«Ηθελα να σκηνοθετήσω την ιστορία ενός καλλιτέχνη, ενός ζωγράφου εδώ και πολύ καιρό. Αποφάσισα να φέρω στην οθόνη τον Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι γιατί υπήρξε ένας από τους πιο πετυχημένους πολωνούς καλλιτέχνες. Ταυτόχρονα, ήθελα να δείξω τη σύγκρουσή του με το κομμουνιστικό κράτος. Ο Στρεμίνσκι κατανόησε τον δρόμο της μοντέρνας τέχνης. Τον εξήγησε στο βιβλίο του Theory of Vision. Η πεποίθηση πως δεν υπάρχει κανένας άλλος δρόμος εκτός της αφηρημένης τέχνης, αφού η θεματική ζωγραφική και ο μετα-ιμπρεσιονισμός τα έχουν ήδη πει όλα, του έδωσαν τη δύναμη να αντιταχθεί στις κομμουνιστικές αρχές».
Τάδε έφη Αντρέι Βάιντα για την τελευταία ταινία της ζωής του –καθώς έφυγε πέρυσι από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο έργο 56 ταινιών που θα μείνει αθάνατο. Πρόκειται για το «Afterimage», όπως τεμπέλικα μεταφράστηκε στην Ελλάδα στα… αγγλικά ο πολωνικός τίτλος «Powidoki». (Προφανώς η διανομή αρκέστηκε στην ευκολία του έτοιμου τίτλου από τη διανομή της ταινίας στα αγγλικά. Αναρωτιέται κανείς, θα ήταν τόσο άσχημες αποδόσεις στην ελληνική όπως «Μετά την εικόνα», «Κατ’ εικόνα» κ.λπ.; Το γιατί σνομπάρουμε την ποικιλία και τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας δεν θα το καταλάβω ποτέ!)
Συν-δημιουργός της θεωρίας Unism που εφαρμόστηκε στη ζωγραφική και στην αρχιτεκτονική και φίλος όπως και μαθητής των Μάλεβιτς, Σαγκάλ και Ροντσένκο, ο Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι είναι ο πιο αναγνωρισμένος διεθνώς πολωνός καλλιτέχνης του Μεσοπολέμου. Τα σημαντικότερα έργα του παρουσιάστηκαν από τη Μόσχα έως το Παρίσι, αλλά και στην Αμερική. Ηταν επίσης θεωρητικός της τέχνης και σχεδιαστής των «λειτουργικών» prints, πρωτοπόρος του avant-garde κονστρουκτιβισμού των δεκαετιών 1920 και 1930.
Στην ιδεολογία του Στρεμίνσκι που τελικά ηττήθηκε από το σταλινικό καθεστώς και πέθανε σε ηλικία μόλις 59 ετών στο Λοτζ έχοντας πρώτα καταρρεύσει σαν αδέσποτο σκυλί (του έλειπαν ένα χέρι και ένα πόδι από τη στρατιωτική υπηρεσία του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο), βρίσκονται συμπυκνωμένες όλες οι απόψεις του ιδίου του Βάιντα για το τι σημαίνει Τέχνη: εκεί ο διάλογος και ο αντίλογος επιβάλλονται. Μόνον έτσι μπορεί να λειτουργήσει ένας καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του και τα όσα λέει ότι υπερασπίζεται. Ειδάλλως δεν υπάρχει Τέχνη. Ετσι λοιπόν ο σκηνοθέτης υποκλίνεται με σεβασμό στη «δονκιχωτική» αυτοθυσία του Στρεμίνσκι (τον υποδύεται ένας εξαιρετικός Μπόντουσλαβ Λίντα), αναμοχλεύοντας με το ίδιο πάθος, αν και για τελευταία φορά στη ζωή του, ένα ζωτικής σημασίας θέμα που δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί.
Το «Afterimage» προβάλλεται στο ΑΣΤΟΡ (Στοά Κοραή) και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά οδός), η οποία συγχρόνως οργάνωσε ως την Τετάρτη ειδικό αφιέρωμα στον Αντρέι Βάιντα με την προβολή κάποιων γνωστών και λιγότερο γνωστών ταινιών του πολωνού δημιουργού. Το «Κατίν» προβάλλεται τη Δευτέρα 24/4 στις 19.00, την Τρίτη 25/4 στις 18.00 και την Τετάρτη 26/4 στις 19.00. Η «Γλυκιά έξαψη» προβάλλεται τη Δευτέρα 24/4 στις 21.00 και την ίδια ώρα την Τετάρτη 26/4. Η δεύτερη προβολή της Τρίτης στις 22.00 είναι το «Afterimage».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ