Μεγάλες προσδοκίες, φτωχή η συγκομιδή

Πριν από μερικές ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα την 1η έκθεσή της για την πρόληψη και διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στην Ελλάδα. Αναλύει όλα τα μείζονα διαρθρωτικά προβλήματα που παραμένουν άλυτα ύστερα από 10 χρόνια προσαρμογής με τα μνημόνια. Οι προκλήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον φαντάζουν ανυπέρβλητες και, αν μη τι άλλο, πρέπει να τεθούν ως άμεσες προτεραιότητες από την επόμενη κυβέρνηση, που όλοι προσδοκούμε ότι θα θέσει επιτέλους τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Τι μαθαίνουμε λοιπόν από την ανάλυση:

p Οι ρυθμοί ανάπτυξης στο μέλλον θα είναι χαμηλοί λόγω της μεγάλης αποεπένδυσης που έγινε και της μετανάστευσης των ανθρώπων με υψηλές δεξιότητες στο εξωτερικό.

p Αν και οι επενδύσεις έχουν σταματήσει να μειώνονται, ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκονται ακόμη στο 13%, στη χαμηλότερη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

p Οι οικονομικές ανισότητες αυξήθηκαν σε περιφερειακό επίπεδο, με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην ελληνική περιφέρεια να είναι κατά μέσο όρο στο 60% του αθηναϊκού ΑΕΠ.

p Η ανεργία, ιδίως των νέων και των μακροχρόνια ανέργων, είναι ανησυχητικά υψηλή.

p Η αποεπένδυση της τελευταίας δεκαετίας έχει δημιουργήσει μεγάλες ανάγκες για νέες επενδύσεις, μεταξύ άλλων, στις μεταφορές και στην εφοδιαστική αλυσίδα, στην ενέργεια και στις σχετικές υποδομές, στις ψηφιακές τεχνολογίες και στις επενδύσεις μέσω έξυπνων στρατηγικών εξειδίκευσης σε κλάδους όπως η αγροδιατροφική αλυσίδα και ο τουρισμός (πάλι έμεινε απ’ έξω η βιομηχανία).

p Τα περιθώρια επιτοκίων των ελληνικών κρατικών ομολόγων παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, εμποδίζοντας την τραπεζική χρηματοδότηση της οικονομίας.

p Ο χαμηλός βαθμός εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί την αύξηση της παραγωγής διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών για εξαγωγές και υποκατάσταση εισαγωγών.

p Η κατάσταση του τραπεζικού συστήματος απαιτεί εξυγίανση, ώστε οι τράπεζες να απεγκλωβιστούν από τα βαρίδια των «κόκκινων» δανείων και της χαμηλής κερδοφορίας τους και να αρχίσουν να χρηματοδοτούν την οικονομία.

p Ο προϋπολογισμός δημοσίων επενδύσεων δεν επιτελεί το έργο του, καθώς υπάρχει αδυναμία εξειδίκευσης έργων υψηλής ποιότητας και εφαρμογής άριστων προϋπολογιστικών πρακτικών.

p Η Ελλάδα υστερεί των διεθνών πρακτικών στην απλοποίηση διαδικασιών, στα ελεύθερα επαγγέλματα, στο Κτηματολόγιο, στον χωρικό σχεδιασμό και στις ιδιωτικοποιήσεις.

p Απαιτούνται, επίσης, πρόσθετες διαρθρωτικές παρεμβάσεις στην αγορά ενέργειας, μεταφορών και ψηφιακής οικονομίας.

p  Και, τέλος, η δημόσια διοίκηση και η Δικαιοσύνη συνεχίζουν να αποτελούν περιοριστικούς παράγοντες ανάπτυξης της χώρας, καθώς όχι μόνο δεν διευκολύνουν αλλά και αποθαρρύνουν τις επενδύσεις.

Η κατάσταση που αναδύεται από τα παραπάνω δείχνει μια Ελλάδα κατώτερη των περιστάσεων για να πρωταγωνιστήσει στην παγκόσμια οικονομία. Η ώρα έχει σημάνει για τομές στην οικονομική πολιτική. Ο κόσμος θέλει μια νέα οικονομία που δίνει δουλειά στα παιδιά μας και μισθούς με τους οποίους να μπορεί να ζήσει κανείς με αξιοπρέπεια. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζονται ιδιωτικές επενδύσεις. Και αυτό επιτυγχάνεται με κυβερνήσεις που δεν είναι προσκολλημένες στη διαχείριση του status quo και στην άσκηση ισορροπιών για να μην πειραχτούν τα παντός είδους προνόμια. Μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας έχει τον μεταρρυθμιστικό ζήλο, τη γνώση και τη δύναμη για να μειώσει την υπερφορολόγηση και να φέρει την επενδυτική αναγέννηση στη χώρα. Ας τολμήσουμε.

Ο κ. Μιχάλης Μασουράκης είναι οικονομολόγος, υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ.