Ελάχιστες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές η Ευρώπη εμφανίζεται χωρίς καθαρούς στρατηγικούς στόχους και όραμα. Η άτυπη διάσκεψη κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στο Σιμπίου της Ρουμανίας (9/5) είχε προαναγγελθεί ως «η ιστορική κρίσιμη στιγμή» για την Ευρώπη με αποφάσεις στρατηγικού χαρακτήρα για το μέλλον της και ιδιαίτερα για τον επόμενο πενταετή θεσμικό κύκλο (2019-2024). Κι όμως, εάν κρίνει κάποιος από τη Δήλωση που προετοιμάστηκε καθώς και το κείμενο για τους υποτιθέμενους στρατηγικούς στόχους για την επόμενη πενταετία (η λεγόμενη Ατζέντα των Ηγετών / Leaders’ Agenda), αυτό που προκύπτει είναι ότι η Ενωση εμφανίζεται να μη διαθέτει ούτε συγκεκριμένο συνολικό προσανατολισμό ή όραμα ούτε ξεκάθαρους στρατηγικούς στόχους.
Στη Δήλωση τονίζονται μάλλον τα αυτονόητα και τετριμμένα. Οτι δηλαδή οι ηγέτες δεσμεύονται να στηρίξουν μια ενιαία, ενωμένη Ευρώπη η οποία θα λαμβάνει συλλογικές αποφάσεις και θα εργάζεται για την ασφάλεια των πολιτών και την προοπτική των μελλοντικών γενεών. Απαριθμούνται σειρά δεσμεύσεων αλλά πάνω στο απολύτως αυτονόητο. Η μελλοντική στρατηγική Ατζέντα των Ηγετών, ένα κείμενο τεσσάρων βασικών αξόνων (προστασία των πολιτών, ανάπτυξη της οικονομικής βάσης, οικοδόμηση μιας περισσότερο πράσινης, δίκαιης και περιεκτικής Ευρώπης, προώθηση των συμφερόντων της Ευρώπης στον κόσμο), είναι σημαντική όχι τόσο για αυτά που περιλαμβάνει όσο για όσα παραλείπει ή υποβαθμίζει. Επισημαίνω τρεις τουλάχιστον κύριους στρατηγικούς στόχους που υποβαθμίζονται ενώ εξακολουθούν να παραμένουν κρίσιμα έγκυροι:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
