Οι κυρίες που στέκονταν έξω από το θέατρο «Περοκέ» στην πλατεία Καραϊσκάκη μαζί με ένα τσούρμο παιδάκια που ήταν δεν ήταν δέκα χρονών ρωτούσαν με αγωνία για να μάθουν: «Αλήθεια, κρατάει τέσσερις ώρες η παράσταση; Τόσο πολύ;». «Αλήθεια. Η απογευματινή όμως κρατάει λιγότερο» ήταν η απάντηση που πήραν από κάποιον που δουλεύει εκεί κοντά και έχει μάθει πλέον τα κατατόπια. «Ηρθαμε σήμερα από επαρχία, εκδρομή με τα παιδιά Τετάρτης και της Πέμπτης Δημοτικού. Ημασταν μεταξύ Allou Fun Park και Σεφερλή. Αλλά επειδή μένουμε στο απέναντι ξενοδοχείο, βολεύει. Πού να τρέχουμε τώρα…» συνέχισε η εκπαιδευτικός, δικαιολογώντας την ομόφωνη απόφαση των δασκάλων να πάνε τα παιδιά εκπαιδευτική εκδρομή στην παράσταση του Μάρκου Σεφερλή και όχι να τα ξαμολήσουν σε κάποιο λούνα παρκ. Εκεί τουλάχιστον θα τα έχουν υπό την επιτήρησή τους για τέσσερις ολόκληρες ώρες θα σκέφτηκαν, χωρίς να ανησυχούν μήπως πέσουν και χτυπήσουν. Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: Οταν μια ομάδα παιδιών που ζουν στην επαρχία και ούτως ή άλλως βλέπουν προγράμματα με τον κατά τα λοιπά συμπαθή Σεφερλή ολημερίς κι ολονυχτίς στην τηλεόραση έρχεται στην Αθήνα με τα τόσα και τόσα θέατρα, δεν θα έπρεπε να καθοδηγηθεί σε κάποιο διαφορετικού είδους θέαμα; Αν όχι για πιο σωστή θεατρική διαπαιδαγώγηση, έστω για ποικιλία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
