Στις εννέα ακριβώς το βράδυ της Τετάρτης 19 Οκτωβρίου στην Αθήνα αλλά και στο Μόναχο και στο Λονδίνο η παράσταση «Phone Home» θα ξεκινήσει. Ταυτοχρόνως και στις τρεις πόλεις, τρεις ομάδες, του Γιάννη Καλαβριανού με την Εταιρεία Θεάτρου Sforaris, του Μίκαελ Ζόμερ (Michael Sommer) με τον θίασο Pathos München στο Μόναχο και του Τομ Μάνσφιλντ (Tom Mansfield) με το Upstart Theatre στο Λονδίνο, θα ανέβουν στη σκηνή.
Οχι, εμείς στην Αθήνα δεν θα βλέπουμε τα ίδια με τους άλλους στην Ευρώπη, αλλά θα παρακολουθούμε τον ελληνικό θίασο και τις δικές του ιστορίες. «Κι ενώ η παράσταση θα εξελίσσεται κανονικά», επισημαίνει ο Γιάννης Καλαβριανός, «κάποια στιγμή, μέσω του Skype, θα πάμε να συναντήσουμε κάποιους χαρακτήρες με τους οποίους θέλουν ή χρειάζεται να επικοινωνήσουν». Αυτό θα γίνει κατά τη διάρκεια της παράστασης (η οποία διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα) και μέσω μιας τεράστιας οθόνης Skype. Την ώρα της σύνδεσης η κοινή γλώσσα είναι η αγγλική και στην αίθουσα της Σφενδόνης θα προβληθούν ελληνικοί υπέρτιτλοι. Παράλληλα για τους χρήστες του Ιnternet κάθε παράσταση θα βιντεοσκοπείται και θα ανεβαίνει «ζωντανά», online, σε live streaming…

«Ολα ξεκίνησαν με αφορμή την κρίση στις σχέσεις μας με τους Γερμανούς το 2014»
διηγείται ο έλληνας σκηνοθέτης. «Με επίκεντρο την Ελλάδα και τη Γερμανία ξεκινήσαμε μια παράσταση που διατρέχει τις σχέσεις μας μέσα στον χρόνο. Πάνω σε αυτή τη σκέψη, σε αυτόν τον στενό δεσμό, ήρθε σιγά-σιγά μια πρώτη ιδέα, η ιδέα της μετακίνησης, για τους Ελληνες που ζουν εκεί και τους Γερμανούς, εδώ. Αρχίσαμε να συνομιλούμε με θιάσους από χώρες που χρησιμοποιούσαν την Ελλάδα ως πέρασμα για την Ευρώπη –Τυνησία, Παλαιστίνη, Μαρόκο… Καθώς όμως η επικοινωνία αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες, στραφήκαμε στο Λονδίνο, μια παραδοσιακή μητρόπολη που έχει προηγούμενη εμπειρία ενσωμάτωσης. Κι έτσι καταλήξαμε σε ιστορίες ανθρώπων και από αυτές τις τρεις πόλεις, που βρέθηκαν μέτοικοι… Ανθρωποι που δεν ζουν το πατρικό τους, που άφησαν πίσω μια ζωή για κάτι καινούργιο».
Μέσα από επικοινωνία, μετακινήσεις, mails, Skype και συζητήσεις, μέσα από έρευνα που έκανε κάθε ομάδα μόνη της, κατέληξαν σε δεκαπέντε συνολικά ιστορίες –αφορούν πρόσφυγες αλλά και ανθρώπους που λόγω δουλειάς άλλαξαν χώρα, πόλη, σπίτι. Το τελικό αποτέλεσμα προέκυψε μετά τις τρεις μεγάλες συναντήσεις στις τρεις πόλεις.

«Για να ενταχθεί μια ιστορία στην παράσταση έπρεπε να υπάρχει ομοφωνία και όχι απλώς πλειοψηφία»
λέει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Καλαβριανός, ο οποίος ήταν και ο πλέον έμπειρος στην ερευνητική δουλειά. «Ωστόσο δεν πρόκειται για μια παράσταση-ντοκουμέντο, με την έννοια ότι δεν φωτογραφίζουμε ούτε έναν άνθρωπο ούτε την ιστορία του. Μας ενδιαφέρουν οι ιστορίες».
Τελικά πόσο θέατρο είναι αυτό που θα δούμε, μια που η τεχνολογία παίζει καθοριστικό ρόλο; «Νομίζω ότι το τεχνικό κομμάτι λειτουργεί στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που νομίζει κανείς. Δεν είναι μια παράσταση για την τεχνολογία. Χρησιμοποιούμε την πιο απλή, σύγχρονη, μέθοδο επικοινωνίας, το Skype. Οπως ήταν κάποτε η αλληλογραφία και πιο πρόσφατα το τηλέφωνο. Μέσα από την παράσταση νιώθουμε την αίσθηση του αληθινού, αυτού που συμβαίνει τώρα, σε πολλαπλάσιο βαθμό. Νομίζω ότι το «Phone Home» υπογραμμίζει πόσο ζωντανό πράγμα είναι το θέατρο».
info:

Στο θέατρο Σφενδόνη, 19-30 Οκτωβρίου (21.00).
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός.
Κείμενο: Ερι Κύργια και Γ. Καλαβριανός, Tom Mansfield και Zodwa Nyoni, Michael Sommer και Nora Schussler. Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Χριστίνα Μαξούρη, Αλεξία Μπεζίκη, Στέφη Πουλοπούλου, Κώστας Σιλβέστρος.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ