Ο Βαλτινός της λαγνείας και της Ιστορίας

Η νέα μελέτη του Δημήτρη Παϊβανά για το έργο του καταξιωμένου πεζογράφου και ακαδημαϊκού αναδεικνύει εκκρεμότητες και ζητούμενα στην αποτίμηση του έργου του

Αφοσιωμένος μελετητής του έργου του Θανάση Βαλτινού, ο Δημήτρης Παϊβανάς κυκλοφόρησε πριν από λίγα χρόνια τη μελέτη Βία και αφήγηση. Ιστορία, ιδεολογία και εθνικός πολιτισμός στην πεζογραφία του Θανάση Βαλτινού (Εστία, 2012). Στον τόμο, επεξεργασία της ομόθεμης διατριβής του στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, καταπιάνεται με μείζονα θέματα της λογοτεχνίας του αρκά πεζογράφου, την εμπειρία του πολέμου, το τραύμα του Εμφυλίου, τις κοινωνικές και υπαρξιακές συνιστώσες της μετανάστευσης και του ξεριζωμού, εξετάζοντας τα έργα του σκληρού αφηγηματικού πυρήνα του Βαλτινού, την Κάθοδο των εννιά (1963), το Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη (1964), τα Τρία ελληνικά μονόπρακτα (1978), τα Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60 (1989), την Ορθοκωστά (1994) και το δεύτερο Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη (2000).

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.