O γάλλος δοκιμιογράφος και ιστορικός Σιλβέν Γκουγκενέμ, καθηγητής στο École normale supérieure της Λυών, είχε απασχολήσει πολύ τη γαλλική και τη διεθνή κριτική όταν εξέδωσε το 2008 το βιβλίο του Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σαιν-Μισέλ. Εκεί υποστήριζε ότι ο Αριστοτέλης δεν έγινε γνωστός στη Δύση μέσω αραβικών μεταφράσεων, όπως ήταν η κοινή αντίληψη, αλλά μεταφραζόταν ήδη απευθείας από τα ελληνικά από ευρωπαίους λογίους, και αναφέρθηκε στο αβαείο του Μον-Σεν-Μισέλ, δραστήριο κέντρο μετάφρασης των έργων του Αριστοτέλη ήδη από τον 12ο αιώνα. Οι απόψεις του είχαν προκαλέσει σάλο στη Γαλλία και από μερίδα της κριτικής είχε χαρακτηριστεί αντιδραστικός. Στο νέο βιβλίο του Η δόξα των Ελλήνων (Ενάλιος, 2019) εξετάζει το Βυζάντιο ως διαμεσολαβητή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού προς τη Δύση, εστιάζοντας την έρευνά του στον 11ο και στον 12ο αιώνα. Οι σταυροφορίες, οι ποικίλες εμπορικές σχέσεις, οι διπλωματικές αποστολές, τα θρησκευτικά προσκυνήματα και γενικά οι μετακινήσεις πληθυσμών μεταξύ της ελληνικής αυτοκρατορίας και της λατινικής Ευρώπης φέρνουν κοντά δύο κουλτούρες και ανοίγουν δρόμους μέσα από τους οποίους η κληρονομιά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού περνά στη Δύση την εποχή που εντατικοποιούνται οι μεταφράσεις και ιδρύονται πανεπιστήμια στη Δύση. Το αβαείο του Μον-Σεν-Μισέλ παίζει σημαντικό ρόλο και σε αυτό το βιβλίο, όπως και άλλα αβαεία και πριγκιπικές αυλές που πίστευαν ότι «θα εύρισκαν στην αρχαία κουλτούρα και στους μετασχηματισμούς της που είχαν διενεργήσει οι Βυζαντινοί τα εργαλεία που θα χρησίμευαν στην επιβεβαίωση της εξουσίας».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
