Μπορεί η προεκλογική περίοδος να είναι συνήθως το όχημα των υποσχέσεων και των οικονομικών παροχών, αλλά νομίζω ότι ο Γ. Βαρουφάκης το παράκανε. Ούτε λίγο ούτε πολύ μάς είπε ότι ανακάλυψε μια κρυμμένη πηγή με 500 δισ. για την ανάκαμψη όχι μόνο της χώρας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Καθότι το κίνημα του οποίου ηγείται είναι πανευρωπαϊκό και ο ίδιος θεωρεί ότι μπορεί να είναι πρωταγωνιστής στην πορεία της αλλαγής της άδικης, καπιταλιστικής, αμήχανης και νεοφιλελεύθερης Ευρώπης. Ομως ο κ. Βαρουφάκης στη βιασύνη του να καινοτομήσει ζωγράφισε απλώς μια τρύπα στο νερό. Εξηγούμαι:
Τον Νοέμβριο του 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξήγγειλε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ενίσχυσης των επενδύσεων σε πράσινη ενέργεια, εναλλακτικές μεταφορές, βιώσιμη γεωργία κ.ά. ύψους περίπου 300 δισ. ευρώ, το αποκαλούμενο «Πακέτο Γιούνκερ». Τα χρήματα αυτά ήταν διαθέσιμα υπό μορφήν δανεισμού με χαμηλό επιτόκιο, μεγάλο χρόνο αποπληρωμής, εγγυήσεις, και κατά περίπτωση με τεχνικές μελέτες, κυρίως για έργα που έχουν χαμηλή προτίμηση στην ελεύθερη αγορά λόγω της καινοτομίας τους και του σχετικά υψηλότερου ρίσκου. Τα επενδυτικά σχήματα μπορούσαν να έχουν διάφορες μορφές (π.χ. με συμμετοχή του δημόσιου τομέα, τραπεζών, ιδιωτικών κεφαλαίων κ.τ.λ.), αλλά η έγκριση των προτάσεων είχε ως προϋπόθεση την αρτιότητα των σχεδίων, κάτι που έτσι κι αλλιώς ήταν το μεγάλο αγκάθι σε αντίστοιχα προγράμματα, μεταξύ των οποίων τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών και ενέργειας. Η ωριμότητα δεν ήταν στον ίδιο βαθμό απαιτητή στα έργα των διαρθρωτικών ταμείων, εξ ου και πολλά από αυτά δεν κατάφεραν να ολοκληρωθούν και επομένως να απορροφήσουν το σύνολο των διαθέσιμων πόρων. Σε αντίστοιχη κατεύθυνση κινήθηκαν προγράμματα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, για παράδειγμα το NER300 με έσοδα από το «εμπόριο εκπομπών» ή το ELENA της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕ) που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και αστικές αναπλάσεις και υποδομές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
