Περιμένω την ώρα που ο πρώτος ιλουστρασιόν άνδρας θα προσπαθήσει να χωθεί κάτω από την πόρτα μου. Το κενό μεταξύ πόρτας και πατώματος είναι γενναιόδωρο για όλους. Είτε είσαι κατσαρίδα, είτε πρόσωπο σε φυλλάδιο, θα περάσεις άνετα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν είσαι πρόσωπο και έχεις τύχη κατσαρίδας. Γιατί θα σε πατήσω. Ίσως και άθελά μου. Γι’ αυτό θα σκύψω από πάνω σου, πιθανώς γεμάτη τύψεις. Θα σε κρατήσω στα χέρια μου και θα προσπαθήσω να επανορθώσω. Πώς;

Θα διαβάσω όσα έχεις καταφέρει να χωρέσεις στο φυλλάδιο. Μα πριν το κάνω, πρώτα θα εστιάσω στο πρόσωπό σου. Θα είναι σίγουρα λαμπερό. Με τη βοήθεια του χαρτιού. Και του photoshop βέβαια. Αν είσαι άνδρας θα θυμίζεις αυτό που ήσουν κάποτε, πριν 15 χρόνια. Αν είσαι γυναίκα, δεν θα θυμίζεις τίποτα. Έχεις γίνει αυτό που θα ήθελες να ήσουν. Πόσο θλιβερό. Όμως οι πιθανότητες λένε πως θα είσαι άνδρας και αυτό με παρηγορεί κάπως. Σχεδόν με ανακουφίζει. Όχι το φύλο σου αλλά το προσεγμένο μαλλί σου. Δεν πετάει τρίχα. Δεν χρειάζεται εξάλλου. Το γεμάτο αυτοπεποίθηση βλέμμα σου φτάνει να μ’ απογειώσει. Χαμογελάς, αλλά, όχι σαν ηλίθιος -αυτό έλειπε! Χαμογελάς με τη φροντίδα και τη σιγουριά που εκπέμπει τηλεπωλητής σε υπαίθρια αμερικανική διαφήμιση. Και γιατί να μη χαμογελάς; Είσαι υποψήφιος σε αυτές τις εκλογές.

Λατρεύω να βρίσκω τα φυλλάδια σου κάτω από την πόρτα μου. Πρώτον επειδή είσαι χουβαρντάς και τα τυπώνεις ιλουστρασιόν. Αυτό με βολεύει γιατί αφήνει ωραίο αποτύπωμα από λερωμένο παπούτσι και έτσι καταλαβαίνω ότι είσαι ένας υποψήφιος που όχι μόνο στηρίζομαι, αλλά μπορώ και να πατήσω επάνω του. Αγαπώ τα φυλλάδια σου επειδή με απελευθερώνουν στιλιστικά. Ακόμα και αν βγω στο δρόμο έχοντας επάνω μου τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, ξέρω ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος που θεωρείται πιο εκκεντρικός, μη σου πω και πιο ψώνιο από μένα. Και ξέρεις ποιος είναι αυτός, έτσι δεν είναι;

Αυτό που δεν ξέρεις είναι το πόσο μ’ ενοχλεί που έχεις ανακαλύψει τα social media. Καταλαβαίνω πως είναι ο πλέον ανέξοδος τρόπος να επικοινωνήσεις το όραμά σου για την χώρα. Καταλαβαίνω επίσης πως θες να συμβαδίζεις με την εποχή. Πιθανώς να πιστεύεις πως η πορεία προς την εξουσία περνάει από το ίδιο μονοπάτι με την τεχνολογική εξέλιξη. Πριν λίγα χρόνια, όταν ανακάλυψες την μαζική αποστολή email δεν μίλησα. Ακόμη ένα μήνυμα που τάιζε τον φάκελο με τα spam. Ενίοτε συνόδευε τον καφέ μου στα διαλείμματα στο γραφείο. Όμως τώρα που έχεις λογαριασμό σε facebook και twitter, έχω αρχίσει να απελπίζομαι. Γιατί το κάνεις με αισθητική ιλουστρασιόν. Γιατί ακόμη κι αν δεν σε ακολουθώ, η ψηφιακή σου παρουσία μπορεί να ξεπηδήσει στην ροή των αναρτήσεών μου από κάποια αναδημοσίευση μέσω κοινού φίλου. Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό. Αντιθέτως, με τα φυλλάδιά σου είχα τουλάχιστον μια εναλλακτική. Αυτή της ανακύκλωσης. Ξέρεις, καμιά φορά είναι προτιμότερο το βουνό να μένει εκεί που είναι και να αφήνει τον Μωάμεθ στην ησυχία του. Αλλά αν πρέπει ντε και καλά κάπου να συναντηθούμε, ας γίνει κάτω από την πόρτα όπως παλιά.