρετώδη παροξυσμό της εμμονής του γράφοντος με τους Ιησουίτες. Μπορώ να προσφέρω μόνο μια γρήγορη σύνοψη επειδή ο χώρος μου είναι περιορισμένος ενώ η εν λόγω συνωμοσιολογική φαντασίωση έχει ομηρικές διαστάσεις.
Σύμφωνα με τον δικτυακό αυτό τόπο, οι Ιησουίτες πάντα εργάζονταν για να στήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση ελέγχοντας ταυτοχρόνως τον Πάπα και μια σειρά ευρωπαίων μοναρχών. Μέσω των διαβόητων Πεφωτισμένων της Βαυαρίας, η Εταιρεία του Ιησού προσπάθησε να ανατρέψει όσους μονάρχες έθεταν την οργάνωσή της υπό απαγόρευση.
Oι Ιησουίτες βύθισαν τον Τιτανικό επειδή χάρη σε αυτό το περιστατικό κατόρθωσαν να ιδρύσουν το Σύστημα των Ομοσπονδιακών Αποθεμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών με τη μεσολάβηση των Ιπποτών της Μάλτας (οι οποίοι βρίσκονται επίσης υπό τον έλεγχό τους). Οι συγγραφείς του «Μonde Μalade» υποστηρίζουν ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι η βύθιση του Τιτανικού προκάλεσε τον θάνατο των τριών πλουσιότερων εβραίων του κόσμου- του Τζον Τζέικομπ Αστορ Δ΄, του Μπέντζαμιν Γκούγκενχαϊμ και του Ιζιντορ Στράους (δεν έχει σημασία το ότι ο Αστορ ήταν στην πραγματικότητα πιστός της Επισκοπικής Εκκλησίας)-, οι οποίοι είχαν αντιταχθεί στην ίδρυση της εν λόγω τράπεζας. Δουλεύοντας μέσω της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας οι Ιησουίτες κατόρθωσαν να χρηματοδοτήσουν τους δύο παγκόσμιους πολέμους οι οποίοι απέβησαν εμφανώς προς όφελος του Βατικανού. Οσον αφορά τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι, θα πρέπει να ξέρουμε ότι η ίδρυση της CΙΑ ήταν μια ιησουιτική μεθόδευση εμπνευσμένη από τις πνευματικές ασκήσεις του Αγίου Ινγατίου ντε Λογιόλα και ότι οι Ιησουίτες ήλεγχαν τη CΙΑ μέσω της σοβιετικής Κα Γκε Μπε, επομένως ο Κένεντι δολοφονήθηκε από τους ίδιους ανθρώπους που έστειλαν τον Τιτανικό στον βυθό της θάλασσας (και ο Ολιβερ Στόουν προφανώς χειραγωγήθηκε από τους Ιησουίτες οι οποίοι ελέγχουν επίσης το Χόλιγουντ).
Φυσικά οι Ιησουίτες βρίσκονται πίσω από όλες τις νεοναζιστικές και αντισημιτικές οργανώσεις, οι Ιησουίτες ήλεγχαν τον Νίξον και τον Κλίντον, οι Ιησουίτες προκάλεσαν το μακελειό της Πόλης της Οκλαχόμα και οι Ιησουίτες ενέπνευσαν τον καρδινάλιο Σπέλμαν, ο οποίος υποδαύλισε τον πόλεμο του Βιετνάμ που έφερε 220 εκατομμύρια δολάρια στα ταμεία της ελεγχόμενης από τους Ιησουίτες ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ. Και βεβαίως η εικόνα δεν μπορεί να είναι πλήρης χωρίς την Οpus Dei την οποία, μας πληροφορούν, οι Ιησουίτες ελέγχουν μέσω των Ιπποτών της Μάλτας. Θα πρέπει να αφήσω εκτός πολλές άλλες συνωμοσίες. Δεν υπάρχει όμως πλέον λόγος να αναρωτιέται κανείς γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι διαβάζουν τα βιβλία του Νταν Μπράουν. Ισως πίσω τους κρύβονται οι Ιησουίτες.
© ΤΟ ΒΗΜΑ, Τhe Νew Υork Syndicate
