Oταν τον περασμένο Σεπτέμβριο ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου έλεγε ότι η ελληνική οικονομία υποφέρει από τα δικά της προβλήματα, πολλοί έσπευσαν να πουν πως για λόγους πολιτικής υποτιμά τη διεθνή οικονομική κρίση και τις τεράστιες επιπτώσεις που έχει όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια οικονομία.
Εξι μήνες μετά και αφού η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τη στροφή των 180 μοιρών, και από εκεί που ο πρωθυπουργός κ. Κ.
Καραμανλής υποστήριζε ότι η ελληνική οικονομία αντέχει, σήμερα ζητεί συναίνεση για ληφθούν αποφάσεις και μέτρα που θα αποκαταστήσουν τη δημοσιονομική ισορροπία και σταθερότητα στη χώρα μας, η οποία κυριολεκτικά «βομβαρδίζεται» από δυσμενείς εκθέσεις για το μέλλον.
Η διεθνής κρίση για την κυβέρνηση προβάλλει ως άλλοθι για να αντιμετωπιστούν πιεστικά εσωτερικά προβλήματα της χώρας, τα οποία ασφαλώς επιδεινώθηκαν από τη διεθνή κατάσταση. Δικαιώνει με τη στάση αυτή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά αυτό ίσως να μη σημαίνει και τίποτε μέσα στην καταιγίδα που έρχεται.
Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι το τελευταίο δεκαπενθήμερο από τρεις πλευρές ήρθε το ίδιο μήνυμα: «Η Ελλάδα απειλείται.Οι δανειστές μας αντιμετωπίζουν τη χώρα ως να βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας». Οι τρεις φωνές ήταν του πρώην υπουργού του ΠαΣοΚ κ. Αλ. Παπαδόπουλου , ο οποίος παρουσιάζοντας το βιβλίο του με τίτλο «Τα βήματα του Εστερναχ» μίλησε για την αναγκαιότητα ανάληψης εθνικής δράσης για την έξοδο από τη χρόνια κρίση, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ.Προβόπουλου , ο οποίος με την έκθεσή του για τη νομισματική πολιτική θύμισε ότι η προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης πρέπει να αρχίσει «εδώ και τώρα», και του ισπανού επιτρόπου κ. Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος είπε αφοπλιστικά: «Δεν πιέζει η Κομισιόν την Ελλάδα, την πιέζουν οι αγορές».
Και οι τρεις φωνές μίλησαν για τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και οι τρεις προειδοποίησαν για τους ίδιους κινδύνους που λόγω της κρίσης μεγαλώνουν.
Υστερα από αυτά πώς να μην οδηγηθεί κανείς στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της Ελλάδας συμπυκνώνεται στη λαϊκή ρήση «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα» και απλώς σήμερα λόγω της κρίσης επιδεινώνεται…
