«Δεν θέλω να γεράσω «χλιαρός»». Δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνουν αυτά τα λόγια, αλλά μαντεύω. Ανήκουν σε έναν 26χρονο παλιό πρόσκοπο και αθλητή, απόφοιτο των ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής και παθιασμένο Νεοκοσμίτη. Έναν νεαρό Αθηναίο που γεννήθηκε στην εποχή της άνεσης και της ευημερίας και ανδρώνεται στα χρόνια της ανεργίας και της κρίσης. Θα μπορούσε να γίνει ένας παθητικός θεατής της κατάστασης, ένα ακόμη νούμερο στις στατιστικές. Προτίμησε να βγει από το καβούκι του και όχι απλώς να διαμαρτυρηθεί για όσα το κράτος δεν μπορεί να του δώσει, αλλά να δράσει, να αναλάβει ευθύνη, να δημιουργήσει αυτά που θέλει για τον εαυτό του.

Εκείνο που ήθελε πρώτα από όλα ο νεαρός Δημήτρης Κυριακόπουλος ήταν το αθλητικό σωματείο στο οποίο αγωνίστηκε παιδί και έφηβος, ο ιστορικός «Πρωτέας» του Νέου Κόσμου, ιδρυθείς το 1965, να μείνει ζωντανός και δραστήριος. Τη δεκαετία του 2000 το σωματείο είχε πάρει την κατρακύλα και ο τότε πρόεδρος είχε αποφασίσει να συγχωνεύσει τον σύλλογο με άλλο αθλητικό σωματείο. Όταν ο Δημήτρης αποφάσισε το 2009 να αμφισβητήσει την ηγεσία του συλλόγου, να διεκδικήσει την προεδρία και να κάνει τον «Πρωτέα» να ξαναλειτουργήσει, υπερασπιζόταν αυθόρμητα τις αναμνήσεις, ίσως και τα όνειρα, της παιδικής του ηλικίας στον «Πρωτέα».
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, στη βάση του νεανικού ενθουσιασμού, της αποκοτιάς και μιας ορμής μεταδοτικής. Γρήγορα, παλιοί συναθλητές, στελέχη του συλλόγου, φίλοι και γείτονες συστρατεύτηκαν στον σκοπό. Στα 24 του ο Κυριακόπουλος γίνεται ο νεότερος πρόεδρος αθλητικού σωματείου και ο «Πρωτέας» ανασταίνεται. Τα μέλη του ΔΣ δεν έχουν κλείσει τα 30. Μια παρέα, μια ομάδα, μια γειτονιά συσπειρώνεται γύρω από το αθλητικό σωματείο. Σουλουπώνουν τα γραφεία του. Όλοι μαζί, και τα αλάνια της γειτονιάς, με τα υλικά ρεφενέ και προσωπική εργασία, επισκευάζουν το παρατημένο ανοιχτό γήπεδο στον λόφο Λαμπράκη, που βλέπει στην Ακρόπολη και ο «Πρωτέας» γίνεται προορισμός και πέρασμα, χώρος άθλησης παιδιών και ενηλίκων και συντονιστικό κέντρο κάθε θετικής πρωτοβουλίας για την περιοχή. Το 2011 έρχεται η αναγνώριση: ο «Πρωτέας» βραβεύεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια με το βραβείο Νησίδες Ποιότητας.
Αυτή την ιστορία επιτυχίας αφηγείται ο Δημήτρης Κυριακόπουλος στο βιβλίο του Ξαναφτιάχνοντας μια γειτονιά. Το παράδειγμα του Πρωτέα (εκδ. Η. Ι. Μπαρτζουλιάνος, 2013, σελ. 190, τιμή 10 ευρώ). Δεν είναι κείμενο λογοτεχνικών αξιώσεων -το ξεκαθαρίζει-, ούτε φιλοδοξεί να γίνει μπεστ-σέλερ. «Με παρακίνησε να το γράψω ο καθηγητής Αστέρης Χουλιάρας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου» μου λέει ο Δημήτρης στο τηλέφωνο. «Θεώρησε ότι είναι μια ιστορία που θα δώσει κουράγιο και σε άλλους νέους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους». Στρώθηκε στο γράψιμο τον Σεπτέμβριο του 2012 και ως τον Ιανουάριο του 2013 το χρονικό της «ανάστασης» του «Πρωτέα» ήταν έτοιμο.
Η περηφάνια δεν κρύβεται στο χαρτί. Ούτε στο τηλέφωνο. «Ο «Πρωτέας» τα τελευταία τρία χρόνια ακολουθεί μια ανοδική πορεία με τρομερούς ρυθμούς ανάπτυξης. Εκτός από το μπάσκετ έχουμε νέα αθλήματα και νέες δράσεις. Τμήματα παιδιών και ενηλίκων. Έχουμε τέσσερα σπορ, μπάσκετ, βόλεϊ, τένις, σκάκι και 300 αθλητές, ρεκόρ για σωματείο που αναπτύσσει δράση σε ανοιχτό γήπεδο», μου λέει ο Δημήτρης με πολύ ενθουσιασμό. Πώς συντηρείται το σωματείο; «Από τις συνδρομές των αθλητών, από δωρεές και χορηγίες». Εδώ δεν κάθονται να περιμένουν την κρατική επιχορήγηση. Συμβάλλουν όλοι, συνεργάζονται. Το γήπεδο του «Πρωτέα» είναι διαθέσιμο για τους μαθητές και τις δραστηριότητές τους. Ανταποδοτικά, οι αίθουσες των σχολείων είναι διαθέσιμες για τις εκδηλώσεις του «Πρωτέα». Ο «Πρωτέας» συνεργάζεται με τους Προσκόπους, με τον ΟΚΑΝΑ. Η γειτονιά είναι ενωμένη, δραστήρια, αναπτύσσει κοινωνικό, οικολογικό και πολιτιστικό έργο. Από τους πολίτες για τους πολίτες.
«Αθλητικές δραστηριότητες, δράσεις ανακύκλωσης, πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι καθημερινότητα για τον «Πρωτέα»», μου λέει ο Δημήτρης όταν τον ρωτώ τι έχει το πρόγραμμα για το μέλλον. «Εκείνο που στοχεύουμε τώρα είναι να αποκτήσουμε ένα κλειστό γυμναστήριο στον λόφο Λαμπράκη, με αμφιθέατρο και χώρους για πολιτιστικές δραστηριότητες». Με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων προσπαθούν να εντάξουν το «project» στο ΕΣΠΑ. Ο αρχιτέκτονας Πάνος Παρθένιος και η ομάδα του από το Πολυτεχνείο Κρήτης προσφέρθηκαν να τους βοηθήσουν. Τώρα ο σύλλογος προσπαθεί να μαζέψει τα χρήματα για την απαιτούμενη μελέτη. Σ’ αυτό το project θα πάνε και τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου.
«Ο «Πρωτέας» έχει εμπνεύσει δίκτυα σε κάθε γειτονιά και τώρα, με αφορμή το βιβλίο, μας τηλεφωνούν πολλά παιδιά για να μας πουν ότι συγκινήθηκαν από την προσπάθειά μας και ότι ετοιμάζουν το δικό τους βήμα», λέει ο Δημήτρης. Ποιο είναι το μήνυμα προς όλους αυτούς; «Σταμάτα να γκρινιάζεις για την κατάσταση. Το ξέρω δεν φέραμε εμείς τη χώρα εδώ, αλλά εμείς πρέπει να αλλάξουμε την Ελλάδα, εκτός κι αν πιστεύεις ότι αυτοί που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση μπορούν να δώσουν τη λύση. Τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο αρκεί να πιστέψουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Μην απογοητεύεσαι, προχώρα, θα σε υποστηρίξουμε! Μπορεί να μη γνωριζόμαστε, αλλά είμαστε πολλοί…».