Γεννήθηκε στον Πειραιά, μεγάλωσε στην Καλλιθέα, «βαφτίστηκε» Rous στην Ιταλία από την καθηγήτριά του, όταν εκείνη μπερδεύτηκε με το όνομα του πατέρα του (Ρουσσέτος), επέστρεψε στην Ελλάδα, άρχισε να γράφει μουσική, «ανέβασε» στο myspace το τραγούδι του, τις «Εξαιρέσεις»… και άντε πιάστε τον. Και όλα αυτά χωρίς ακόμη να έχει κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ… Ο Γιώργος Γεωργιάδης μπορεί να νιώθει τουλάχιστον χαρούμενος- για να μην πούμε ότι πηδάει από τη χαρά του. Σε μια εποχή που οι νέοι δημιουργοί ελληνικής μουσικής δεν έχουν βήμα, εκείνος, χάρη στο Ιnternet, στο ραδιόφωνο και στη δύναμη που έχει το «στόμα με στόμα», κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο «καυτά» νέα ονόματα. «Το ξέρεις, μ΄ αρέσεις, μα μη με πιστέψεις» τραγουδά ο Rous και τα ραδιόφωνα παίρνουν φωτιά. Την ίδια στιγμή το βίντεο του τραγουδιού «Εξαιρέσεις» μετράει 400.000 «χτυπήματα» στο ΥouΤube. Το κομμάτι μοιάζει να τα έχει όλα: ηλεκτρικο-ακουστικό ροκ, κιθάρες, στίχους για «βασανιστικούς» έρωτες αλλά και μια κρυφή αισιόδοξη πτυχή. Συνδυάζοντας στοιχεία από Ντίλαν, Τιμ Μπάκλεϊ, Βeatles και Radiohead, ο Rous κατέκτησε όλες τις ραγισμένες καρδιές.

Προς το παρόν πάντως ο ίδιος φαίνεται να πατάει γερά στη γη. «Επιτυχία; Τι σημαίνει επιτυχία;» αναρωτιέται μιλώντας στο «Βήμα». «Η επιτυχία είναι αυτό που νιώθεις. Τα πάντα χρειάζονται τύχη και συγκυρίες. Κατά μία έννοια μπορώ να πω ότι πιστεύω στο πεπρωμένο. Οι “Εξαιρέσεις” είχαν “ανεβεί” στο myspace εδώ και δύο χρόνια. Τις ανακάλυψε το ευρύ κοινό και από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Πιστεύω πάντως ότι είναι ωραίο τραγούδι».

Ο Rous είναι, όπως δείχνουν τα πράγματα- και εφόσον δεν μας διαψεύσει στο μέλλον-, ο νέος τροβαδούρος της καθημερινότητάς μας. Στις αρχές Μαρτίου ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει (επιτέλους) το πρώτο άλμπουμ του ( «Θέλω να είναι καλό» υπογραμμίζει), ενώ σχεδιάζει για την ίδια περίπου περίοδο περιοδεία ανά την Ελλάδα. Για τον ίδιο τα τραγούδια και η μουσική δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από αφηγήσεις ιστοριών. «Είναι ένας ωραίος τρόπος να λέω ιστορίες. Η ζωή, όπως άλλωστε και η μουσική, είναι ένα ταξίδι. Δεν θέλω να τη βλέπω ως επάγγελμα. Αν δεν μπορέσω για κάποιον λόγο να συνεχίσω, θα κάνω κάτι άλλο για να πληρώσω το νοίκι μου. Πατάω στα πόδια μου». Περισσότερες πληροφορίες στο http://www. myspace.com/rous