Η Ελένη Ανδρεάδη, έχει σπουδάσει Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Έχοντας εργαστεί ως στρατηγικός και περιβαλλοντικός σύμβουλος σε Ελλάδα, Αμερική, Αγγλία & Γερμανία σε διάφορες εταιρείες και οργανισμούς, επέστρεψε στην Ελλάδα για να εργαστεί στην τουριστική επιχείρηση Σάνη Α.Ε., όπου επιμελείται τα προγράμματα αειφορίας Sani Green & Ikos Green.
Το 2009 ίδρυσε τη ΜΚΟ Πράκτορες του Πλανήτη με αντικείμενο τη βιωματική εκπαίδευση και δράση παιδιών για την αειφόρο ανάπτυξη & έχει συνεργαστεί με δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Το σχολικό πρόγραμμα υλοποιείται σε δημόσια και ιδιωτικά δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα. Το 2013 οι Πράκτορες του Πλανήτη βραβεύτηκαν ως ένα από τα 100 πιο καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα στην Ελλάδα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. (Για περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις της οργάνωσης μπορείτε να επισκεφτείτε το www.planetagents.org.)
Όμως, εκτός από όλα τα παραπάνω, η Ελένη Ανδρεάδη είναι συγγραφέας και των επιτυχημένων βιβλίων «Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη», «Πράκτορες του Πλανήτη: η Εκδίκηση του Πουφ», «Τα τέρατα των Ωκεανών και «Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης». Εχει κερδίσει το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της, «Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη». Και τέλος τα δικαιώματα των βιβλίων της πουλήθηκαν στον μεγαλύτερο εκδοτικό της Κίνας, στην Αμερική και όλες τις Αραβικές Χώρες.

Eπίσης τα βιβλία της επιλέχτηκαν ανάμεσα σε εκατοντάδες προτάσεις για να συμμετάσχουν στο Cartoon Forum 2016 που πραγματοποιήθηκε από 13 έως και 16 Σεπτεμβρίου στην Τουλούζη, φέρνοντας σε επαφή δημιουργούς από όλη την Ευρώπη με τα μεγαλύτερα κανάλια, εταιρείες διανομής και παραγωγής από Ευρώπη και Αμερική. Αυτό είναι και το πρώτο πιο σημαντικό βήμα για το μεγάλο ταξίδι των Πρακτόρων του Πλανήτη προς την οθόνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Πράκτορες του Πλανήτη ήταν το μοναδικό project που επιλέχτηκε από όλη την Ελλάδα, ενώ μέσω του Cartoon Forum από την πρώτη του διοργάνωση το 1990 έως και σήμερα έχουν χρηματοδοτηθεί 680 τηλεοπτικές σειρές με το συνολικό budget να ξεπερνά τα 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ένα ντοκιμαντέρ της αμερικάνικης εταιρείας παραγωγής Participant Productions (που ακολούθησε την παραγωγή του Μια Ενοχλητική Αλήθεια με τον Αλ Γκορ), στο οποίο εργαζόταν ως περιβαλλοντικός σύμβουλος, την οδήγησε στην Ινδία. Εκεί συνάντησε παιδιά που κατάφεραν να απαγορεύσουν τη χρήση της πλαστικής σακούλας στο χωριό τους και πείστηκε ότι αυτά είναι που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο.
Και μόνο τα παραπάνω το κεφάλαιο περιβαλλοντολόγος – συγγραφέας Ελένη Ανδρεάδη θα μπορούσε να κλείσει εδώ. Δεν κλείνει όμως γιατί ουσιαστικά με το έργο της μάς προκαλεί, να μάθουμε γιατί έχεθι συνδέσει το πρεβάλλον με το παιδί ή το παιδί με το περιβάλλον, ποιοι είναι οι στόχοι της και εν τέλει πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να απευθύνεσαι και να συνεργάζεσαι με παιδιά.
Στα βιβλία της, η συγγραφέας καλεί τους μικρούς αναγνώστες να γίνουν μυστικοί πράκτορες και να αναλάβουν δράση. Να συμμετάσχουν στην πλοκή, να λύσουν γρίφους χρησιμοποιώντας κινητά, καθρέφτες και ό,τι άλλο βάλει ο νους. Στόχος τους είναι να βρουν τα τρία υπερόπλα ώστε να φέρει σε πέρας τη μυστική αποστολή που του έχει ανατεθεί. Έχει μονάχα 24 ώρες να σταματήσει τον τρομακτικό Πουφ (γνωστό και ως διοξείδιο του άνθρακα) πριν κάνει τον κόσμο καμίνι μέσω της κλιματικής αλλαγής.
Απώτερος σκοπός, να αποκτήσουν οι μικροί αναγνώστες – πράκτορες περιβαλλοντική συνείδηση. Και αυτό γίνεται χωρίς διδακτισμό, αλλά μέσα από μια εκπληκτική περιπέτεια, στην οποία καλούνται να πρωταγωνιστήσουν οι ίδιοι. Τα έξυπνα οικολογικά μηνύματα, η άμεση γραφή και το χιούμορ είναι τα τρία… υπερόπλα της συγγραφέως, ενώ στα ατού πρέπει να προσθέσουμε και την μοντέρνα εικονογράφηση του Στέφανου Κολτσιδόπουλου.

.

Τελικά, οι πράκτορες μάς χρειάζονται; (σ.σ. αναφέρομαι στην ΜΚΟ Πράκτορες του Πλανήτη αλλά και στη σειρά των βιβλίων σας)

«Πράκτορες, φύλακες, όπως θέλετε να τους πείτε, μας χρειάζονται πολύ. Πιστεύω βαθειά στην σημασία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Θεωρώ πως τα προβλήματα που βλέπουμε στον κόσμο σε αυτό τον τομέα οφείλονται πάνω απο όλα στην άγνοια. Εαν ξέραμε, για παράδειγμα, πως το πλαστικό καλαμάκι από το οποίο πίνουμε καταλήγει στην θάλασσα και τελικά στην κοιλιά μας επειδή το τρώνε τα ψάρια, θα επιλέγαμε να μην το χρησιμοποιούμε ή θα διαλέγαμε χάρτινα ή επαναχρησιμοποιούμενα. Οι Πράκτορες του Πλανήτη ή οι Φύλακες της Γης του νέου μου βιβλίου, γνωρίζουν γιατί και πως αυτά τα θέματα επηρρεάζουν τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως και ότι εύκολα εφαρμόσιμες λύσεις υπάρχουν ήδη. Η βούληση μάς λείπει, και ευτυχώς απο αυτή οι πράκτορες έχουν περίσσεια…»



Πολλοί λένε ότι είναι περισσότερο δύσκολο να απευθύνεσαι στα παιδιά: Αν ισχύει αυτό και για σας γιατί συμβαίνει;

«Το ακούω αυτό συχνά αλλά δεν είμαι σίγουρη οτι συμφωνώ. Πριν ασχοληθώ με την επικοινωνία των περιβαλλοντικών θεμάτων προς τα παιδιά, ασχολήθηκα με την επικοινωνία προς τους ενήλικες. Σε ένα συνέδριο υπο την αιγίδα του BBC στο Λονδίνο που συνδιοργάνωσα όταν δούλευα εκεί, σπάζαμε το κεφάλι μας να μάθουμε μαθήματα απο καλλιτέχνες, κωμικούς και σκηνοθέτες σχετικά με το πως θα ακουστεί το θέμα της κλιματικής αλλαγής στους πολυάσχολους και δυστυχώς τότε εξαιρετικά αδιάφορους ενήλικες (αυτά πριν το ντοκυμαντέρ Μια Ενοχλητική Αλήθεια, που πιστεύω πως άλλαξε σημαντικά την κοινή γνώμη). Με τα παιδιά, ο τρόπος μετάδοσης των μηνυμάτων μου βγαίνει αβίαστα, ίσως διότι ξόδεψα πολύ χρόνο σε σχολεία και τάξεις πριν γράψω τα βιβλία με την περιβαλλοντική οργάνωση Πράκτορες του Πλανήτη που ίδρυσα το 2009. Αυτά που χρειάζονται είναι ειλικρίνεια, χιούμορ, περιπέτεια, σεβασμός και καθόλου διδακτισμός. Έχουν και τα παιδιά μια έμφυτη αίσθηση του σωστού και λάθους, που βοηθάει, όπως και μια αξιοθαύμαστη ανιδιοτέλεια που χάνουμε καθώς μεγαλώνουμε.»

Διαβάζοντας το βιογραφικό σας διαπιστώνω ότι τα παιδιά σας έδωσαν (δίνουν) έμπνευση. Πέρα από το προφανές (αγάπη, ενδιαφέρον) ποια είναι η βαθύτερη αιτία που σας έσπρωξε να ασχοληθείτε μαζί τους;

«Νομίζω πως όποιος ασχολείται σε βάθος με τα περιβαλλοντικά θέματα και γνωρίζει πολλά για την περιβαλλοντική κρίση, είναι δύσκολο να παραμένει πάντα αισιόδοξος. Τα παιδιά εμένα μου δίνουν ενέργεια και αισιοδοξία. Μου υπενθυμίζουν γιατί αξίζει να συνεχίσεις να προσπαθείς, ότι τους το οφείλουμε και οτι όλα είναι πιο εύκολα και όμορφα εάν προσθέσεις λίγο χιούμορ και ελαφρότητα. »



Είστε πολυσχιδής προσωπικότητα. Πώς τα καταφέρνετε; Εχετε ελεύθερο χρόνο;

«Πάντα μου άρεσε να κάνω πολλά πράγματα συγχρόνως. Δεν μπορώ αλλιώς. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολύ ελεύθερο, προσωπικό χρόνο. Πρόσφατα είδα το πρώτο παιχνίδι της Βραζιλίας στο Μουντιάλ και για δύο ώρες σκεφτόμουν πόσο καταπληκτικό είναι να μην κάνεις τίποτα για δύο ώρες… Αγαπώ όμως την δουλειά μου πάρα πολύ, με γεμίζει και ίσως για αυτό δεν μου λείπει τόσο ο ελεύθερος χρόνος.»

Η συγγραφή πως προέκυψε; Υπήρξε κάποια αιτία ή αφορμή;

«Στην Αμερική στο Πανεπιστήμιο πήρα ένα μάθημα δημιουργικής γραφής. Διακρίθηκε το κείμενο μου και κάπως έτσι απόκτησα την αυτοπεποίθηση να γράψω ένα πρώτο βιβλίο. Το ξαναέγραψα επτά φορές, δεν εκδόθηκε ποτέ, αλλά μέσα απο αυτή την διαδικασία άρχισα να μαθαίνω την τέχνη.»

Μήπως έφθασε ο καιρός να «χτίσουμε» ένα κόσμο με επικεφαλής τα παιδιά;

«Ακούγεται αστείο ίσως, αλλά πιστεύω πραγματικά πως έχουμε πολλά να μάθουμε απο τα παιδιά. Η Βρετανή συγγραφέας Πινέλοπι Λάιβελι στο βιβλίο της Moon Tiger, γράφει πως τα παιδιά είναι άλλα όντα – είναι απο έναν άλλο κόσμο απο εμάς, που οι ενήλικες έχουμε χάσει και δεν μπορούμε ποτέ να ανακτήσουμε… Με είχε συγκινήσει αυτή η σκέψη της και πόσο αλήθεια είναι. Τα παιδιά έχουν πιο ευγενή συναισθήματα, είναι πιο σωστές οι προτεραιότητες τους. Για αυτό και οι Περιβαλλοντοπόλ στην σειρά βιβλίων μου Πράκτορες του Πλανήτη ψάχνει παιδιά για να την βοηθήσουν να σώσει τον πλανήτη καθώς οι ενήλικες έχουν αποτύχει. Είναι σίγουρα καιρός να σκεφτούμε σαν παιδιά και πως τους παραδίδουμε ένα χρεωκοπημένο πλανήτη ενώ οι λύσεις υπάρχουν. Θα μας κρίνουν σκληρά στο μέλλον για αυτό. »


Δεν πιστεύετε και εσείς ότι υπάρχει τεράστια υποκρισία στα λόγια των… μεγάλων όταν λένε ότι θα βοηθήσουν τα παιδιά ή δακρύζουν μπροστά σε πτώματα βρεφών ή παιδιών;

«Δεν ξέρω εαν είναι υποκρισία. Πιστεύω πως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άγνοια. Νομίζουμε πως δεν μας αφορά, πως το πρόβλημα είναι πολύ μακριά, ξέχωρο απο εμάς. Το παράδειγμα που δίνω σύχνα είναι εάν στην κουζίνα μας, όταν μαγειρεύαμε για τα παιδιά μας, θα ρίχναμε στην κατσαρόλα πλαστικό, συνθετικά αρώματα, φυτοφάρμακα κτλ και θα το σερβίραμε σε αυτά τα πλάσματα που λατρεύουμε. Κι όμως αυτό κάνουμε καθημερινά χωρίς να το ξέρουμε! Αν το βλέπαμε, εαν ξέραμε ακριβώς πως οι δικές μας καταναλωτικές επιλογές οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα, πιστεύω πως θα αλλάζαμε τον τρόπο ζωής μας. Και φυσικά, θα απαιτούσαμε απο εταιρείες και Πολιτεία να μην υπονομεύουν και αυτοί την υγεία και την ποιότητα ζωής μας. Αν δεν γνωρίζεις τα θέματα όμως, δεν ξέρεις καν τι να απαιτήσεις. »

Τα επόμενά σας σχέδια;

«Αυτό τον καιρό ασχολούμε με την επιμέλεια των εκδόσεων των βιβλίων μου στο εξωτερικό. Τα βιβλία θα κυκλοφορήσουν αυτό τον χρόνο σε Αμερική, Κίνα, Τουρκία, Αίγυπτο και Μέση Ανατολή. Συγχρόνως γράφω το επόμενο βιβλίο της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη, που θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο και έχει ως θέμα την έκτη εξαφάνιση – την μεγαλύτερη εξαφάνιση της βιοποικιλότητας απο τον καιρό που χάθηκαν οι δεινόσαυροι, που προκαλεί αυτή την φορά ο άνθρωπος. »