Κάννες: Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο μεταμορφώνεται σε Τζέι Γκάτσμπι

Βούλιαξε η Κυανή Ακτή από τους αστέρες το απόγευμα της Τετάρτης (15 Μαΐου). Το σημαντικότερο φεστιβάλ κινηματογράφου στον κόσμο, δεν θα μπορούσε να δει την 66^η αυλαία του να σηκώνεται με πιο εντυπωσιακό τρόπο.

Στη μια το μεσημέρι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, η Κάρεϊ Μάλιγκαν και ο Τόμπι Μαγκουάιρ καλούσαν πάνω τους τους φακούς των παπαράτσι με την κοινή εμφάνισή τους στο Palais De Festival προκειμένου να μιλήσουν για την τελευταία ταινία τους, τον «Υπέροχο Γκάτσμπυ» του αυστραλού σκηνοθέτη Μπαζ Λούρμαν.

Η ταινία που στηρίζεται στο ομότιλο μυθιστόρημα του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, προβάλλεται εκτός συναγωνισμού και ανοίγει το δεκαήμερο της κινηματογραφοφιλίας που πρόκειται να ολοκληρωθεί την Κυριακή 26 Μαΐου.

Ας ξεκινήσω όμως με την περίπτωση του Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Εκείνο που κάνει πραγματικά εντύπωση σε αυτόν τον ηθοποιό είναι η ειλικρινής σοβαρότητα και ο απίστευτος επαγγελματισμός του. Ο 38χρονος Ντι Κάπριο, επί χρόνια παρεξηγημένος λόγω της αδιαμφισβήτητης ομορφιάς του, σε εντυπωσιάζει με την επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιεί αλλά και με τη βαθιά αγάπη που νιώθει γενικώς για την τέχνη.

Μιλώντας για το σύμπαν του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ για παράδειγμα, διέκρινες ένα τρέμουλο σεβασμού στα λόγια του, από τα οποία συγκρατούσες μια πολύ σωστή επισήμανση. «Αυτό που το κάνει σπουδαίο είναι ότι επιτρέπει στον αναγνώστη να δώσει τις δικές του εξηγήσεις».

Ο Μπαζ Λούρμαν σκέφτηκε για πρώτη φορά την ιδέα μιας μεταφοράς του «Γκάτσμπι» στο σινεμά το 2003, όταν άκουσε το μυθιστόρημα σε audio book ενώ ταξίδευε με το τρένο. Ο Λούρμαν δήλωσε με απόλυτη σαφήνεια ότι ο «Υπέροχος Γκάτσμπι» είναι «αυτό που είμαστε εμείς σήμερα, βρίσκεται εκεί \που βρισκόμαστε εμείς σήμερα, είναι ο καθρέφτης πάνω στον οποίο αντανακλάται το παρελθόν μας».

Για τον σκηνοθέτη ταινιών όπως ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (με τον Ντι Κάπριο) και «Μουλέν Ρουζ», σύμφωνα με τις δηλώσεις του, «δεν είναι τυχαίο που λίγα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του «Υπέροχου Γκάτσμπι» ήρθε το πρώτο μεγάλο οικονομικό κραχ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, νιώθεις ότι κατά κάποιο τρόπο ο Φιτζέραλντ γράφοντας για την υπερβολή και την σπατάλη πρόβλεψε επίσης την παρακμή που πήρε την μορφή μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης».

Αλλά ο Γκάτσμπι, όσο και αν φαίνεται ως φορέας αυτής της παρακμής (καθότι εγκληματίας και απατεώνας), στην πραγματικότητα είναι για τον Λούρμαν «ένας ηθικός, καλός άνθρωπος που θέλει να χρησιμοποιήσει το χρήμα για να κερδίσει τον τόχο του – τον έρωτα». Ο Ντι Κάπριο είπε ότι «θα μπορούσαμε να μιλάμε επί χρόνια για το πώς θα μπορούσε να πιάσει κανείς αυτόν τον ήρωα» και έχει δίκιο.