Αυτή η δύσκολη χρονιά έγινε κάπως υποφερτή και με τη βοήθεια των βιβλίων, για μένα κυρίως με τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα. Υστερα τα δοκίμια και οι ιστορικές και φιλοσοφικές μελέτες.
Στη λογοτεχνία ξεχώρισα Τα τραγούδια για την πυρκαγιά του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες (Ικαρος), τον Mονάρχη των σκιών του Χαβιέρ Θέρκας (Πατάκης), τον συγκινητικό Μεσάζοντα του Λ. Π. Χάρτλεϊ (Καστανιώτης) και αυτό τον καιρό την αυτοβιογραφική Υπόσχεση της αυγής του Ρομαίν Γκαρύ (Στερέωμα) και το Αντρες χωρίς άντρες, του Νίκου Δαββέτα που συνεχίζει να εξερευνά τη μεθόριο ιδιωτικών παθών και δημόσιων πληγών (Πατάκης). Χάρηκα επίσης την παλιά νουβέλα του σημαντικού Νίκου Μπακόλα Μην κλαις, αγαπημένη (εκδόσεις Σοκόλη) με την εισαγωγή του Αλέξη Ζήρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
